Alle inzendingen over opa OR De allerlaatste keer OR pijn

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Opa ik mis je.…

Je kent hem wel, die opa langs de lijn op 't voetbalveld, verhalend over vroeger, ja, opa was een held. Hij speelde toen linksbuiten, gleed langs z'n back steeds weer, gaf een gave voorzet of scoorde zelf een keer. Dat spel van toen, zegt opa, dat zie je zelden meer en een goede buitenspeler nog maar een enkele keer.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Zijn hoofdkussen was het laatste dat zo heerlijk naar hem rook Ik hield het stevig vast als ik 's avonds mijn bed in dook…

Ik weet hoe je ruikt en weet hoe je smaakt Weet alles wat jou tot die ene maakt Die me laat tintelen van kruin tot tenen Je lekkere billen en mooie benen Maar bovenal zijn het je lieve ogen en lach Die ik zal koesteren tot mijn allerlaatste dag…

het is midden in de nacht ik heb tranen in mijn ogen tranen van verdriet tranen van blijdschap opa is niet meer maar het doet hem niet meer zeer ik heb tranen in mijn ogen voor de tweede keer tranen van verdriet tranen van blijdschap opa is niet meer maar het doet hem niet meer zeer het is midden in de nacht ik heb tranen in mijn ogen…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

, loop ik voor de laatste, de allerlaatste keer naast je in die enorme kist, in die enorme stoet in die enorme hal dat enorme grote gapende gat, waar je kist in wegzakken zal dan kijk ik voor de allerlaatste keer op je neer, zeg je gedag voor de laatste keer.…

De post bracht hem een kaartje, speciaal voor hem, Tim was zo blij wat Opa hem gaf, dat ie hem een kaartje stuurde met TIG keer geschreven: duizendmaal dank Opa, voor het gereedschap wat je me gaf, ach, als je het gezicht van Opa op dat moment zag: dat was duizendmaal een foto waard…

Het zinkende schip zonder roer of kaptein was ooit een brigade gevreesd in Brazil, het liep tegen Turken te hoop zonder wil - Guus was de koers kwijt, de afgang deed pijn... Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...…

de enige keer dat jij mij écht zag was toen opa dood in de kist lag…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

ze dekt hem toe en kust het voorhoofd van haar geliefde zoon voor de laatste keer voordat hij rusten zal in de schoot van Moeder-aarde onschuldig net als al die anderen die bij Srebrenica het leven lieten in gedachten kust ze hem nog één allerlaatste keer…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

zet ik mijn hoed af zo ook mijn bril de zinnen die ik zoeven nog zei mag ik nu langzaam vergeten kijkend in de spiegel wrijf ik de rol voor de allerlaatste keer van mijn gezicht ik ben uitgespeeld…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Lieve opa, Als ik aan jou denk zie ik een grote sterke man, En de allerliefste opa die ik me maar wensen kan. Toen ik nog klein was bij jou op schoot, En natuurlijk al die leuke zomers bij jullie op de boot. De keren dat we mosselen gingen zoeken, en je ons leerde vissen, Ik had het allemaal voor geen goud willen missen.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Zij spiegelt zich in een meer van verstilde tranen voor de allerlaatste keer en de echo van een oud verdriet weerklinkt in haar verloren lied daar danst zij... over het water haast zonder gewicht van vroeger naar later en van het donker naar het licht...…

angstvallig sluit ik mijn ogen knijp ze samen om te herinneren vast te houden aan hoe 't was gisteren en eergisteren doch schaven de dagen iedere keer weer 'n stukje meer uit mijn geheugen van hoe je klonk en hoe je rook geef me nog even, nog heel even een allerlaatste keer om me te laven…

De pijn om toe te moeten kijken toen jij nog met vlagen wist dat je geheugen minder werd op den duur zelfs werd uitgewist. En al die jaren kwamen wij trouw op bezoek, steeds weer maar nu is alles over en is er geen `tot morgen`meer en wens ik je welterusten voor de allerlaatste keer...…

lieve opa mag ik nog even op je schoot wie ik ben? ach, dat komt wel weer misschien volgende week tussen zeven en acht mag je weer bezoek en hoe is het hier nog leuke dames? misschien die vrouw van kamer vier krijg je nog wel je glaasje jonge ik smokkel je volgende keer wel wat mee heb je weer een nieuwe buurman?…

lieve opa mag ik nog even op je schoot wie ik ben? ach, dat komt wel weer misschien volgende week tussen zeven en acht mag je weer bezoek en hoe is het hier nog leuke dames? misschien die vrouw van kamer vier krijg je nog wel je glaasje jonge ik smokkel je volgende keer wel wat mee heb je weer een nieuwe buurman?…

De junk die wel eens bij mij in komt breken Is deze keer vertrokken zonder buit, Zo zag het er tenminste wel naar uit, Totdat ik thuis het lamplicht wou ontsteken… Dat lukte niet. Want wat had hij gejat? Mijn allerlaatste peer van honderd watt!…