Alle inzendingen over opa OR overlijden

na zijn overlijden Herken ik de tekens De tekens aan zijn hemel Dat ik me nu pas aan 'het lezen' kan wijden? Stel ik in verwondering vast.…

Een opa spreekt non-verbaal een hele mooie taal, Je kunt het gemakkelijk begrijpen en weerleggen, Een opa spreekt de allermooiste taal, Zonder dat hij ook maar iets hoeft te zeggen..…

Soms krijg ik het steenkoud als ik denk aan mijn overlijden gevoelstemperatuur onder nul Me snel maar weer warmen aan het leven, zelfs al is het maar een waakvlammetje!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

De luie stoel waarin opa zat die kon je helemaal verstellen en hij wist altijd te vertellen dat hij hem niet echt nodig had Mijn opa had in zijn levensjas de kreukels van vergane jaren maar zei zelf in verwonderd staren dat de buur bejaard geworden was Mijn opa leefde en genoot tot hij drieëntachtig jaren telde en toen op ‘t eind de zeis…

Als opa bezoek ik een kinderboerderij. Mijn kleinkinderen gaan aan de slag. Eindelijk vind ik een kringloopstoel. Opa heeft koffie aangeboden gekregen. Zuchtend steekt grootvader een sigaar aan. De oude stoel zakt gelijktijdig in elkaar. Opa zakt mee en ligt gestrekt op de grond. Roken is dodelijk zegt mijn sigarendoosje.…

Was opa nu overreden Of moest hij hem nog overreden? Om het leven niet te verliezen Moet je wel de goede betekenis kiezen En letten op de omstandigheden. Gelukkig heeft hij opa het juiste gezegd En kwam alles op zijn pootjes terecht.…

In het portaal hing de duffelse jas Van Opa zwart en zwaar en hard Hij werd al stoffig maar hij was Waar Opa hem gehangen had Hij was warm maar ook zo somber saai Heel anders dan mijn Opa meestal toonde Samen met mijn Opa maakte ik lawaai Ik herinner mij de laatste blik toen hij nog bij ons woonde Voordat hij daar spierwit en lijkbleek lag…

Als oudste zoon moest mijn opa, na de dood van zijn vader, kostwinner worden. Moeder verkocht heet water en vuur. Opa werkte in een stinkende fabriek. Twee oorlogen en de grote crisis, heeft hij moedig overleefd. Nu we even oud zijn besef ik pas goed, dat ik onverdiend veel geluk heb, en dat mijn opa reusachtig is geweest.…

Mijn opa is nu nog verstrooider dan voorheen.…

Zij was het die mijn hart sneller deed kloppen Zij was het die mijn hart feller deed slaan Zij was het die mijn liefde niet kon stoppen Zij was het in mijn leven voortaan Ik ben het die mijn tranen deed lopen Ik ben het op die dag van haar dood Ik ben het die haar nooit kan ontlopen Ik ben het die haar mis tot mijn dood…

Een jaar geleden Verliet je ons Jij wist het Dat de tijd gekomen was Wij beseften het niet Of zagen het niet Het was de hoop Die ons verblindde Het blijft steken Als veel te fel licht Je hebt niet gewacht En dat doet verdomd pijn Men zegt wel eens "De tijd heelt alle wonden" Maar het litteken is er nog En zal steeds zichtbaar blijven…

Ik zoek je In blikken van mensen Op straat Ik voel je In eenzame momenten Als het donker is Ik vind je Als de zon schijnt Bij elke zachte bries Ik hoor je In mooie muziek En klanken Ik draag je In mooie herinneringen In mijn hoofd Ik koester je En draag je in me Elke dag…

Ik mis je De pijn is hard Ik mis je Zoveel pijn in mijn hart Ik roep je Maar je antwoordt niet Ik roep je Ik vergeet je niet Ik denk aan je Er is zoveel verdriet Ik denk aan je Maar niemand die het ziet Ik mis je Wat is het wreed Ik mis je Zo verstrikt in leed De tijd heelt alle wonden? Ik kan die zin niet meer horen De tijd…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

Ik krijg u niet Uit mijn gedachten Want ik denk nog steets Elke dag aan u Ik zou u willen smeken Als ik dacht Dat zo iets nog zin had Iedereen begrijpt me Hou ik me voel En dat ik nog steets Elke dag aan u denk U moet nog 1 ding weten Eigenlijk 2 dingen Mijn liefde voor u zal Nooit over gaan Ik zou u nooit vergeten Ik hou van u opa…

Mijn opa is stoer Hij is groot en oprecht Het is een ware boer Maar de intenties zijn echt Hij is lief hij is zacht Hij is hard en hij is grof Hij is precies als je verwacht Het is mijn opa hij is tof Zit hij niet op de bank Dan slaat zijn mooie grote hand Een spijker in een plank Of hij leest een krant Hetgeen waar ik van geniet.…

ik hang je zwarte pak wel klaar opa, zeg eens iets waar kijk je naar nee, je kunt niet mee we kunnen wel een rondje buiten oh, de zuster niet mee eens ik mis je lieve opa ik mis mijn lieve opa…

‘Daar Stasek’ mijn grootvader wees in het donker van de nacht ‘daar wordt een ster geboren’ en met zijn andere arm ‘daar sterft er een dat kun je horen’. Zo stond hij met twee armen te wijzen en wachtte op een vallende ster om te zeggen dat ik een wens mocht doen, hoewel ik allang wist dat niets voor eeuwig kan blijven.…

gezicht doet het donker vaak verdwijnen schenkt me af en toe wat licht Ik kan uren naar je foto’s kijken en steeds weer praten over jou en één ding is heel zeker dat ik van je hou Zo intens rustig zag je er steeds uit en zo intens tevreden zo vredig lag jij erbij toen het leven uit je was geleden Ik kon het niet geloven mijn eigen opa…

En Geertje zegt: "Opa, hollen met die band"…

hij struint strompelend langs de haven, snuift diep de geuren in van touw, teer en vis hij ziet hoe grillig, met de kleur van parelmoer, de olie glanst op het water hij verschuift zijn pruimtabak van linker- naar rechterwang, en proeft de bittere smaak hij denkt aan alle vrouwen die hij heeft bemind, in verre, uitdagende havens…

Tussen Pasen en Pinksteren, nog net te koud om te terrassen, tussen bakken wiegende gele Narcissen, en andere voorjaarsbloemen; vind ik jou, op een stoeltje, in de tuin, met je petje schuin op je hoofd, een biertje in je hand, en je oude pijp in je mond...…

hij zet een zestal vallen met blokjes kaas voor ratten gooit akelig precies kiezelstenen naar naderende katten strooit gif in iedere hoek gleuf en gaten niets of niemand die aan zijn liefjes zaten vertroetelend aaiend vertrouwt hij hen toe van mijn vrouws gezwets wordt ik zo ellendig moe bronchitus roggellend in zijn houten burcht ruimt hij…

mijn kleuterjaren,geplette boterhammen met chocolade op zaterdagmorgen Sjors en Sjimmie ,geschreeuw van spelende buurkinderen klanken van het getingel van een bel, mijn opa op zijn bakfiets,als dorpsomroeper zijn geschreeuw waaide wondermooi naar binnen moeder druk in de weer met de was bij de waterbak vader oefende op zijn orgel…

Opa ik mis je.…

Een glimp van opa, hij is alweer vertrokken -- maar ik ruik hem nog.…

De laatste zonnestralen van de dag, hij geniet en neemt zijn pijp, die zijn jongste tijd gehad heeft. Terwijl de rook omhoog kringelt, kijkt hij bedachtzaam in de verte, vroeger, ja vroeger, toen... Maar verder komt hij niet meer, herinneringen aan Marie, reeds vele jaren geleden van hem heengegaan. Steeds vager, haar gezicht, haar warmte…

Mijn opa was een speciale man, Maar ik heb het nooit gesnopen Want mijn ogen waren heel lang dicht En gingen later pas echt open Ik herinnerde alleen mijn oma, Zij speelde met mij, deed me in bad Deed alles om mij te plezieren Veegde vroeger zelfs mijn gat Opa liet het duidelijk horen, Bromde als ik weer iets deed Want oma gaf nooit een…