Alle inzendingen over onzeker OR verdriet OR twijfel

Seinen uit een ver verleden doorgedrongen, opgenomen in mijn geest zullen tot leven komen stuiten op onzekerheid de twijfel zal altijd regeren ik zoek naar tekens, leg mij uit, de betekenis van een woord, een uiting, een beleven maar uiteindelijk van een lichaam van een leven van een mens…

steeds twijfelend, erg onzeker gevoelens waaruit ik besta diep verborgen ze verscheuren mijn leven zo nadrukkelijk aanwezig doodop ben ik van steeds innerlijk te vechten kon ik mezelf maar berechten huilend met de wereld mee die op een antwoord wacht ik kan alleen maar geven een onzekere lach zoeken naar vrienden doe ik niet meer…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Voorbij twijfel en onzekerheid. Tijd voor nieuwe dromen over onbegrensde vrijheid. Weten dat het goed zal komen. Hoe vaker de zon ondergaat des te helderder verschijnt ze aan de horizon. Wordt eerst zon en aanschouw dan de wereld in vol ornaat. Te vaak zoeken we naar het waarom en hoe en komen niet aan leven toe.…

Waar liefde is en vertrouwen ook twijfel en onzekerheid van een beeld zonder naam. Klanken van onbekende woorden waarin je zoekt naar de ware zin van het leven en het doel van ons bestaan.…

Soms voel ik me onzeker Onzeker en verward Soms voel ik me vrolijk Alsof de zon schijnt in mijn hart Soms voel ik me verdrietig Verdrietig en verscheurd Soms moet ik zo lachen Alsof die lach nooit eerder is gebeurd Soms voel ik me eenzaam Eenzaam en alleen Maar steeds vaker voel ik me gelukkig En kijk ik om de nare dingen heen…

Wat te doen wanneer zekerheid juist twijfel brengt Wanneer samen blijven om loslaten gaat Als jij mij en ik jou ben En wij onszelf niet kennen? Wat kan ik doen? Ik tast dan naast mij in de nacht In het vertrouwen jou daar te voelen Het kloppende hart dat mij heeft gevonden: Een klein, onzeker, maar ook gelukkig man Ik hou van jou.…

Een leven lang twijfel Heel erg onzeker Opeens minder wankel Je komt iemand tegen Die heel voorzichtig Met de sleutel die past Bijna als voorspel Onzeker maar vast Als in een roman Zelfs op de tast Het ijs verwijderen kan Heel langzaam maar zeker Door zwaartekracht bepaald Het ijs gaat bewegen Maar is het verdwaald?…

waar is mijn geloof gebleven nu'k het nodig heb ben ik het kwijt hoog heb ik er van opgegeven nu viert hoogtij droefgeestigheid lieve Heer, ik wil niet twijf'len gelijk een golf op woeste zee wees mijn rots in sterke branding en, neem ook mijn twijfel mee…

Moet ik mijn eigen weg gaan Maar waar moet ik dan heen Moet ik mijn pad volgen Maar als ik het verkeerde neem Sla ik straks mijn vleugels uit Maar stort ik dan niet neer Zal er iemand van mij houden Of doet hij me telkens zeer Vragen tollen door mijn hoofd Mijn hart lijkt stil te staan Alles is opeens zo anders Ik wil hier ver vandaan.…

ik zou ze eigenlijk moeten ordenen op alfabet in een kastje binnen handbereik voor momenten van onzekerheid maar het komt er haast niet van…

kunnen kiezen het is de onrust in mij dat me tot hier heeft geleid dat muurtje dat liet langzaam los en daarbij kwam onrust en onzekerheid ik was aan zet maar waagde niet wat ik gister niet wou zien dat heb ik nu helder ik heb het zelf vergald en trok me terug daar waar jij me de keuze liet...…

twijfel heb ik keer op keer soms doet dat nog wel zeer is alles nu goed of toch niet een fase nu van twijfel met verdriet waar ik al zo lang mee worstel hopende immer dat niemand `t ziet leef ik gestadig wel voort bijna zoals `t hoort zonder dat ik echt geniet zoals iemand die alles omzich heen voelt en ziet voel ik mij tòch nog gevangen…

Hoe vaak moet ik zeggen dat ik van je hou Hoe vaak moet ik roepen dat ik op je bouw Hoe vaak moet ik fluisteren dat ik om je geef Hoe vaak moet ik bewijzen dat ik voor je leef Hoe vaak wil je horen dat ik aan je denk Hoe vaak wil je zien dat ik aandacht aan je schenk Hoe vaak moet ik denken Dat jij dat anders ziet Ik geef je al wat je…

er is altijd dat kleine vleugje met onzekerheid een wolkje voor de zon die helder schijnt de tussenhup in ferme stap zomaar uit de pas nooit heb ik de hand kunnen leggen op dat mysterieus gevoel zelfs na het tipje van de sluier komt er geen gezicht…

Je kan niet zonder me Ik weet het zeker Ook al beweer je vaak van wel Met al mijn lompheid Maar ook mijn sterktes Verveel jij je met mij geen tel Je wilt niet zonder mij Al is het slopend Om levenslang in touw te zijn Met mijn tempo En ook mijn snelheid Doet jouw lichaam soms wat pijn Ik wil niet zonder jou Dat weet ik…

Nee, dat wil ik niet. Ja, dat wil ik wel. Misschien wil ik dat niet. Misschien wil ik dat wel. Maar... Nee, dat wil ik niet. Of ja, wil ik dat wel? Weet je wat? Ik denk er morgen verder over na.…

ik ontmoet mensen ontmoedigd en ontredderd, mensen die aan alles en iedereen twijfelen, mensen die niemand vertrouwen omdat ze zelf nooit weten wat het beste is: blijven of vluchten, verder zoeken of er mee kappen.…

vrouw, allerlaatst had u een eigen gelaat doch op elke huid zitten onregelmatigheden er bestaan geen middelen die wegvagen krab ze niet open zodat zweren ontstaan u leeft zo goed als zonder twijfel en ergernis gescheiden van o zo verstarde wederhelft zie niet om in wrok doch wees op uw hoede laat u niet opnieuw aan banden leggen ©…

snel kleurt de bloesem aan de twijfelboom daar waar jonge bladeren hun lente dromen rijpen vruchten in wanstaltigheid met een ongepast voorkomen wij gaan ze niet oogsten onze zomer zal ze allemaal verdrogen…

Mijn twijfel over de vraag of ik wel gewild geboren ben. Als oude man beklemt me de vraag of de kinderen die na ons kwamen zich wel door ons begrepen voelen. Worstelen ze met dezelfde vragen? Kennen wij de antwoorden? Verstaan we hen?…

sommige mensen komen zo zeker over zij hebben de wijsheid in pacht ze zullen het jou wel even vertellen want jij hebt altijd verkeerd geleefd en gedacht maar als er een tipje van hun sluier wordt opgelicht dan zie je opeens het gezicht van een mens die door het zo zeker weten zijn eigen twijfel en onzekerheid probeert te vergeten…

het depressiebeest ligt altijd op de loer wachtend op een kans om toe te springen zijn er gevoelens van schuld, twijfel onzekerheid en verdriet het depressiebeest geniet hij begint zijn nagels te scherpen en is klaar om zich in de strijd te werpen toch nog plotseling slaat hij toe je bent moe van het strijden en niet in staat…

Onzekerheid, angsten en vele twijfels Is 'dit' de zin van het bestaan? Trillen, beven, zweten, eenzaamheid en pijn Dood gaan, dat moet zowat hetzelfde zijn. Verkrampt, vastgeroest leven Is 'dit' de zin van het bestaan?…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

waar jij spreekt in zachte kleuren dringen twijfels doorheen een zwijgend vereren omdat er meer is dan alleen stilte faal ik het blauw gestapeld en verweven in jouw teder reikende hemel betreed ik onzeker geruisloze schemer ik zoek jou in mij en beef…

mag ik de vreemde hand aanpakken woorden zeggen die ik goed bedoel maar anders voel de blik ontwijken van ogen die diep in mij kijken mag ik me zo laten gaan in mijn onzekerheid of even nog het voordeel van de twijfel geven ik draai me om heb ineens het land aan die ogen en de hand…

een gevoel van leegte een gevoel van gemis het is niet grijpbaar er is niets mis een beetje onzeker een beetje verdriet het is even anders niemand die het ziet een gevoel van leegte afscheid nemen van een gevoel van gemis dus toch houden van een beetje onzeker straks weer voorbij niet meer alleen nee dan is het, wij…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…