Alle inzendingen over ontwikkelen OR geest OR talent

er dan Plotseling mee ophoudt - Omhulsel dat er nog wel is, Maar disfunctioneert, ontilbare Zwaarte, alleen stramme bewegingen nog, Urinebuis die ontstoken raakt en mij zelfs Het meest basale ontneemt - totaal onvermogen Om nog verder door te gaan; En dan de mens die al meer dan vijftig jaar De vaste bewoner is van dit huis, Geest…

zij bespeelt de oude stradivarius met ontluikend elan haar snaren klinken als voldragen woorden wanneer zij haar sprankelende lettertonen uitstrooit in het hart van een vergrijsde man de viool, uit verguld hout gesneden trilt van vreugde onder de vingers van deze blanke lelie; een meisje met een nog pril aards verleden…

Je hoeft nergens meer aan te voldoen Je bent gewoon wie je bent Als je dat maar lang genoeg doet Raakt men er wel aan gewend Je van alle schaamte ontdoen Dat is tegenwoordig de trend Het gaat om de roem en om de poen Veel belangrijker dan talent…

Een drankzuchtig schilder uit De Bilt is van de Van Gogh's helemaal wild de fles en Vincent zijn vast inherent zodat drank zijn talent niet verkilt.…

negeer ik bij het lezen de middelmaat waartoe ik zelf behoor de lof aan dichters door mijzelf geprezen zijn al te vaak bewijs daarvoor ik wraak de lat door mij zo hoog gelegd dat moedeloze streven naar wat ondoenlijk en bij lange na niet haalbaar blijkt dus wordt het tijd om bij te stellen op ware hoogte die niet verder reikt dan mijn talent…

ik begeef me met spoed naar mijn beukengefineerde ikea-tafel je hebt namelijk iets te goed belangrijke woorden liggen op stapel iets groots dient zich aan kan je dat niet onthouden ik zou een figuur slaan sta dan vervolgens in de koude een opgebouwde toren van inzichten die behoren tot het ultieme weten samen gevat in een vers nee, geen…

Voor de hersenlozen, en voor de gevoelsarmen Voor de ingestudeerde fantasieloosheid, en de opgelegd pandoer ridders Voor hen, die alles binnen HUN kaders willen vangen altijd alles willen sturen -lees: moeten- daarbij elke, maar dan ook elke vorm van artisticiteit vermoordend Zaden plettend, bloemen in de knop verkrachtend…

Talenten heeft ieder mens, dat is het mooie ervan, laat zien wie je bent en schroom niet.…

Die nacht was ik een jaar of dertig. Die nacht opgestaan. Het regende uiteraard. En ik werd ontdubbeling gewaar. Mijn klef, laf ego vastgespeld aan mijn dubbel vel liet los, genadig, ordentelijk. Voorspeld: kinderen (drie), teckels (twee), bridge, anjers, Verzamelde werken, testament. Ik viel. ik liet mij liggen. Als een slagroomtaart…

verstikkend het keurslijf waarin ze zich opgesloten voelt zij is niet iemand van regeltjes het zijn de vormen waartegen zij zich verzet graag wandelt ze op het randje om haar horizon te ontvouwen vergroot haar visie de speelruimte waarin zij zich laaft aan al het goede…

Bind mijn rechtervoet maar aan de jouwe Smeed jouw plannen met mijn warmte Gebruik mijn ogen om de wereld te zien en wacht gespannen de volgende stap af…

Vroeger was ik knoppenkind Nauwelijks van mijn kleur bewust Maar nu ik groter ben gegroeid Ben ik gerust...…

om een of andere reden die zo op het oog nogal onbenullig lijkt tel ik de tegels van de stoep voordat de grond onder mijn voeten bezwijkt ik wijk van diepgezonken wegen mijd ingesleten, rechte paden stap door het oog van de naald wuif takken weg, blijf doorwaden met spinrag in het bezwete gelaat met licht tussen gebladerte als respijt…

in deze uitgestrekte vlakte waar tekens onbekommerd door het luchtruim zweven waar de woestijnwind ze tenslotte op de knieën dwingt en de hitte hun onbeduidendheid tot een vesting samensmelt het is daar in die eindeloze vlakte waar het ongeletterde net zo lang op de poorten beukt tot het verborgene zich ontpoppen kan tot uitgesproken…

'Nu vissen wij in de Baai der Neontetra's, mijnheer Slauerhoff.'…

gevleugeld scheert ze over aardse vreugdevuren ze zal de winter verjagen de onderhuidse stilte doorbreken die haar vleugels eens verlamde…

je bent een levende kustlijn in wording een landschap waarin je kunt verdwijnen weggeblazen onder zand achter watermuren een rode slagader op de wegenkaart aanjager van onvoorspelbare vuren je wijst de afwijzing zijn grens je bent een verhaal in wording…

ontwikkeling van de eigen geest mijn God ben er zo mee bezig geweest heeft me zoveel gebracht wat een feest er was niets meer te wensen doch het gluurde en gluurde zweven duurde maar even: ik was maar een mens destijds nietszeggende wens noch hier noch daar onder allerlei luiden leven vanuit het noorden tot aan het zuiden praktisch…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Als kind was hij een groot talent, hetgeen door menig scout werd onderkend. Snelheid techniek en overzicht, kenmerken die hem werden toegedicht. Een topclub kruiste zijn pad. Verhuisd van dorp naar de stad. Debuterend in de hoofdmacht. Alleen voetbal eiste zijn aandacht. Makelaars roken het grote geld.…

------------------------------------ als ik talent voor schilderen had, zou ik elke dag een naaktportret met parel van je maken als ik kon schrijven schreef ik elke dag een meesterlijk gedicht voor jou als ik gevoel voor maat had zou ik elke dag op je billen trommelen als ik een meesterchef was zou ik je elke dag stoven in een potje…

Als je van jouw gebrek jouw talent maakt ben jij het die de harten van anderen raakt.…

Voor epos heb ik geen talent. Ik ben geneigd tot epigram. Ze hebben ´t zelfde rendement: geen cent, geen droge boterham.…

De peuter houdt het lang niet altijd droog, Zijn moeder zit met luiers nog te knoeien, Haar moederborst weet hij niet te ontgroeien, Maar wel houdt hij een voetbal tweemaal hoog. Dus tekent hij bij Barça een contact, De reden dat bij mij de broek afzakt.…

Er is een nieuwe jongen in onze straat Onhandig in hinkelen en knikkers moet hij lenen Vandaag heeft hij iets, een bloedknikker Volgens hem is het echt bloed maar niet van mensen De knikker rolt in zijn hand Het is zwaar bloed, zegt hij je weet wel, net als zwaar water Er bestaan gemuteerde dieren die beter overleven…

Hij had geen talent voor tragiek, verdonkeremaande rampspoed bij het leven, meanderde door een landschap tot aan een toevallige stad waar hij plotseling zag: hier kom ik vandaan. Af en toe viel hem in dat hij misschien wel bestond. Ook zag hij een vrouw van wie het bestaan met geen pen te ontkennen. Ze paarden en hadden geluk.…

met vreugd Johan Cruijff gaf de Catalanen hun trots en waarde terug door zijn aanwezigheid, door zijn talent zijn levenspad leek vast te staan maar het einde blijft altijd onbekend Johan Cruijff, hij wordt niet vergeten een groot sportman is heengegaan voor altijd in menig hart wat zal met name zijn familie hem missen voortaan…

Leeftijd is niet het avondrood van het bestaan, het is de dageraad der wijsheid in de menselijk geest Uw grijze haren sieren u, u biedt uw talenten, bekwaamheden en wijsheid aan, die u in de loop der jaren heeft vergaard De vruchten van de hoge leeftijd zijn liefde, blijdschap, vriendelijkheid, goedheid, geloof, bescheidenheid en matigheid…