36939 resultaten.
doe het licht maar uit
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 151 ik heb alles al gezien
of tenminste al van gehoord
liefde, oorlog of een moord
een naakt meisje van achttien
wat kan mij nu nog laten blozen
van wat krijg ik nog kippenvel
een horrorfilm in een oud hotel
of een bruidsboeket van wilde rozen
een liefdeslied op een rare fluit
zou mij misschien nog kunnen boeien
of een vrijpartij terwijl we…
Leven
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 839 De abeel zijn loten delen mij mee dat ze nu gaan hangen
De berk heeft het begeven toch niet zo alleen
Zijn familie is echt totaal in tact gebleven
De laatste poging van de herfst tot kleuren
Verzand in rottend vies schimmelrijk bestaan
Hoewel ook schimmels vrolijk leven geven
Is het met het meeste leven dan gedaan
En na het afscheid van hun…
Hij bleef nog even
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 500 In zijn zetel van tevreden
denkend aan hoe alles ooit begon,
zetelt in de herfst van zijn leven
een oude man onder een gouden zon.
Zijn oude ogen over het water,
een schittering van een wijzer ouder man.…
Wind, storm en regen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 398 Heerlijk die wind, het is nog herfst,
heerlijk die regen, nog steeds is het herfst,
heerlijk die storm, het is herfst,
maar best fijn als je kunt luisteren
naar de storm in het midden van de nacht!
Bevoorrecht en dat,
terwijl het nog steeds herfst is!…
SEPTEMBER
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 180 De e’s vervlechten lettergrepen
De preherfst keert de levenssfeer
En neemt begeesterd het beheer
Gereed meer regen te verslepen
Klef dwepen weken met de e
Het snelsennet kweelt lekker mee…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Raadselen van herfst
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 339 Het herfst weer
wind blaast zich
een weg
met regen als trawant
Blad bloost
aan ouder takken
het bos
vergroent,vergeelt
Zijn wij niet verdeeld
over het najaar
tijd van oogst?
tijd van dood?
Paddestoelen kleuren
vlammend rood
ondergrondse raadselen
aan bosrand,waterkant.…
Windkracht acht
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.116 De herfstvakantie is voorbij vandaag
En ieder heeft dus lekker uitgeblazen.
Maar nu begint het najaar zelf te razen
En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag.
De zomertijd is niet meer terug te draaien.
Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…
Voorbode van de komende herfst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 324 Langzaamaan, gaan we op Herfst aan,
worden de avonden korter, de dagen eveneens,
maar het geeft niks want ineens:
komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog,
warempel een pracht van een regenboog.
Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
Weemoed in de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Wanneer de blaadjes vallen
worden mensen lankmoedig
het rood-groene tapijt
wat geurt naar herfst
roept weemoed op
maakt mensen depressief
Wanneer de blaadjes
allemaal gevallen zijn,
zijn er vele mensen, die
niet meer " onder ons zijn"
door de herfst, sloeg de
weemoed en depressie toe
Genadeloos.…
Herfst 2019
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 250 De herfst regeert weer met bedrukt geluid
Het hemelwater kletst op grond en daken
Wind giert langs huizen, bomen kraken
Nog even maar, dan is het daarmee uit
Bij vette pech treurt elk seizoen hier later
Als woest of zacht geklots van poolijswater…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Aangekomen in de herfst van ons bestaan
vraag ik me soms af
hebben we genoeg gedaan?
Aangekomen en de laatste jaren van ons leven
vraag ik me af:
waar zijn al die jaren toch gebleven?
Aanbeland in de laatste weken, maanden van ons bestaan
vraag ik me af,
hoe zijn we hier toch aangekomen?…
De herfst van ons leven
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.090 De herfst van ons leven is mooi
daar blijven we van genieten.
Waarin we vast nog veel lachen
maar ook tranen zullen vergieten.
Aan de na-herfst willen we nog niet denken
die tijd ligt nog ver in het verschiet.
We willen in het heden leven, en
verder denken....nog maar eventjes niet.…
Herfst van haar leven
netgedicht
2.0 met 172 stemmen 44.696 Moeder zei eens:
ik ben in de herfst
van m'n leven
En even...
dacht ik
aan haar terug
Haar overlijden
al vier jaargetijden
achter de rug
Herfstblad ligt
op
haar zonnewarme steen
Ik ben even
herfstwind
de baas
Helaas
gaat haar naam
weer schuil onder herfstblad
Door de aders heen
zie ik haar handpalm
ze zwaait.…
In de herfst van mijn leven
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 653 Als een blad ga ik op pad.
Voortbewogen door de wind,
op weg naar morgen.
Waar de aarde mij teder ontvang
om te worden verteerd.…
Herfst van mijn leven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 457 Zo voel ik mij soms in
de herfst van mijn leven.
Er is een schoonheid
die ondanks alles,
toch vreugd blijft geven.…
Voorgoed herfst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 406 De herfst waait door
mijn hoofd
en ik verlang slechts naar
de zang en storm van de wind
over wat mij is beloofd:
een lang en gelukkig leven
zolang als dat ik
deze herfst voorgoed
mag beleven.…
Hoe ouder ik word.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 509 Hoe ouder ik word hoe minder ik er om geef wat anderen van mij vinden.
Ik ben ik, ik ben mezelf, neem me zoals ik ben of blijf uit mijn leven.
Hoe ouder ik word hoe meer ik wil genieten van mijn leven.
Wat een ander er van vindt kan mij niets schelen.
Ik ben ik, ik ben mezelf, neem me zo als ik ben of blijf uit mijn leven.…
Zoals bedoeld
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 294 Tevreden zijn met wat je hebt,
is toch wat lastig als je net als ik bent behept met
Een ouder wordend lijf!…
63 en nu
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 123 Ik ben nu ouder,
Het is al een tijd stil in huis.
Maar heb wel geleerd elke dag de slingers op te hangen.
Laat het ouder worden je niet vangen.
ik blijf heerlijk bezig.…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
Ook deze herfst ...
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 146 God behoede- dat geen kerstgolf zal ontstaan
daarvoor zijn onze virologen bevreesd
dat kwade virus die onze longen doorzeeft-
en ons gemaskerd doet door het leven gaan.
en ook deze herfst zal voorbijgaan...…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen
De eik,de berk,de populier,de es
Ze hebben het voorzien op de NS
Door blaadjes op de rails te laten komen,
En over alle sporen te verspreiden
Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…
Zwanenzang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 Het ouder worden was voor hem taboe
Dus in zijn lente ging hij keihard trainen.
De zomer kwam en leek zo lekker lang
Hij zat die hoogtijdagen van zijn leven
Nog vol van jeugdig vuur en dadendrang.
Toen met de herfst de wolken binnendreven
Kwam daarmee het verval in hem op gang
En ’s winters wordt zijn zwanenzang geschreven.…
Paddenstoel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 586 zilveren plaatjes
sporen van een nieuw leven
schoonheid van de herfst…
Transparant
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.252 Met huid die toch al
door de jaren heen verbleekt
blijkt grenzeloos het uur doorstaan
waar je zo even nog van
opkeek in de spiegel
van een druppel glans.
Niet wit van ouderdom
doch schoonheid lacht
een halve maan en nacht
legt teder
nog een hele baan.…
De spiegel zwijgt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 381 Ik vertel haar van
ingeslepen jaren
vertakkende twijgen
geëtst in neerwaarts vel
uitgedijd tot struiken
in een nek van craquelé
liever zwijg ik
over kreukelende leden
boven vuurstenen ogen
bescherm ik het glas
tegen geblakerde scherven…