Alle inzendingen over oordeel OR emoties OR keuzen

Je oordelen zijn de vensters waardoor je de wereld bekijkt Die glazen dienen af en toe eens goed gewassen te worden anders laten ze geen licht meer door.…

Wie is schuldig? Wie de moed heeft werpt de eerste steen. Het kalme water schrikt met een doffe kuch. De rimpels vluchten in alle richtingen uiteen. Weldra keert de rust weer terug. Water is geduldig.…

Tussen licht en duister loopt een schemergrens. Hoorbaar, in zacht gefluister van ieder mens. Jij goed, jij slecht, drager van schuld. Jij fout, jij recht, in onschuld gehuld. Bevroren prikkeldraad, ommuurde waarheid. De laatste dageraad die licht en donker scheidt. Op de dag der wrake is angst een voorteken. En wie is zonder verzaken,…

Ik sluip in 't diepst geheim, met kakelend genoegen tussen de argeloze verzen rond om er mijn negatieve ster aan toe te voegen al is mijn oordeel slechts op wrok gegrond Het ligt in mijn natuur de zaken te verzieken vooral wanneer ik dodelijk ben gekrenkt als ik fantoompijn voel van hagel in mijn wieken al ben ik ook de enige die dat denkt…

Hoe makkelijk is het te oordelen over een ander. Hoe makkelijk is het te veroordelen als het gaat om een ander. Hoe veel makkelijker is het de hand te reiken de helpende greep doet meer en meest van al: het minste zeer. We staan met onze vooroordelen klaar als het ons uitkomt maar niemand is perfect dus zijn vooroordelen ONGEGROND.…

ik begaf mij in diepere krochten buiten het zicht, ver van gewoel als wachtkamer van dolenden tussen val en wedervlucht een verblijfplaats, doorwaadbaar van tijdelijke aard - muren vol binnenmonden voor het onbekende beducht een begeerte te ontsnappen werd mij deelachtig zodat ik naar doorgaande wegen vroeg om kort elkanders…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

Dit alles daalt neder als een troostend beeld: Het azuur dat boven het oordeel uitstijgt. Zielloos siert het wantrouwen zijn eigen graf.…

Oordeel niet te snel Want dat is vaak onterecht Dus denk eerst goed na Voordat je iets over een ander zegt!…

Heel alleen kom ik u halen En breng u dan naar het gerecht Ik laat het aan mijn broeder Oordeel over Om uw hart en geweten, uw ziel, te wegen Meer dan 21 gram Betekend voor u een enkeltje Naar de Hel… Is er minder gewicht in de schaal gelegd Wordt u uw onschuld vergeven, U mag rechtstreeks naar de Hemel U die 21 gram precies…

vandaag las ik over een van hen hun muren sluiten me buiten maar hun deuren zijn niet gesloten hier moest ik lang over nadenken dat zal dan wel poëzie zijn huppelde blij verder door gedichten land inspirerende poëzie of muziek droevige gedachten houden me in de ban slechts voor even dan want ik moet de mijne nog verwoorden dan het oordeel…

Wees in ’t oordeel niet lichtvaardig, Gij, die struikelt waar gij gaat! Vraag, eer ge andren liefdloos smaadt, Welk een vonnis ben ík waardig?…

Ik ben gewend te worden onderschat Mislukte domme luie junk wordt er gedacht Ja ik heb het zo gehad Al die oordelen ben ik spuug zat Wacht maar tot dat ik in een hoekje gedreven wordt Dan gaat de knop om en word ik psycho echt gestoord Onderdrukt voor jaren niet gezien noch gehoord Overleven is de enige optie Adrenaline zorgt ervoor dat ik…

De Leeuw omhelst hem innig voor de ruiters hem omsingelen verminken en meenemen De strijders vluchten, vechten zich dood in de engte bij de bron Het was nabij, het is voorbij Ik heb geen thuis meer alleen schuilplaatsen in de nacht Mijn lief, wat zullen ze je aandoen waar ben je, waar is het oordeel dat jou bevrijdt?…

Wie goed doet goed ontmoet, wie wind zaait zal storm oogsten; boontje komt om z’n loontje, wie z’n billen brandt moet op de blaren zitten: eigen schuld, dikke bult ! Met vallen en opstaan leren we onze lessen, als ezels stoten we ons keer op keer aan dezelfde steen, door schade en schande worden we wijs: karma is a bitch !…

op hol zonder rust worden we dol we hebben de balans verloren oncontroleerbare energieën ondergraven met onbekende kracht ons geestelijk gezag aarde roert zich in een donker verontrusten dat aan de horizon oprijst in een laatste oordeel over het verloren paradijs…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik luister en Oordeel niet Over wat je Me vertelt, Je gebruikt woorden Maar de meeste Zeg je niet - En daarom luister Ik slechts, en Oordeel niet…

Iedere keuze heeft een gevolg. De twijfel over een keuze komt voort uit onzekerheid. Wie zijn keuze begrijpt, weet waar hij voor kiest.…

Mocht het ooit zover nog komen dat ik al mijn gasten welkom heet dan zou grijs mijn wereld kleuren zonder zwart of wit stramien geen gast zou mij bevreemden hun dossiers zijn mij bekend ik zou ze als mijn minnaars nemen in stil geborgen samenzijn…

Warm weerloos schelpenzand ligt maagdelijk te blinken laat zuigend water slinken op sereen verstild strand Het minnekozend gekabbel vertoeft nog in speelse rust warme korrels nat gekust in teder liefdesgeknabbel Als een plots vlagende bries wolken doet opzwellen de zon straf omknellen in grijs doorschijnend vlies Dan laat traag verdicht…

emoties... die iedereen herkent maar ze tonen aan iemand dat is vaak ongekend ik kan het ook niet goed voel me dan zo naakt maar weet dat het me goed doet maar hoe doe je zoiets? hoe laat je zien wie je eigenlijk bent? meestal doe ik maar gewoon niets...…

Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil. Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd. Geef me de kracht die de pijn verdoofd. Ik voel me zelf zo wankelen.... En vraag me af wanneer ik val!!…

Emoties, toen ik jong was, was ik zo trots Dat ik geluk kon voelen in mijn hart als een bloem die opengaat. Nu zijn die emoties een probleem dat mij niet meer loslaat. Om elk klein ding begin ik te huilen. Mijn emoties op en top.…

Emoties vertrouwd en wereldvreemd. Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg. Hoe krijg mijn emoties toch weer in het gareel. Op dit moment word ik door hun geleefd. Mensen kijken verschrikt naar mijn gedrag. Emoties, hoe ga ik er mee om? Het doet mij pijn, als ik zie hoe een ieder verschiet.…

Kan niet meer vechten, Wil niet meer elke dag weer dat masker opzetten. Mijn hart huilt hartverscheurend Mijn lichaam is dood Waarom? Waarom? Ik ben er helemaal klaar mee Zoveel gegeven, maar er niks voor terug gekregen... Waarom werd het “nee” niet gehoord? Het woord “moeten” haat ik, “moeten” is dwang! Ben zo bang, ben het zat. Ik stop…

De gedachten gaan naar Alles en niets Ik zie dingen Maar het besef is er niet Ik lees woorden Maar de tekst ontbreekt Zinnen dringen niet door Al lees ik ze tien keer Mijn lichaam wil Mijn geest niet Dromen komen Maar ik beleef ze niet Ik moet rusten Maar ik ben ongedurig Ik ben moe Maar slapen kan ik niet.…

Soms is het zo moeilijk emoties te uiten dat 't beter is, ogen en oren te sluiten vooraleer je mensen kwetst.…