10276 resultaten.
invriezen
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.508 Ik heb de hoop al opgegeven,
maar er is nog 1 wens onvoltooid;
namelijk dat ik word ontdooid,
door jou gelukkig verder te zien leven.…
hemostase
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 toen de woorden
prematuur onvoltooid
ontsloten noch beschreven
alleen maar bedachtzaam
en vloeibaar waren
liep ik vast
tussen twijfel en
zekerheid toen ze
geschreven stonden
een beklemmend besef
van de messcherpe
markering van bewogenheid
naar de onontkoombare
stolling in tijd…
Terra incognita
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 doch liever kijk ik met eigen ogen
wat er zoal aan ontbreekt
zo blijft het zoeken naar Utopia
vooralsnog onvoltooid…
Open en niet gekooid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 30 In de nog te spelen tijd is alles nog te winnen,
blijven levens open en letterlijk onvoltooid.…
Biertje...
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.099 Wel vragen, maar een antwoord weet ik nooit,
dus wat ik schrijf is altijd onvoltooid.…
Wachten op Morgen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 231 Wachten
is als een regendruppel
die valt op de grond
Wachten,
wachten op iets
dat toch nooit komt
Wachten,
een speling van tijd
wachten,
tot je je teder tegen me aanvleit
Die dag komt nooit,
status: onvoltooid
Straks is het voorbij,
nog even, en dan...
Niets meer...
Morgen Komt Nooit Meer…
Schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 435 De diepte van de stille nacht
knaagt aan mijn onvoltooide leven.…
Onvoltooid?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 18 Verleer mezelf niet te overschatten,
verwen het maar als het onderhuidse
kind, is het moeilijk in te schatten
waar je de oprechtste tranen vindt
eerst ontkende ik de waarheid, er
bestaat geen wereld van gelijk, nooit
een waarde zonder enige broosheid
naast het verspilde schroot, beleer de
tijd, alles blijft in wezen onvoltooid.…
onvoltooide rouw
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.310 het patroon
dat zich herhaalt
door emoties
wordt bepaald
in stand gehouden
heel bewust
telkens weer
door pijn gekust
je koestert
je laat
anders inmmers
voelt het als verraad
onvoltooide rouw
al is het maar voor even
daarna kun je
weer verder met je leven…
Jarig
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.629 Wat een dag
nu jij hier
niet meer bent
voor jou
geen nieuwe lente
zoet
werd bitter
je was nog niet
uitgeleefd
een onvoltooid
gemis
als de lucht ooit
optrekt
en de hemel
kleurt
durf
je weer te geloven
in een droom
voor nu
zijn we verstild
en fluisteren zachtjes
jouw naam…
Onvoorstelbaarheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Eeuwigheid scheppen
uit onvoltooide tijd.
Wat voorstelbaar is
onvoorstelbaar maken.
Zo leven mensen die liefde delen.
Zo voedt liefde een moedig mens.…
Laat mij niet onvoltooid achter
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 Wij spelen met letters
De letters van het alfabet
Bouwen met woorden
Onze vleugels verstrengeld in elkaar
Om de zon in haar naam
Laat mij deel van je blijven
Laat mij niet onvoltooid achter
Bemin mij
Laat mij drijven op de golven van je hart
Dan zal ik je dragen
Met het blauw van mijn naam.…
hulpeloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 353 hulpeloos in mijn badjas
bleef ik steken in het
onvoltooide onbenoemde
stil stokkend in mijn poëzie
gestoord gedroogd vanuit het bad
trok ik woorden door
het schuim – in wording
mijn naakte huid opgeschoond
woorden gedragen in nevel
vederlicht stollend
in een nieuwe inspiratie…
Oh, singulariteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Roodverschuivend zweefde je
Door vier of wat dimensies
Tijd en ruimte
als jouw onvoltooid toneel
Stiekem was je uitgedoofd
Als een kleine ster, lichtjaren weg –
We zagen het alleen nog niet
Oh, singulariteit
Oh, allerlaatste zonnewende
Ik hield al van je
Lang voor ik jou kende…
zwijgend wit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 bedachtzaam baadt ze
in het kleurloze water
deze zacht vloeiende taal
ontsloten noch beschreven
de onvoltooide woorden
van een niet gerijpte taal
badend in het bad
van vloeibare onwetendheid
behoedzaam wachten tot
het daglicht draaglijk is
en ik word bewogen voorbij
het zwijgend wit…
aanname
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 met nog een uur te gaan
vastgelegd in de genen van tijd
stokt een adem
na alles wat is gezegd
over voortgang en
bij tussentijdse evaluatie
blijft er nog een open veld
wachten op bewolking
op het volstrekt helder onvoltooide
waaronder ons eigen gelijk
verder geen nieuws
en telt niemand zijn dagen…
Jouw onvoltooide
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 ik heb
haar muziek beluisterd
hoorde woorden
die haar bekoorden
zij was ontluisterd
maar in haar hart
klonken nog
de melodieën van vroeger
tonen overbrugden
wat eerder gescheiden was
over goede smaak werd getwist
het compromis zal worden gemist
we deelden fragmenten
uit de symfonie van het leven
jouw onvoltooide is de laatste…
sterven bij leven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.323 als een dichter sterft bij leven
heeft de ebbe zich te vroeg doorgezet
en verschraalt het kunstig zinnenweven
tot knopen van een versleten letternet
hij teert slechts op zijn scheppend verleden
dat stilaan zo zijn glans verliest
een poëet dient tot de dood zijn rijmen te smeden:
een onvoltooid vers is waar hij voor kiest…
Ween niet mijn lief.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 Ween niet voor wat gestorven is,
de kim blijft gericht naar het
onvoltooide licht, onttrokken aan
de duisternis in een smetteloze vlam,
die de menselijke ziel heeft ingericht
uit al het as van mensen die ik lief had
en werd ontnomen, een gebalsemd hart
een drijvende kroon in een gelauwerd bad,
hun hoofden gekranst met geurend
duizendschoon…
Toekomsteinde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 570 Je denkt
ik heb het al
in handen
Het grote gat
onder het teken
van de vraag
Maar het glipt
onzeker glijdend
richting duisternis
De toekomst wacht
wijd open
en vol vragen
Onvoltooide brand
van liefde
en van wonden
Ouderdom fronst
gerimpeld
zonder tanden
Onvermijdelijke dood
het einde
van het aanstaande…
Onvoltooide reis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 342 Waar is de loopplank om als
dichter bij je aan te leggen,
help tijdsbrokken te verleggen
in het onvoltooide lied van
vroeger, als dwaas te dromen
van reizen en te zeggen ik
ging vrij jouw wereld rond,
wordt die valreep mij ontnomen,
hecht ik waarde aan elke
herinnering en leg het oor aan
elke rechtgeaarde schelp.…
Zielsbelofte
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 907 In dromen vloog ik
tegen glazen hemelnachten,
zelf geen vrijheid in gedachten
altijd op reis, onvoltooid moeizame vluchten
tot in mijn ziel gebonden!
Als je in je droom
Niet dromen kunt...
Dan is het tijd om uit te breken!…
Achter gesloten deuren
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 746 schreiend
naast lijken
en gebeente
leg ik woorden
in de kast
blaas het stof
uit zinnen
van verhalen
en gebeden
de echo raapt
een holle schaduw
in de hoeken
van de kamer
schraapt
verbleekte
maar nog nooit
begraven schedels
vingers verstijven
gegil verstomt
geschreven is
de onvoltooide
grafrede…
Onvoltooid verleden tijd
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 815 zoals het langzaam de zee in glijdt
het boek nog onbeschreven,
onvoltooid verleden tijd...…
dat jij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 348 onvoltooide woorden
zingen zinnen
van verleden heden
in mijn hoofd
verstilde aderen
vergeten gevoel
tot in de botten
van mijn ziel
verdoofd
waarom
heb ik geloofd
in vooraf
vergeten
beloften beloofd
en even
heel misschien
verwacht
dat hij
die het boek schrijft
naar de maan
kijkt
aan mij denkt
en glimlacht…
Afdichter worden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 416 Uit een onvoltooid verleden.
Vol schuldgevoel en spijt.
Opgelucht opnieuw beginnen.
Met een schone lei.
Bevrijd en onbelast.
Onze ware ziel beminnen.
Een afdicht heelt een open wond.
Afdichten schrijven is zeer gezond.…
Osmose
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 water proeft zich aan, dringt tussendoor
tot verdrongen ruimte naar volstrekt
vergeten, volmaakte droogte
tot dorst zich aandient, borden vol honger
zich ledigen boven verzadigd vlees
in uiteindelijk gemoed
als fragmenten zich rapen, zich schudden
tot vloeibare scherven zijn geplengd
te elfder ure, onvoltooid…
Belendend vergezicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 uit gelijkenis gehouwen,
zo dagelijks als brood
slechts in onvoltooid
te onderscheiden
toen en nu, dubbelsterren,
de sleet van vele dagen
het onaangeroerde
voegt zich naar
het late middaguur
de stilte is hardhorend
en de tijd in verlenging
nochtans het onafwendbare
een stukje dichterbij
in dagen erna,
randen van slaap,
ontkennen…
Pieter Jelles Troelstra
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 216 De mens, die machteloze mensen,
in de onvoltooid verleden tijd,
zijn woord en leven gaf.
De man, die sprakeloze mensen,
leerde spreken.
Die grote Friese dichter,
die over grenzen heen kon kijken,
spreekt ook vandaag tot ons.
Kom samen naar hem luisteren,
wanneer zijn standbeeld,
ons de toekomst laat zien.…
Vriend van de wolf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Vrijmoedige wandelaars slenteren
over het slingerende zandpad
vol bont gekleurde bladeren
in vroege verte zien zij het herfstkind
alleen met zijn onvoltooide schoonheid
de wildernis op zijn jonge gezicht
op zoek is hij naar zijn enige vriend
de onvolwassen wolf die met hem speelt
en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…