Alle inzendingen over oppervlakte

Er is meer diepte dan zij laat zien en een fonkelende helderheid niet alleen onder de oppervlakte maar bij elke voorzichtige benadering een vage schijn in rimpelloze breekbaarheid In haar glanzend web onthaalt zij ieder nieuwsgierig oog een spiraal waarin ik vaag herken de lijn van schepping Een tedere aanraking maakt mij bewust van…

gedroogde halmen zwichten voor versneden kleuren in een gele februariwind een zwarte vogel steelt het laatste zaad het leven is grijpbaar zucht ze en wij nog ongeboren ©anno…

zo mistig en rooskleurig schoon adem ik tot het laatste seizoensbeeld je dromen in soms weet ik het niet hoe ik je lief of wegvegen moet langzaam verslijt mijn stem achter gevallen doeken en is dit gevecht voor jou voor mij geen kunst echter zucht me een helder landschap en ik kus de poëzie onder het blauwe licht welterusten slaap…

onder de oppervlakte liggen de woorden verspreid over lagen verzonken in gedachten waarin gespit moet worden stenen vormen de inspiratiebron steeds weer omgekeerd door werkende handen vormen om te watertanden opgeraapt en schoongeveegd vertonen ze hun huid die onbeschreven lijkt als een niet gezongen lied de snelle vliet geeft…

continent zijn burgers met hun nationale cultuur bekend Die men wil behouden, behoeden Zich bewust van andere invloeden Europa als plek waar verschillende culturen en geloven Naast en met elkaar moeten leven Maar kan dat echt Er is het speelveld van het internationaal recht verdragen en Contracten wat leeft er bij de mensen Onder de oppervlakte…

nog voor zijn woorden de oppervlakte raken verdwijnt hij uit zicht…

Het is met ogen net als met de zee aan de oppervlakte zie je de diepte niet…

ontspringt diepweg de bron soms overstijgt het schijnsel de oppervlakte…

, dat hij het niet zou redden Hij huilde en tierden Maar de golven voerden hem mee naar de oppervlakte van de zee Gelukkig is de hevige storm gaan liggen En hij dreef nu in het water kalm en rustig Reflecterend hoe hij zich meer kan laten zien Aan de oppervlakte van de zee Door de storm te ervaren wist hij dat hij niet meer bang hoefde…

de splinter steekt diep levenslang gerijpt werkt langzaam richting oppervlakte…

het schuim drijft aan de oppervlakte dode vissen spoelen aan de gieren voeden zich voldaan…

Gezapige bewondering, Voor oppervlakte, Onder de kosmische ruis, Van oorspronkelijkheid.…

Beiden krassen in de oppervlakte van de tijd.…

Ik strek mij, tot de verbeelding Waar ik tot spreek, hoek Voor hoek, en oppervlakte, Voor oppervlakte, ook neig ik, Struikel ik, bid ik zonder ophouden, Door Hem die mij kracht geeft.…

zinkend in 't diep de wereld die sliep raakte niet uitgeslapen en verzoop zonder oppervlakte noch bodem te raken…

kei neig rimpelt het aan de oppervlakte verdwijnt na overgave geruisloos diep (neig: heel hard – Herzeels dialect)…

Waarheid die tussen Woorden hangt zonder Te zijn uitgesproken, Die langs de kantlijn Omhoog kruipt waar Ze niet wordt gezien Maar wel degelijk Aan de oppervlakte komt…

zittend aan de kant van het meer turend over het weidse water is het heerlijk genieten een fuut zwemt voorbij met jongen op zijn rug jonge eendjes volgen hun moeder zwanen zwemmen statig in colonne langs het heldere water geeft zicht tot op de bodem een school visjes is te zien in de diepte met de zon helder aan de hemel de wind kabbelend…

Zuiver water kent geen bodem en er tintelt altijd iets aan de oppervlakte. Het is de stilte zelf, terwijl het voortdurend borrelt. ’t Is fijn en kwetsbaar als kristal wanneer twee mensen op dezelfde golf zitten. ------------------------------- uit: 'Broze werkelijkheid', 2003…

Het is niet voldoende een lap linnen van twee bij twee meter helemaal wit te schilderen om een lekker tof schilderij te maken dient men er daarna niet alleen met dezelfde witte verf een volkomen witte muis op te schilderen maar men moet vervolgens die witte muis met een stuk puimsteen langzaam wegschuren tot er geen spoor meer van overblijft…

Op zoek naar een glimlach, een vriendelijke blik, de oppervlakte doorgeprikt. Ontwapening de wereld is mijn deelgenoot, geen vluchtig vertier, maar een eeuwige kompaan, mijn mentor en minnares, stressvol en ontspannend. Mijn podium…

uit het spoelen uit het vloeien brak een eerste zin zich naar de oppervlakte. -------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…

uit het spoelen uit het vloeien brak een eerste zin zich naar de oppervlakte. --------------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…

de spanning hangt ergens, tussenin niet snijdend eerder afwachtend, vragend blikken mijden aanraken wordt na gelaten ontkenning blijft aantrekking ook onder de oppervlakte overheerst het warme gevoel…

Aan de oppervlakte van mijn gedachten bevindt zich een verheimelijking die jij uiteindelijk prijsgaf. Gevleugelde mooie woorden als stemmingsbeeld een herinnering die ik onbewust levend wil houden. Misschien nog als pijn om jou te voelen.…

Kunnen tedere, troostende woorden aan de oppervlakte komen via gebogen schouders en lange tenen? Of voorgoed in het verleden verdwenen?…

Soms, als ik in de wolkerige dromen blik, de massa zijn grenzen kent, voel ik deze vraag pregnant aanwezig onder de oppervlakte van de hemel altijd en voor eeuwig: ‘Waarom?’…

samenvervlochten dagen vliegeren achter elkaar aan op deze zonovergoten dag verwarmt de gouden gloed de harten van hen die al even bevroren leken dansen zonnebloemen aan de oppervlakte terwijl zwaluwen de Lente aankondigen…

en zo verdwijnt de avond weer in woorden het gaat niet verder meer dan de harde oppervlakte en het mes dat de riemen snijdt van mijn eiland -op slot- in de hoek van de kamer ik haal mijn portret van de muur missen doe ik je al lang niet meer ik zou niet weten hoe…

geurend drijf ik in kringen rond open mijn bloemrijk gezicht straal aan de oppervlakte van mijn wezen voel en proef het leven in veelkleurig licht adem oeverloos zonder zorgen als mijn bloemen sluiten kijk ik alweer vooruit naar morgen…