151 resultaten.
Het altaar van je geest
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 179 ik heb je
niet geofferd
op het altaar van je geest
het koele
rooddooraderd marmer
witte slechts wat is geweest
geen bazuinen
op het orgel
de beeldenstorm voorbij
in gebrandschilderde
ramen kleurt valse zon
bij voorkeur stukjes jij
ik ben gegaan zonder
graf of steen het sterrenkoor
zingt volle borst voor jou alleen…
Wonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 121 Valt samen
met het luiden
van zondagsklokken
een orgel in de verte
.........en samenzang
Ik ben bang
dat de bewoners
van dit pand
hun God vereren
-even goed-
zou ik kunnen jokken.…
Minimal Music
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 129 Behoorde Reich tot de
avant-gardisten
Die stukken schreven voor
kleine bezetting
En nootversiering legden
aan de ketting
Met Glass was hij een der minimalisten
Ongelimiteerde in de tijd
verlopende
Ritmische, repetitieve frasen
Subtiele consonantenvariaties
Metamorfosen in een transformatie
Bij Glass de blazers, orgels…
Huilen, elke dag even of langer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 Elke dag even huilen
ik zie er dagelijks tegenop
maar het moet, ik moet huilen
En met moeite zet ik
de orgelimprovisaties aan
op www.Youtube.nl
De bijbelbelt-orgels vliegen aan
m'n vingers glijden glibberig
direct van het toetsenbord af
en deppen de eerste volschieters
En dan met het stijgen van de melodie
in forte snelheid en dynamiek…
Als het orgel hemel speelt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 210 het marmer
is versleten door
zondaars en gebeden
pilaren
aangeslagen met
roet van duizend kaarsen
vroomheid
vibreert in tal
van devote blikken
aflaten
tellen als de mens
meer heeft te schikken
maar als
het orgel hemel speelt
de mens het aardse vergeet
dan leven
de heilige beelden
is god weer terug in het heden…
Felix
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 124 kijk goed, je hoort
de pijpen van het orgel
schuren en knarsen
in een doffe hel
van terughoudende grijze,
vaal bruine tinten
de angst in de ogen
van de prooi voor de jager
versplinterd vertrouwen
het voortbestaan
als vraagteken
ergens blaffen de honden
hij schreeuwt het uit
het besef van
de overvallen prooi
een oceanische leegte…
Ontdekkingsreis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 .....Het orgel van de stad
.....Kijk naar die man!
.....Zijn bewegingen
.....De gymnastiek
.....De rode kleren
.....Het is duidelijk
.....Merk je het?
Waarom . . . ?
.....De wonderen!
Ik zie die man
.....Hij danst de stad
Ja, hij danst wel goed
.....De wonderen van mijn stad
Dus we zijn er?…
Zoals een ongelukkig man de rij
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.336 . - Hij kan nu voort
Met 't werk, maar weet: hij is slechts even vrij -
Zo, onverbidd'lijk, gilt dezelfde reeks
En steeds de onverbiddelijk-zelfde reeks
Van melodieën uit 't orgel door de straat:
Mechanisch boven al 't levend geluid
Schreeuwt waanzin van gestorven wanhoop uit,
En dwingt tot luist'ren, voor hij verder gaat.…
Muziek
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.051 dat was vader
zwoegend op het harmonium
zingend met ingehouden stem
en later in de Bavo het weergaloze
orgel zo uitbundig soms
dat het voorgestoelte trilde
en ik trilde mee tot de stilte
vulde het gebouw in zijn geheel
en David op het orgelfront
voor Saul en het kind
tokkelde
een lichte voorjaarsregen.
1 februari 2002
ZONNELEEN…
mystiek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 182 van verre ten hemel rijzend
het einddoel van de pelgrim
die onder in de stille reus
schamele heilige resten aanbad
engelen van de kerk daarboven
die met hun zachte glimlach
de oude mystiek beschermden
tegen barbaarse granaatscherven
in de hoge gewelven is de schemer
speelt het orgel een tere fantasie
daaronder fluisteren kleine mensen…
Als kleuren sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 335 ik was gegrepen
door het orgelspel
liet me zweven
op donkere bassen
langs pilaren
waar heiligen al
decennia lang sokkelden
in vrome gebaren
klom met hoge tonen
naar boven waar
licht en lucht elkaar raakten
in gebrandschilderde ramen
als kleuren sterven
vult muziek de gewelven
gaat het finalegeluid al
voor het zingen de kerk uit…
Een volmaakte melodie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 294 hij wist
op eigen wijze
de grootste noten
klein te krijgen
met rechte rug
de voeten vrij
begeleidde hij
de koren rei op rei
pas als de kerk
leeg en donker werd
hij zich alleen wist
in het orgellicht
dan zwichtte hij voor solo’s
die de hemel raakten
de hoogste nootjes kraakten
tot een volmaakte melodie…
Herinneringen van een kind
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 882 Als hij het orgel in de kerk bespeelde
dan mocht ik wel eens bij hem spelen met mijn pop
ik weet nog dat hij pepermunten deelde
en die van mij was altijd heel snel op.
Ook ging hij wel eens met me schaatsen
zo met de armen overkruist,
ik zag de ijzers in het ijs weerkaatsen
we bleven dan heel lang van huis.…
Het hemelse moment
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 ik wil de tonen voelen
zij moeten in mij woelen
iets losmaken dat zweeft
mee gaat langs pilaren
gebrandschilderde ramen
in de hoogte ruimte neemt
ontkomt aan
de kleingeestigheid
op weg gaat voor een verre reis
ik heb iets verloren
maar zag in een
glimp van engelenkoren
het hemelse moment
dat in aards beleven
zijn weerga nog…
Uitgeblust
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 122 In de mis klinkt het orgel als vanouds,
de liederen zijn al even vertrouwd.
De pastor bidt voor, maar de zielen
in de banken zijn leeg en oud.
Ze geven nog slechts een zwak signaal.
Het klinkt alsof het half van buiten komt,
waar het ongeloof zich danig roert,
en ook het dorp heeft doen keren.…
Op zijn paasbest
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 zijn wij de
uitverkorenen die
op zaterdag voor pasen
onze naamdag mogen
vieren want het aantal
heiligen is voortijdig op
een naamloze dag
zonder liturgische diensten
geen boom of takken
maar een kaars als droom
die pas om twaalf uur
nachts ontstoken wordt
dan is alles op
zijn paasbest gepoetst
orgel en koren zijn
ge updatend met…
DE ORGANIST
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 773 Het orgel speelde jarenlang
de klaagzang van de dood
de organist, een oude man
had nooit geluk gekend
de aula was zijn arbeidsplaats
iedere week weer werk
zo somber mogelijk, speelde hij
de trieste nummers van de dood
en door zijn eigen tranen heen
zag hij zijn kist
hij wist het al die jaren lang
geen orgelspel
alleen gezang…
waar zon het licht vergeet
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 2.288 ik hoorde de sopranen
als nachtegalen zingen
in het dennengroen van kerst
het orgel speelde weer
op koperen bazuinen en liet
de boodschap blijde luiden
het kind is daar
waar zon het licht vergeet
en winter weer van wanten weet
dus tijd voor vrede in de
donkere koude nacht hier vindt
het religieuze jaar een nieuwe start…
langs bogen en pilaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 559 stenen beelden wiegen niet
in het bed van donkere tonen
het orgel speelt een wiegelied
laat kinderen tot mij komen
een ijle stem klimt zacht
omhoog langs bogen en
pilaren om in de melodie
iets van de hemel te ervaren
het koor zwelt aan
en juicht haar schoonheid toe
trompetten schetteren feest, het
paradijs is nooit zo mooi geweest…
stenen beelden wiegen niet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 466 stenen beelden wiegen niet
in een bed van donkere tonen
het orgel speelt het wiegelied
laat kinderen tot mij komen
een ijle stem klimt zacht
omhoog langs bogen en
pilaren om in de melodie
iets van de hemel te ervaren
het koor zwelt aan
en juicht haar schoonheid toe
trompetten schetteren feest, het
paradijs is nooit zo mooi geweest…
Kerstfeest
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 3.114 Het gedreun van orgels,
trombones,
trompetten en
cornetten
in het "Ere zij God"
doet het gedoofde licht uitgeleide.
Gelukkig duurt het maar twee dagen.…
SPIJTIG MEILIED
poëzie
4.0 met 2 stemmen 343 En houden d'adem in en zien weer uit
Naar verten,her en der, of mocht uitkomen
Uit ietwat land, het orgelende stromen,
Onmetelijk, dat dreunende geluid!…
illusie trekt in orgels
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 629 droogstand
in de kweek
van illusies
geeft verzuring
ontstemming bij de organist
men ziet
vooral bij mondorgels
groene doorslag
in pijpjes
men vermoedt
het vale grijs
van schuim
op lippen
met afgewend gelaat
wordt ontluisterd…
mijn kleuterjaren
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 2.241 mijn kleuterjaren,geplette
boterhammen met chocolade
op zaterdagmorgen
Sjors en Sjimmie ,geschreeuw
van spelende buurkinderen
klanken van het getingel
van een bel, mijn opa
op zijn bakfiets,als dorpsomroeper
zijn geschreeuw waaide
wondermooi naar binnen
moeder druk in de weer
met de was bij de waterbak
vader oefende op zijn orgel…
Effecten aan toonder
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 14.592 Opgegroeid met de Donald Duck
In tijden van simpel geluk
De laatste drie pagina's immer
Ollie B., ik las ze nimmer
Behalve als hoofdrollen werden geboden
Aan professor Sickbock, markies de Cantecler
Wammes Waggel, zeepbellen uit orgel gevloden
Dan pas ging Marten voor mij echt ver
Przewalsky, onge-evenaard
Is wat mij aan Toonder paart.…
Muzikaal vernuft
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 jij hebt
met lichte druk
en later pure
hartstocht
lucht in buizen
gedwongen
hun volumes
zijn op diverse
scherptes
gestoten die
tonen floten op
verschillend niveau
pas later kwam
de moederpomp
die buizen van
verschillende
materialen vulden
in onderscheidenheid
trompetten en
bazuinen kenden
het orgel als hun
vadertoon samen…
Ave, Maria
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 1.638 Zo klinken zacht de klanken
uit orgel, koper en van koren
en wonder schone zang der tenoren
in ruimte met mooiste akoestiek
daar klinkt straks de boodschap na
“Wees gegroet. Ave, Maria!”.…
harde noten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 217 laat ik maar mijn rode glas
met witte wijn verkleuren
het roze glanst
als ik wat tegenlicht door flinterdunne
schaduw laat
buiten, op de straat
speelt een orgel levensliefde
op de maat
van mijn muziek
alle poppen dansen en hun handen
dragen stokken naar de zijkant van mijn hart
anderzijds een bleinen bel
ze slaan de maatstaf van…
De seizoenpatronen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 de schaduw
is niet meer zwart wit
maar kent al volle herfstkleuren
het zomers scherp contrast
lengt en mengt zich
met de donkere aardetinten
licht rafelt
in een overgang
van vele meters lang
en zoekt naar
de seizoenpatronen
het oogsten is al aan de gang
in kerk en concert
speelt orgel eindelijk
weer de boventoon
bromt in…
Beloofd.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 Het was geen afscheid in stijl,
maar bij het orgel,
in de wind,
haal ik wel nieuwe adem.…