Alle inzendingen over optimisme OR toekomst

jouw optimisme moet wel grenzeloos zijn tenminste zo lijkt het in je onmiddelijke omgeving is luidruchtigheid troef hangt de lach in de lucht met groteske gebaren ben jij het middelpunt in de vliedende kracht die leven heet...…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Het nieuwe jaar ben ik met frisse moed En optimisme tegemoet getreden. Ik ging naar zee, begon me uit te kleden En sprong het water in, dat deed me goed. Toch bleek al gauw het leven onvolkomen, Want ook de beurs heeft weer een duik genomen.…

Van optimisme wordt je slechts een dwaas Het tegendeel biedt ook al geen soelaas De zwoele zwier van 't midden is paniek Het leven leven, bang zijn, vallen, opstaan... en ten slotte gruwelijk ter ziele gaan!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Mensen ontzeggen elkaar toekomst. Dat doet pijn. Het houdt mensen klein. Maar in U mag ik mezelf gelukkig prijzen. Want onder het dak van sterren, heeft U grote dromen met mij. Vreugde vult mijn hart. Dat ik in uw Naam mensen toekomst geven mag.…

In Gaza-strook geldt nu een staakt-het-vuren Zo’n dertienhonderd doden lijkt genoeg Voor optimisme is het nog te vroeg De echte vrede kan nog even duren Eerst zeiden beide: Nee, jij bent begonnen Nu zeggen alle twee: Ik heb gewonnen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

ik zag je glad maar voelde hoe het leven zijn lijnen geëtst had in jouw oppervlak geen levensloop in krullenletters gegraveerd maar dieper en door pijn bezeerd transparantie miste daar het fonkelend licht door tijd en zorgen voor altijd gewist toch glans jij weer in een stralend verschijnen niets heeft jouw optimisme doen…

in één van de zonnestralen één van de regendruppels één ademstoot van de noordwestenwind zat een sprankje een spettertje een zuchtje geloof hoop en liefde maar veel meer heb je ook niet nodig op zo’n dag als vandaag…

Z'n optimisme is niet in te tomen Aan vrienden zegt-ie stralend van geluk: 'M'n midlifecrisis is nog niet gekomen!'…

Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast, totdat ik kon begrijpen wat je schreef. Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken. Om te aanvaarden, al wat ons overkomt, in voor- en in tegenspoed. Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn, maar dat we gedachten kunnen leiden, van kwaad naar goed. Je hebt ons geleerd…

Mensen die denken, dat politiek vals en saai is. Dat mensenmensen soft zijn. Dat politici op baantjes jagen. Dat regionalisten nationalistisch zijn. Dat de Friese dichter Troelstra zwijgt. Die mensen kennen Lutz Jacobi niet! Mensen, maakt u zich geen zorgen. Pieter Jelles is niet van gisteren. Lutz is van vandaag de dag. Met het oog op…

Voorjaar drijft mij tot het schrijven ener sonnet loflied over zonnestralen te bazuinen over vlakke land en vanaf blanke duinen reeds des morgens door vogelkoren in gezet liederen beschreven in poëtische woorden zoals het in het brein des dichters leeft hij het met zijn ziel en hart te kennen geeft dat hij bestaat uit enkel lofakkoorden…

Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Mensenkind zo klein wordt bemind in zonneschijn lacht de wereld toe.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Die vreselijke pijn Mijn positiviteit Mijn optimisme Het had uiteindelijk geen zin Wat ik ook deed Of wat ik vond Men ging er meestal Tegenin Waarom zou ik Opnieuw beginnen Waarom zou ik Er steeds weer zijn Wat er steeds was En wat ik hoopte Liep meestal uit Op hartenpijn…

Ik lig helemaal alleen op bed en de muren komen op mij af mijn optimisme komt in verzet door de narigheid die jij mij gaf Het gat wat door jou is geslagen is zwart, eindeloos en leeg strompelend over lange dagen voel ik niet eens dat ik beweeg Wat heeft het leven nu nog voor zin met deze vloed van doffe ellende ik sta niet meer voor mezelf…

O,ranke bloem van licht zo stralend als de zon je groeit maar en je klimt hoopvol... de wijde wereld in!…

Henk is meer van het weggaan dan het blijven. Bij hem wordt niet verenigd maar gesplitst. Toch zijn diverse clubs erop gespitst om zijn bejaarde aanhang in te lijven. Zijn komst is een electoraal geschenk. Het meest waarschijnlijk lijkt me Denk & Henk.…

laat je... besmetten met een flinke dosis optimisme en vergeet al jouw egoïsme al gehoord van... fleuretten?…

Zachte vingertoppen raken oprecht vertrouwen terwijl tederheid gedachten kust ogen tonen woordloos in zichtbare rust vriendschappelijk optimisme terwijl geheimzinnigheid de koestering van dromen glimlacht blozen wangen samenzijn de stilte maakt zichtbaar in rustig gebaar wat zuiver is nog steeds fluisterend waaien voetstappen…

De onzekerheid wordt gecamoufleerd door schimmen van vals optimisme een stuk puur geluk ligt gereserveerd overstelpt door hoop en idealisme Mijn gevoelens liggen diep begraven onder invloed van kommer en kwel ik wil zo graag de glans handhaven maar mijn gemoedsrust schopt een rel Mijn positieve inslag is nu overbodig in mijn wereld zo kleurloos…

Door schimmen van optimisme omringd en de triestheid van gele tegels ik mis de schijn van nieuw en fris en de rust van duidelijke regels weer even beleef ik de schoonheid van de na-oorlog nog voor het dromen werd bedrogen eerst een plaat, dan klak naar beneden de naald danst er zachtjes op en de muziek kraakt door het stof van de radio-versterker…