3579 resultaten.
rimpel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 563 rimpel in vijver
vibreert en raakt voorzichtig
mijn verwondering…
Rimpel
gedicht
2.0 met 19 stemmen 9.083 Een rimpel naar de dood.
Nooit meer wordt hij groot. Nooit meer wacht zij om de hoek.
Ieder woord raakt zoek. Alles was, is waar gebleven? Wend
De steven nu voorgoed en paai de gondelier. Drink wijnen.
Slurp het gistend bier. Stil de honger in de maag.…
Rimpels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 462 Ik zag zovelen manen zich in
de rimpels van het bestaan verdampen
in de holle gaten van de nacht.
Verloren gewaande mensen met de ogen dicht,
in schroom te drijven zonder een klacht
om daarin een laatste last te dragen.…
rimpeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 258 Rimpeling
Het verdriet van de wereld,
in de licht geloken ogen,
het stille lichaam krom gebogen,
als populieren in een storm.
De tranen van de wereld,
vullen groeven als kanalen,
zij spreken wereldtalen,
tot de evenaar en voorbij.…
rimpeling
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 824 Daar zit je genietend
en kern gezond
buiten op je bank
lekker in de luwte
kort aan de waterkant
en je zegt tegen mij:
" dit is mijn plekje "
kijk:
kabbelend water
en eenden gesnater
hier de houtsnippen
ginds de waterkippen
zie je de gele waterlis
die waterrimpeling?
daar zwemt een grote vis
en aan de oevers van de plas
speelt…
rimpels
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 140 dit is een verdrietig gedicht
ik zag, zojuist, mijn spiegelend gezicht
waar de jeugd, met een enkele puist
haar jonge jaren onbevangen vlagt en wimpelt
daar weent mijn huid, het rimpelt
ik ben niet meer die schone Heleen,
begeerd door geile Grieken
bedroefd, gegroefd wend ik het gelaat af
misschien kunnen mijn krullen u verlokken
men zegt…
Rimpeling
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 Jij die mij doorleeft
En mijn gesleten
Gevoelsoppervlak tot
Een rimpeling brengt
En met nauw'lijks
Hoorbare vleugelslag
Licht brengt dat het
Donker in mij aanraakt
En verdrijft…
Rimpels
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 514 Een positief effect van zoiets simpels:
De oudjes zitten beter in hun rimpels.…
Rimpel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 152 Geen rimpel in het water
Ik staarde naar de zon
In dit heden werd het later
Ik wist waar het begon
De ogen van deze stad
Filterde mij met een doel
Je toekomst is een pad
Dat je leidt uit dit gevoel…
rimpels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 rimpels
de lijnen van het leven
rimpelen het rulle zand
korrels krassen in het nu
vervormen wijze woorden
de beelden in mijn geest
verstuiven voor het oog
vluchtige veranderingen
vervagen verse sporen
wie ben ik en waar
ik was zo even daar
in de rust ontstane rand
groeit gekartelde oneindigheid
wind vereffent het reliëf
door golven…
Rimpelig
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 We worden dan wel oud, maar steeds vitaler
Alleen je huid wordt rimpelig
en valer...…
Ze heeft genoeg aan zichzelf.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 21 Kriskras in rimpelingen
gleden droombeelden voorbij.
Ze blijven liggen tussen de plooien van de tijd,
tussen glooiingen van een ouder wordend lijfelijk landschap.
In traagheid wordt de nacht afgeschud
balanceert ze tussen
wakker wordend daglicht
beroofd van haar rust.…
Gedachten....stille mijmeringen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 We worden ouder, logisch wel
elke dag komt er eentje bij
alleen: het gaat zo vrees'lijk snel,
kan er met m'n pet niet bij.
We worden ouder, elke dag
vierentwintig uren later
terwijl we denken: tijd zat
is dat de grootste flater.…
doe het licht maar uit
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 151 ik heb alles al gezien
of tenminste al van gehoord
liefde, oorlog of een moord
een naakt meisje van achttien
wat kan mij nu nog laten blozen
van wat krijg ik nog kippenvel
een horrorfilm in een oud hotel
of een bruidsboeket van wilde rozen
een liefdeslied op een rare fluit
zou mij misschien nog kunnen boeien
of een vrijpartij terwijl we…
WANDELAARS.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 450 Langs grachten
wandelde hij
ook zij
tas over haar schouder
Binnenvaart
was er stilgelegd
gracht...een brakke sloot
scheepvaart er morsdood
Hij keek
plots opzij
vond haar
jaren ouder
De rimpels
onder haar ogen
in haar hals
haar nek
In een ver
verleden
had hij gezegd:
'Ik vertrek'
Die harde woorden
had hij
ingeslikt
en…
Rimpels 2
hartenkreet
2.0 met 23 stemmen 2.194 Ik heb een paar rimpels
geen wratjes en vlekken
heb het soms koud
maar hoef mijn lijf
nog niet bedekken,
geen grijze haren
wel 'n blond bosje hooi
ben ook niet oud
<>
van binnen heel mooi
goed bij de tijd
toch levert m'n hoofd
vaak een grote strijd,
maar word ik ouder
ik blijf wie ik ben
dat heb ik
mezelf beloofd!…
de jaren weten
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 237 de jaren weten
dat de jonge wijnstok
meer druiven draagt
en betere als hij ouder wordt
dat jeugd roes is zonder wijn
en ouderdom wijn zonder roes
de jaren weten
dat ouderen jeugd kenden
maar jeugd geen ouderdom
dat zorg om prille blik
slechts nieuwe rimpels geeft
de jaren weten
dat je zo jong bent als jij je voelt
dat je eerst oud bent…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Zonnewarmte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 183 Hoe het komt dat zomers in heldere zonnewarmte
de ouder wordende mens zich plots weer jeugdig voelt
weet misschien alleen de zon, in zonnig denken
zonnewarmte koestert zacht de levenshuid
een verkoelende wolk komt als een bruid
om de schaduw stilletjes te wenken
want rimpels liegen niet, veroorzaakt door een lach
geluksgevoel verovert dagelijks…
Zoals bedoeld
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 293 Tevreden zijn met wat je hebt,
is toch wat lastig als je net als ik bent behept met
Een ouder wordend lijf!…
63 en nu
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 122 Ik ben nu ouder,
Het is al een tijd stil in huis.
Maar heb wel geleerd elke dag de slingers op te hangen.
Laat het ouder worden je niet vangen.
ik blijf heerlijk bezig.…
HOELANG
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.673 Hoelang…
Voetstappen sterven weg,
een stem eindigt als
enkele fluistering
herinnerend aan toen…
Stilte trapt pijnlijk op mijn hart
niets is nog te horen
alleen de tijd die meedogenloos rimpels
van ouder worden achterlaat…
Een leegte vult de kamer
de woorden van ‘nooit meer zijn’
bonzen ongedurig op de deuren,
ik laat ze binnen……
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Oude foto's
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 588 Je wordt steeds jonger op almaar oudere foto’s
De jongste masseren je langzaam
Wrijven rimpels plastisch strak terwijl
je cv verschrompelt in de tijd
Heden versmelt met jeugdig verleden
Ouderen gaan steeds verder terug naar
wassende onschuld van krimpend bewustzijn
De oudste omlijsten met sepia patina
de frivole bloedernst van kinderspel…
Ouder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 247 Haar milder gezicht vergeet soms het nu,
vertrouwder met het verleden
Verloren ondeugd in zacht grijze ogen,
stiltes eeuwig vermeden
Voorzichtige glimlach vertelt wie zij was,
beminde vriendelijkheid
De waas in haar weten is nog maar pas,
herinneringen raken kwijt
Sproetjes van tijd op sierlijke handen,
ooit een passende ring
Haar…
Jenny
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 Jenny heeft mij op onze eerste ontmoeting gekust,
toen ze opsprong uit de leunstoel waarin ze zat.
Diefachtige tijd, die nooit en te nimmer rust
mij te beroven van de fijne uurtjes die ik ooit had.
Besef dat ik daardoor vaak moe en verdrietig ben
en dat de meeste levensvreugd in mij al is geblust.
Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal…