Alle inzendingen over ons kent ons

Wie kent het niet het bord van weleer misbruik wordt gestraft, stond er elke keer dat we de bus namen. wie kent het niet en toch is het verdwenen net als de moraal van de spreuk want misbruik wordt bestraft is spoorslags verdwenen!…

Jij tilt mij op in golven straalt mijn ogen mooi Jij kijkt mij zacht in vochtige nachten Jij proeft liefde in nooit gesproken woorden Jij leest mijn denken ongezien het weten Ja, jij, maar jij kent mij niet…

Meer dan zeventig Jaar heb ik gewoond In jou, naadloos Met elkaar verbonden, Maar nu de elementen Hebben toegeslagen En de natuur jou Op de bebouwde Wereld heeft herwonnen, Lijkt het alsof jij Mij nooit gekend Hebt, groene wildernis Die mij niet meer kent Zoals ik jou altijd gekend heb…

Het leven kent binders en separatisten. Dat wat ons samenbrengt kent vaak meer voldoening dan wat ons scheidt. Zonder het samenspel kan onze wereld niet draaien; kent deze slechts verdeeldheid uitmondend in haat en nijd.…

Voor haar Zij kent al mijn Dromen en mijn wanen Al m'n honger en mijn Hartstocht en mijn spijt Als ik lach Kent zij alleen De tranen die daarachter Liggen in de tijd Geschreven in verbondenheid met Jeannet (Vrij naar de liedtekst van Frans Halsema)…

Weet, dat God de Heer jou kent Hij gaat met jou mee door ’t leven En wil je alle steun en sterkte geven Overal, waar je ook maar bent. Voor God de Heer is niets verborgen Hij kent jouw gevoelens en gedachten Van Hem mag je het goede verwachten Hij is er voor jou, elke nieuwe morgen.…

Wie kent nog de oude goden, machtiger dan woede? Wie kent nog zichzelf?…

Mijn hart, het ziet, hoort, voelt, doet pijn en kent vreugde. Mijn hart kent iedere weg, als ik verdwaal is er wel een engel die mij zegt hoe te gaan. Mijn hart is echt, puur, zonder schijn. Dankzij dat ben ik er, kan ik overal zijn.…

Alles dat mij leeft jou leeft ons leeft kent emoties kent liefde kent ons. Het onbekende de verschillen contrasten. Soms onzichtbaar, soms zo voelbaar. Ervaren, beleven nemen, geven maar niets gaat boven wat in ons leeft in mij, in jou liefde en oprecht gezegd dat ik van je hou.…

een woordschildering -handgeschept- het papier kent geen waardeoordeel…

Hij kent geen leegte Maar is rijk aan gedachten De einzelgänger…

Nooit iemand die het goed begrijpt en die echt sprekend op hem lijkt Niemand die alleen kent, alleen kent zoals jij het kent. Niemand die alleen kent zoals jij het voelt, niemand die snapt wat jij bedoelt. Zeggen dat je het snapt, met ja en met nee, het klinkt allemaal zo gedwee. Maar niemand is hetzelfde, niemand snapt je gedachten.…

jouw ogen zeggen meer dan duizend woorden ogen die spreken en woorden kunnen breken mijn hart kent de pijn die niemand kent dan ik alleen anders dan iedereen mijn kracht is gestorven toen jij mijn hart wegnam en mijn kwetsbaarheid deed leven.…

Kent u ze nog, de spelen van de straat, weet u nog, hoe buiten spelen gaat? Kent u nog het hoepelen, touwtje springen en meer van die genoeglijke buiten-dingen? Weet u nog van knikkeren en verstoppertje spelen Dan bent u met weinig want echt, er zijn er velen die niet meer weten wat buiten spelen is!…

Maar hij, hij kent haar lijden, kent der mensen herten, hij kent dat haken, kent die afgrond, kent die smerten; het lijden kent hij en het middel: steeds bereid voert hij met zich als middel - Gods barmhartigheid.…

Wanneer het donker in je leven komt weet je dan in Zijn schoot gedragen Hij kent je en herkent het kruis weet ook je levensvragen waar jij het niet alleen meer kunt draagt Hij het met je verder geef je maar over aan het ritme van zijn tred.…

Je kent hem wel, die opa, ja echt, je kent hem wel. Hij staat daar langs de lijn, zijn plaats: links-buiten-spel.…

Wie kent het niet wie heeft het niet in huis wie kan nog zonder bank of pas wie is fiscaal nog onbekend. Wie kent een bank waar geld niet telt wie heeft nog nooit zijn geld geteld wie kent een winkel zonder geld wie weet wanneer het geld ook knelt.…

En altijd is het zo geweest Dat de liefde haar eigen diepte niet kent Dan op het uur van haar scheiding…

Wie ben ik om u te zeggen wie ik ben Wie bent u om mij te zeggen dat u mij kent Ik ben wat ik van u aannam Ik ben wat u mij ontnam…

Een mens zonder kennis van verdriet kent de waarde van een glimlach niet.…

Een gast: voorzichtig gaat ze zitten op een stoel – die ze nog niet kent.…

Jij huilt in je slaap, dat is een kant van jezelf -- die je nog niet kent.…

Och, je kent mij wel, ik ben netjes, hartelijk -- en ik praat en praat.…

Mijn liefde kent geen gaan en komen Kent geen afstand ook geen tijd Voelt als vogels, vlinders, bomen Vrij van trauma's, zorg en spijt Wars van eisen, zonder grenzen Nimmer aflatend, keer op keer Meer bestaat er niet te wensen Ik bemin de liefde zeer…

Hij stond alleen te staan, toch kent iedereen hem voortaan. De politiek kleurde tot achter de oren en maakte excuses als nooit tevoren. Jan Blom, jij stond alleen te staan en iedereen kent nou je naam.…

Ik wil je niet kwijt nog voor je de mijne bent als was het maar voor één nacht één enkele en ik wil je niet smeken zonder dat je de overgave kent die mijn hart voelt radeloos maakt het me elke lege nacht waarin hoop meevliegt op lentewind maar ik wil je niet smeken zonder dat je de overgave kent die mijn hart voelt voor jou mijn…

Mijn hart, dat ontroering kent om de lach van een kind het weerzien na lange tijd met een goede vriendin. Mijn hart, dat zo vaak geen antwoord weet maar dan stil is en meedraagt het verdriet van een medemens. Mijn hart, dat kent herinnering de pijn voelt van oude wonden eenzaamheid maar ook van liefde om wat ooit is geweest.…

heb je wel eens met de wind gesproken de wind kent je gedachten en denkt met je mee heb je wel eens de wind horen zingen de wind kent je hart en droomt met je mee heb je ooit dwars door de wind gelopen een fluisterzacht briesje of harde vlagen de wind wandelt altijd met je mee…

mensen in veelvoud ongeneerd ingelijfd kent kunst geen schaamte…