Alle inzendingen over opgenomen in de stro

Gekooid, geknecht, Beroofd en berooid In het traliewerk Dat leven heet Word ik vanmorgen wakker In een schuur met wat stro, Wat dieren en een kind Dat mij vol verwachting aankijkt - Zijn blik verdrijft mijn wanhoop Zijn liefde wordt mij gegeven In een zeldzaam zachte winterwind…

Al blijft dus Edgar Davids uitgesloten, Hij zit in de selectie van Van Gaal, Want dat schijnt goed te zijn voor de moraal Van alle wel-actieve ploeggenoten. Maar waarom roept van Gaal in plaats van hem Dan Cruyff niet op ofwel Van Hanegem?…

het is net, zegt ze, alsof de lucht begint te trillen op de momenten dat alleen ik naar de takken kijk het gebladerte dat loslaat en valt alsof mijn blik het aanwakkert een soort sterfte teweegbrengt wil je, vraagt ze, morgen samen met mij naar de bomen kijken? ik twijfel, laat haar eigenlijk liever geloven dat ze de herfst aanstuurt…

Bij de meesten van de oudere, zich senioren noemende, generatie dichters - tot wie ik mij inmiddels toch ook wel mag rekenen, alhoewel het bloed nog driemaal daags bruist van energie, gepokt, gepfizerd en gemazeld - zal de stem van deze rijzige grijsaard van toen nog herkenbaar in de oren klinken als de vertrouwde klanken van een Friese staartklok,…

labberton pro-duits als de engelse roos - wat zegt een naam duitse literatuur wordt in de strijd geworpen een groot sint jansvuur alliëren en associëren een vuur van stro midden in een brief komt een oorlogsverklaring uit de lucht vallen in de loopgraven weglopen kan niet onder de laars…

De Nederlander is vanouds een krent, Maar volgens de moderne economen Moet heel zijn spaarloon worden opgenomen En uitgegeven tot de laatste cent. Dus allerminst wordt er van hem verwacht Dat hij nog deugdzaam spaarzaamheid betracht.…

Ze volgden de ster en ze vonden de stal en bogen zich over het stro in de krib en zagen het Kind dat zou stijgen met stip omgeven door licht - een bijzonder geval Eén riep toen: "Jezus!"- hij stootte zich fors - en Jozef riep blij: "Hé, da's leuker dan Sjors"…

waarom zijn wij allen zo beschamend schamele schapen de buik aangevreten steeds stiller blatend gedrongen aan de grasvelden van de zelfkant schamper ziende struisvogels de haartooi geplukt de kop in het zand steeds kaler de aanblik als schriele kippen waar zijn de meutes naartoe steeds slachtend als een roedel wolven die de verdwaalde herders…

de momenten die ik kreeg van jou zijn toen en nu deel van mijn leven die ik voor altijd dichtbij mij houdt zodat zij eeuwig blijven duren ik heb ze in een kluis gelegd in de woonplaats van mijn hart waar ik ze steeds weer openen kan met de code van onze liefde zo kan ik naast tijden van verdriet de tijd van samen lachen kiezen de dagen…

Boterham met snot Waterige koffie met kwijl Winden gelaten onder het eten En daarna een ferme boer Ik ben hier opgenomen, Want ik ben niet goed Bij mijn hoofd - Als ik al niet gek was Toen ik binnenkwam, Dan ben ik het Hier wel geworden…

Ge- dich- ten zijn vaak lang en smal De mij- ne wel in elk ge- val Lang maar te- ge- lijk ook kort Dat zijn ge- dich- ten zo- als het hoort Te lange zijn er bij de vleet Of nog er- ger lang en breed Brede gedichten kan ik niet tegen Meestal zijn…

Saddam is in het ziekenhuis beland Omdat hij uit protest niet meer wil eten Maar zo´n idee kan hij meteen vergeten Hij maakt zichzelf heus niet zomaar van kant Men zal goed over zijn gezondheid waken Om hem straks lekker dood te kunnen maken…

Ooit wachtte je als jeugdige fanaat Tot je je eerste plaatje kopen mocht Na veel besluiteloosheid uitgezocht En dan zakte de naald neer op de plaat... Nu kijk je naar een groots gebeuren uit: De naald van de tattooboer op je huid…

mijn lieve vrouwe* in mijn bed vers stro want ik wil van u houen *volgens de legende heeft Anna, de moeder van Maria, omdat haar dochter moeilijk de slaap kon vatten, een zak met deze gedroogde geurende plantjes, onder haar matras gelegd en sliep ze.…

mijn stal was drie-hoog achter, ik kreeg het kind van een verkrachter geen stro en beest want zo geboren worden is geen feest ze waren met z'n achten er was toen geen bij nachte de hotels waren te duur ze pakten mij, ik kwam weer bij tegen een binnenplaatsmuur de koningen van verre hun sterren moest ik tellen maar die van Bethlehem…

De roomse kerk is liedjes aan het wissen, Ze schrappen uit de boekjes ‘Stille nacht’, (Dat u met kerst daar niet vergeefs op wacht) Ze zullen dat nog bij hun missen missen. Verboden wordt het niet dat lied te zingen… Dat vind ik nou zo zwak van roomse kringen……

Indrukwekkend terwijl ik ´aankomstvoeten´ liever heb dan welkomstvoeten de spatie na de komma mis evenals jouw foto van ons twee door een omstander opgenomen en die je op zou sturen Herbert Marcuse heeft ons nog jong veelbelovend gekend…

In Hollywood is flink wat afgebrand De mensen die de studio’s bekeken Beleefden er sensatie en ze leken In een spectaculaire film beland We hopen dat het mooi is opgenomen Zodat er snel een speelfilm uit kan komen…

Dan kan voor Anema het busje komen En wordt hij heel lang ergens opgenomen Met praatgroepen, massages, ganzenbord En kruidkoek bij de koffie of gebak Dan zegt de zuster: 'Jillert nog een plak?'…

Niets is zwart of wit zwart is zelfs geen kleur maar de afwezigheid van licht waarin niets wordt teruggekaatst maar opgenomen, en dat kijkt vrij donker, terwijl wit alles tegelijk is. Alles daartussen in is wat het leven kleurrijk maakt.…

Gedwongen moet ik scheiden van mijn vrouw, Zij wordt in een verpleeghuis opgenomen. Het zat er onomkeerbaar aan te komen, Na jaren lief en leed komt er nu rouw. Het klopt dus wel wat vaker wordt beweerd: Het voelt als onverdoofd geamputeerd.…

In Dronten woont een huisstofmijt Die ernstig onder huisstof lijdt ’t Is daarom dat hij huisstof mijdt En groen ziet van de huisstofnijd Het liefst was onze huisstofmijt Al die beroerde huisstof kwijt Maar ja, het is een huisstoffeit Dat ‘n mijt altijd in huisstof leit Maar toen, het was weer huisstoftijd Kreeg hij een echte huisstofmeid…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

in de schaduw van de wind stoeit onbevangen een kind een zeepbel barst in duizend en één hemel open hoog in de lucht springen veulens in het blauw vrolijk fluiten dwergen op een luchtig pijpje stro sprookjesachtig fladderen broze vlinders naar omhoog betoverd door dit spel breekt een zeepbel in mijn oog.…

De sonde landde maar ternauwernood, Vervolgens ging hij in de bodem boren, En nu we ook geluiden kunnen horen, Is wereldwijd het enthousiasme groot. Maar volgens mij is dit van weinig waarde, De wind op Mars klinkt net als hier op aarde.…

In Spanje heeft een hele hoge pief het voor z’n wielersportheld opgenomen. Voor Contador móest er wel vrijspraak komen, al was hij dan een beetje positief. Het stof zal vliegensvlug zijn neergedaald; Alberto heeft zijn (pico)gram gehaald.…

Grijs doorbroken lijdzaam mededelen zuigt een zwaar verlangen mee te gaan op gezamenlijke vleugels temidden opgenomen wijds en ver ja, te gaan verstilde grauwheid tastbaar verlaten van hun vlucht…

de tamtam slaat zoveel hij dragen kan totdat een man uit zijn mond kruipt hij laat het regenen om naar gisteren te kunnen kijken het raam hangt zich op aan zijn schaduw, de vlag halfstok ik kijk naar binnen en naar verloren liefdes terwijl hij zijn hoed van stro opeet hij geeft haar een naam die hij vergeten zal en vaart verder op…

Ik zou nog zo graag met je samen willen zijn terug in de tijd genesteld in 't stro met schetsblok en krijt jouw geur in me opsnuivend en die van teer en leder je fluweel zachte neus warm in mijn handen En met mijn armen om je heen zou ik jou dan teder vaarwel zeggen mijn gezicht in je manen die mijn tranen zouden meenemen iets van…

ik sinterklaas en in mijn baard groeien de eurootjes uit spanje zij pieten zwart maar geven europees hun appeltjes van oranje zij schoenen als veel mensen maar toch zou ik meer stro en wortels wensen mijn paarden zullen gaan de manen staan al aan en wind waait hoog in bomen ik schoorsteen weer en breng wat ooit gedacht maar…