Alle inzendingen over onze jongeren konden

als de beesten praten konden dan zouden zij ons respect voor de natuur willen leren. Onze roofdier mentaliteit willen corrigeren. Ons in wederzijds respect hun te doen verstaan.…

de spoorlijn loopt dwars door het dal we reizen twee kanten op onherstelbare stappen in het landschap onderstrepen de stilte we vergaten hoe onze ledematen zich naar elkaar konden bewegen…

Vaak heeft hij onze Hollanders bezongen Die jongens uit ons landje aan de Rijn Die altijd zo stijfkoppig konden zijn Waarmee ze heel wat op de knieën dwongen Dat lied mag dan van jaren her geweest zijn Maar laat ons morgen iets meer in die geest zijn…

De zwakke zeehondbaby ving ze op Ze mestte al die huilers lekker vet totdat ze konden worden uitgezet Dit is haar leven in een notendop Een echte dierenvriend is onze Lenie Maar of ze ook van mensen houdt?...eh…kwenie…

alles op z'n tijd zo ook de dood jonger dan dat kan men niet sterven…

ik liet het rafelen toe omdat ik moe was van de knoet de strak gedraaide schoonheid sloeg een leven lang genadeloos toe pas later gingen we pluizen vonden verschillende huizen die welkom boden ook in die warmte daar konden wij helaas onze draai niet vinden want in de rafels schitterden nog ongeziene kleuren die bijzonder…

zeker wel...ze is leuk en 19 jaar jonger dan ik en mijn man is 9 jaar ouder dan zij...dus een betere partij (denkt hij). Sterker nog het is mij al eerder overkomen, ook met een buurvrouw, ook een stuk jonger dan ik...ik tref het wel, misschien is een hutje op de hei iets voor mij, geen buren!…

Welvaart in stad en land, zie het licht onder de wolken in de toonzaal van het aardse paradijs, zie een glimp van onszelf in de blikken van toen de schoonheid van hun aandacht hun verlangens in jongere jaren van de wereld – dezelfde als de onze We bewerken en bewaren we bouwen en verbeteren we scheppen de schoonheid waarin wij willen…

gisteren was de tijd jonger toch waren mijn helden al zoveel ouder wanneer ik vandaag naar het werk van de oude helden kijk zie ik dat de poëzie ze jonger doet lijken de taal zó fris en de strofen zó teder dat ik wel moet geloven dat de taal kan toveren…

We worden jonger, steeds jonger… -ze lacht om het grapje dat ik nog maken moet- Wat ze me zegt lees ik in haar ogen, glansvol worden we gevangen – een wilde vonk is het logische vervolg.…

Stoer vonden zij Zichzelf - Reinder, Berend, Flip en Jans, Ouder en sterker ook Vooral, als zij het Iele joch dat zo veel Jonger was en toch Al beter kon leren Fysiek en geestelijk Pijn konden doen Tot het dumpen in een Sloot vol water aan toe, Als een milieuzak illegaal In de natuur gedonderd - Waarmee ook meteen De grens…

Die deel van ons waren, In ons geleefd hebben, In lichaam en gedachten Gestalten waren die wij Konden zien, die ons eigen waren, Hartslag die zich met het onze verweefde, Zullen er altijd zijn In wat wij voelen, In hoe wij denken, Openlijk tekort aan kinderen Dat zich dagelijks voelen laat…

Wij haatten hen, omdat zij Duitsers waren De oorlog en dan óók nog die finale waarin wij absoluut niet konden falen Hun schwalbe maakte ons tot martelaren We maken ze nu in op onze sloffen Ze zijn verrekte aardig hoor, die moffen!…

Ik ben stukken jonger dan ik ben onderuitgezakt mijn oudheid ken jong van geest waarin ik mijzelf verwen te dikke buik verdring voor dunne den ik laat mij in de waan van het gewen tussendoor de echte waarheid onderken in werkelijkheid veel ouder dan jonger ben ondanks ik dichter naar ontslapen ren.…

Ouderen geloven alles, mensen van middelbare leeftijd wantrouwen alles, jongeren weten alles.…

Als ik aan vroeger denk Moet ik toegeven Dat ik jonger ben dan nu. Denkend aan de toekomst Word ik niet ouder Dan ik nu ben.…

Ik wilde dat wij de zon tussen onze ijsbergen plaatsten en zo de scherpe sneeuwvlokranden konden bijschaven en in alle beschaving spraken want je beweegt in mij zoals ik in jou beweeg en wat er in de oertijd bij jou of mij heeft gespeeld het is een natuurfilm opgenomen ergens in een dierentuin ik wilde dat wij de zon…

Het was altijd onze liefde die me deed leven en die bleef staan, ja zelfs voorop stond. Het was altijd onze verbondenheid met dood en leven die ons deed kerk gaan, waarbij we elkaar vonden innig en wederzijds, ook integer deed ons contact elkaar hervinden, waardoor wij samen uiteindelijk een nieuwe wereld binnen konden.…

de laatste keer, keer omme wanhopig verheugt de tijdskromme zich op wedergeboorte, opleving dit lijden is over, kijkt terug in onverwachte tover ontsloten poort, onaardse beving jonger dan de dood kan men niet sterven immer weer de weg die wijst naar nieuw leven, krijst, jonger dan de dood zal men erven…

beeldschone mensen een hemelse dikke kus van onze liefste Jezus DUS…

Toen werd het ruzie met geklooi en gedoe De pers kwam erbij Weet je, het lijkt op die and're partij Jong tegen oud over vroeger en nu Nog linkser dan links of nog rechtser dan rechts In ieder geval zijn de jongeren stout Het is het gevolg van veel te veel thuis van veel te veel tijd.…

jij en ik voelden ons nooit geworteld elkaars taal verstonden we niet hoe lest men de dorst naar rakende woorden onder onze blote voeten schuift schurend los zand konden we elkaar eens van kroon tot wortel spreken…

We kijken, jongens, met de hele klas, in sportkantines, kroegen, op terrassen, waar grote mensen, allen heel volwassen, zich keurig houden bij een enkel glas. Je ziet: de grote mensenmaatschappij geeft hier het goede voorbeeld. En nu jij!…

Nog even volhouden Is wat we horen Ik kan niet meer Wij kunnen niet meer Ik snap het Wij snappen het Onze emmer stroomt over Dit kan niet verder…

Altijd gedacht, dat vriendschap ons zou blijven verbinden Altijd gehoopt er een balans in te vinden Altijd verwacht, dat we elkaar konden vertrouwen Altijd. Maar niks is minder waar, want je betrad mijn vriendschap met voeten, dus hield de verbintenis op, te bestaan, onze vriendschap is finito, compleet naar de maan!…

Nu onze wereld naar de klote lijkt te gaan, we verdeelder zijn dan ooit omdat haat harder schreeuwt en de liefde zo ontkracht, vond ik dat we wel wat geluk konden gebruiken, dus maakte ik een groot kanon en verdomd het zal sterren regenen vannacht!…

Jongeren zie ik rennen. Ouderen zie ik rustig lopen. Bij Kuiper ga ik een broodje kopen, om daarna weer aan het werk te gaan. Zomaar voel ik mij gelukkig worden, in onze Baarnsche straat van Laan.…

Une femme loup garou en wij kunnen vechten zoals wij konden schieten met woorden van liefde Wittemaan licht op over de daken van Utrecht en rolt zch uit als een kluwen in de nacht en de krijsende katten zijn onze getuigen de woorden van liefde klinken niet meer…

zij konden geloven Halleluja, komt laat ons prijzen al te'saam dat Jezus Christus onze Heer is opgestaan Tot eer en glorie van Gods grote Naam, de enige grond van ons bestaan.…

Hopelijk wordt hij zo iets minder gezet. ...jongeren worden steeds dikker als gevolg van 's avonds langer werken en slechte nachtrust.…