Alle inzendingen over over depressie

avond sluit fluisterend zacht de zomertijd met winst voor maanden lucht dunt grijs van regen lange dagen een depressie begroet de opkomende maan met slechts een bleke glimlach en neemt het uur met weemoed aan…

Om depressie. Om geweld. Ben ik goed genoeg? Die vraag sterft gelukkig, vroeger of te laat, aan het einde van ik.…

Het verwoorden van al dat donkers Dat depressie heet, het benoemen Van al dat bijdraagt aan de pijn, Brengt verlichting, Het verwoordt de opluchting Van het opgeschreven zijn…

In tegenpolen die onderontwikkeld verstrikt raakten in hun eigen plooien Onderzoek ik pre-evolutionaire syndromen waarbij mijn intelligentie van pas is gekomen Na jaren van dolen, ben ik erachter gekomen, dat ik deze schaduwen moet mijden om niet verder te leiden Mijn huidige expressie verdrukt een depressie Waar ik ben aan ontkomen door in mezelf…

Ook dit jaar hoor je pessimisme klinken En wordt er weer hard over geld geklaagd Maar nu accijns op drank flink wordt verlaagd Kan iedereen snel zijn verdriet verdrinken Ik denk dat de depressie snel is opgelost Wanneer benzine maar de helft meer kost…

Van Manic Monday had ik wel gehoord Maar van Blue Monday, dag van de depressie Met heel veel beeldbuishumor als repressie? Het had mij nooit bereikt, laat staan gestoord Er viel voor mij die dag niets te betreuren Het was noch grauw noch blauw om in te kleuren…

de morgen is breekbaar langzaam kruipt alles uit de nachtslaap op zoek naar de zon of een gelukkige regen is het toch weer oorlog of een vernietigende depressie in dat licht is elke vrolijkheid niet meer dan een geforceerde ontkenning evengoed fluit ik mee met de vogels maar weet niet of dat een aanbeveling is…

Je zegt dat iemand een 'depressie' heeft denk je aan grijs landschap Mont Ventoux in de mist,flarden maar twijfel gerust daar aan het is eerder iets wat je vernietigt iets wat uit de diepte opduikt en je verslindt, 'hersenetende amoeba' bijna niets mooier dan door half zichtbare landschappen te fietsen in de wolken en achter je…

Het lijkt er sterk op dat Jeroen de wurgengel van de suïcidale depressie nooit zelf heeft meegemaakt. Hij heeft er slechts aan geroken, zoals aan een exotische, giftige bloem, maar als een koele analyticus heeft hij de zelfdoders geboekstaafd, niet als een ervaringsdeskundige, maar juist als een waanwijze, geobsedeerde charlatan.…

Wanneer is het repressie of depressie? Zo vroeg men Harry Truman indertijd De president die wilde dat wel kwijt en sprak als econoom van lik-me-vessie: Bij 't eerste houdt je buurman niet zijn baan Bij 't tweede gaat je eigen job er aan…

confessie depressie belofte ontploftte streep ingreep bericht gedicht ontwricht donker geen licht 't stonk er afscheid bevrijd geen tijd druk geen beetje stuk het vreet je pluk ik nee de kip de dag zonder kop zie hem carpe…

DEPRESSIE Het beloop van Deze aandoening Is nogal grillig, Zegt de deskundige Die het weten kan - Na een jaar of vier Kan het erop lijken Dat je het zwaarste Achter de rug hebt - Maar het ergste wat Er gebeuren kan is Om deze notoire Aandoening op zijn Beloop te laten, Dan weet je zeker Dat het nooit Meer goed komt…

de orkaan in de vorm van een afgezwakte depressie komt wat binnendrijven de bomen ruisen verliezen groen en rood de plassen spiegelen de huizen, en de fietsers luisteren eindelijk weer naar stormwaarschuwingen de regen klettert neer alsof het de eerste keer is en we zijn gelukkig…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

Dan grijp ik naar ’t beruchte flessie en raak ik in een diepe depressie.’ Dus roken is nog wel een beetje goed als je 't maar met mate doet!…

Ik mis mijn vader En mijn hond Soms mijn ex En soms ook niet Ik mis de dagen Die ik had Los van depressie Of verdriet Ik mis de zachte handen In mijn haar Al het gevoel Dat er toen was Ik mis mijn jeugd Zo ook mijn buurt Mijn oude school Mijn leuke klas Dat besef ik nu pas En het werd nog erger Al dat gemis Toen ik dit gedicht Wat…

Verbijsterd Langzaam Tot mezelf gekomen Dicht ik over De onvoorstelbare dood Hoe onwerkelijk is het Om levend dood te zijn Zo voelt mijn voortbestaan In het oog van deze orkaan Zware depressie - leven Langzaam vervagend tot nevel Nauw'lijks zichtbaar nog Gordijn van de dood Een mens levend dood gemaakt…

heur haar opgestoken haar schort altijd even schoon liefde in de tuin even eveline in de kringen van kratten haar jeugd gevangen paralellen schieten pijlen uit de oerknal naar de eeuwigheid weer een depressie uit de lucht vallen zegening en mobilisatie na sterre maanden de premature geboorte van begeerte…

depressie kan verworden tot sluipmoordenaar zij dringt ongevraagd binnen in schijnbare veiligheid waar wijkplaats zou zijn het benauwende net wordt aangetrokken rond resten levensblijheid duister groeit tot morbide zwart, verstikkend is de ademnood angst gruwt met golven hoeveel kan een mens verdragen vóor hij het zegel verbreekt…

Depressie, wat houdt dat woord eigenlijk in ? het kan zich op vele manieren uiten maar waar is het begin en hoe komt het naar buiten ? Ben je moe, lusteloos of bang kun je heel slecht slapen ben je chagerijnig en duurt 't dan lang moet je jezelf bij elkaar rapen ?…

Gegrepen door De orkaan die Depressie heet, Die mijn denken Al meer dan drie Jaar heeft stilgelegd, Geen aandacht meer Voor beeld en geluid Niet de kracht meer Om de regels van Een boek te lezen, Verlammende inbreuk Op de mens die ik ben, Die ik was En die ik werd Is in de razernij Van deze wereld Verworden tot een…

Elke depressie is eindeloos verdrietig, niets is meer grappig. Alles is reden van grenzenloze treurnis en doet me huilen. De aftakeling van lichamen en geesten, dat is niet leuk hoor. De blijde boodschappen verdwijnen in de mist van weemoed en wanen. En toch die jubel om al dat positieve van leven en dood.…

in het donker Zoek ik naar het licht Op een oplossing die ik zoek Heb ik nog lang geen zicht Mijn hoofd zit vol met zorgen Telkens vraag ik me af Komt er nog een morgen Ik leef telkens van dag tot dag Dat zie je wel aan men gedrag Binnenin ben ik aan het schreeuwen Langs buiten zie je alleen een lach Hoe lang hou ik dit nog vol De depressie…

Ergens tussen angst en hoop verbergt zich helder licht iets wat ooit naar binnen sloop en wat er nu nóg ligt Het laat zich graag ontwaken door jouw eigen wil het zal je zachtjes raken al voelt het nu nog kil Alleen jij hebt de macht weg met de depressie het groeit elke nacht de onzichtbare energie…

Het mens-zijn is een herberg elke ochtend nieuw bezoek, vreugde afgewisseld met depressie en ook de flits van inzicht komt als een onverwachte gast De duistere gedachte, schaamte en venijn begroet ze met een brede lach ze komen slechts de boel ontruimen om voor jou weer plaats te maken [vrij naar Rumi, een bekende soefidichter]…

Men zei dat het geen depressie was maar een aan drugs gerelateerd probleem sprakeloosheid die je dan overstroomt Hoe je dat niet aan had zien komen dat er een knak in een leven was waarvan men weg moest dromen Hoe iemand zijn greep verliest de snijpijn in zichzelf bezweert Wrakhout in een troosteloos heelal op drift naar een rustige plek…

In het vaarwater van de stille oceaan groeit de depressie door op drift geraakt gevoel dat tegen de klok beweegt. In serene rust onder toezicht van het oog raast de pirouette op passievolle ritme gestaag naar koelere streek.…

Terwijl ons teken in het zand wordt verdreven blijft de depressie hangen boven mijn hoofd druppels vervagen de hartstocht in het zand dat de warmte van de waakvlam uitdooft.…

Ben gewoonweg te rationeel Om zo maar in een hemel Te kunnen geloven - Mijn verstand zit me Daarbij in de weg - Maar in diepte Geloof ik zeker, Diepte die doordringt Tot in de kern van Mijn bestaan, die Mijn leven leefbaar Maakt, ook in deze Donkere depressie Die me brengt tot In de krochten van De menselijke ziel -…

Door daling der dagen drijft doorgaans de donkere desem dwars door dunne en droge derma Dwaalspoor doorheen dikke donderslag darmen druipend door duistere depressie dagen Doe dan driemaal daags dertig dure dragees deskundig en degelijk dooreengeschud Danwel dertien druppelsgewijs deponeer de doos daar in 't depot…