Alle inzendingen over overlijden OR langs elkaar heen le OR maatschappij

buurvrouw, die je eigenlijk niet kent de ogen achter haar sluier stralen permanent Kijk eens naar je buurman bekijk hem nou eens goed dat hoofd onder die keppel is heus een aardige snoet Kijk eens in de spiegel naar een voor jezelf bekend gezicht door de ogen van een ander soms is dat je plicht Kijk eens naar de mensen kijk naar de maatschappij…

wij leven in een gevoelloze maatschappij waarin de tijd en het financiële de spiritualiteit en het genot hebben uitgemoord emotionele waarden verdwijnen de essentie neemt de hoofdrol en drijft de gevoelswaarde van het toneel…

Ik ben gewend weinig ruimte in te nemen Maar dan doel ik vooral op het praktische Het stoffelijke, het materiele Kan heel goed en lang op m’n eentje zijn En heb dat jarenlang bewezen In mijn campertje, mijn volkstuinhuisje Maar geestelijk vul ik een grote zaal ook in heel kleine kring val ik op Dat is geen verdienste Dat is gewoon mijn eigenschap…

ze bleef aan de slag alles ordenen, opruimen, organiseren voor haar overlijden, voor haar dood net negentig (90) ligt ze in Pniel verpleeghuis, annex hospice ze heeft zicht op overlijden haar ogen dicht, haar lichaam rustig ze ging overlijden, ze ging blind dood!…

De onraad niet stilstaand af te schuiven op de maatschappij leert hoe of wie je bent in de schaduw van het duister; ondanks schaduwzijden elkaar kunnen overlappen zij aan zij, eens alleen zonlicht andere cellen streelt uit die kluister.…

Bij het overlijden van Maurice Pirenne in 's-Hertogenbosch…

Toen hij over zijn overlijden las Schrok de professor zich wel even dood, Maar het betrof goddank een naamgenoot Die heel zijn leven lang corrector was. En de Jan Pen die niet was overleden Diende toen als corrector op te treden.…

Men deed het al in eeuwenoude tijden, Het was dus geen oorspronkelijk idee, Maar opa krijgt nu weer van alles mee, Wat men lang niet meer deed bij overlijden. Er worden zelfs mobieltjes ingepakt: “We hebben binnenkort wel weer contact.”…

over Je zullen waken En je plaats Laten nemen in De opvang van Hen die net als jij Slachtoffer zijn Geworden van deze Verdwaasde maatschappij…

Mensen die meer talen Spreken en toch Elkaar niet verstaan - En verhalen horen Die volledig langs Hen heen zijn gegaan Hunkeren naar warmte En naar licht En naar 't verstaan Van de anders aangezicht…

verdwijnen een kus in de wind zo ook mijn dag jou voor het laatst bemind ik wil spreken over liefde maar nee, denk ik ik zwijg leugens willen niets achtergebleven kijkt de nacht naar buiten doorzichtig net aan de rand van de dood vertwijfeld zwaai ik naar je lippen woorden vallen niet meer rood je schaamt je armen om me heen…

hoef ik niks uit te leggen Voor geen goud wil ik deze momenten missen geluk van vier kleinkinderen, me allen zo lief door hen blijft het in mijn hart zomeren en voel me door hen weer heerlijk actief.…

Aan hen die vielen wordt gedacht, aan hen die sneuvelden een dag gewijd, ze worden herdacht Aan hen die in ’t oorlogsgeweld ’t leven lieten op barbaarse wijze, voor hen die vielen, voor hen die sneuvelden Er staan monumenten er worden kransen gelegd, er worden stiltes gehouden voor hen die sneuvelden voor hen die vielen…

Een goudfazant schrijdt heel statig met een blik van - zijn hen al in het koren - hé heb je mij gezien…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Die overlijdt, is over lijden; En vreest men nog voor overlijden?…

Ben Jouw hand, waarin mijn bange hand. Je wilt me meenemen, maar ik wil niet, ik kan niet. Ik wil nog zoveel, moet nog zoveel. Ik ben zo bang, voor het donker, voor het niets, voor God. Is er een god? Er is een god. Ik ben zo moe. Ik kan niet meer, wil niet meer. Ik geef je mijn hand. Mijn bange hand, in jouw hand. Je…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

De kleinste bloem is daar als de hoogste eik Alle koningen en kinderen zijn daar gelijk Laat die laatste droom nu maar komen En wees niet meer bang Uw nacht van vrede is gekomen Na een leven lang Waar u gaat is geen is geen haat en pijn Het heetste vuur wordt als een kaars zo klein.…

dood kronkelt dagen tot een langgerekt rouwlint vol herinnering…

Zo komt er dan weer een te overlijden Van wie je al een tijd niks had gehoord Succes is roemloos aan de hemelpoort Daar kun je je alvast op voorbereiden Maar toen Petrus maar wreef langs z’n kin Riep ze: zeur niet en laat me d’r in!…

Het aksiekomitee van jong en lui Richt zich liefst op maatschappelijke zaken Heeft lak aan school- gerelateerde taken En doet soms jolig in een trendy bui Van hen wordt zittenblijven mooi 'doubleren' En hoef je geen 'der die, le la' te leren...…

er zal een knop worden omgezet waarvan de werking een eigen tijdpad in de toekomst heeft gelegd voor de geschiedenis van het nieuwe menselijk ervaren wij leven samen met anderen en alle zaken om ons heen in een grotere interactie dan wij ooit hebben geweten zo ook zijn onze patronen in de maatschappij al generaties ingeslepen…

Denken, herdenken,overlijden en geboorte, wat liggen ze dicht op elkaar!…

Ik ben ik en jij bent jij Samen op weg in deze maatschappij De weg is lang soms steil en smal Maar jij loopt naast me wanneer ik val…

Het stinkt letterlijk en figuurlijk de verandering van de mens als ze het in een veelvoud krijgen een verslavend middel meer, meer en meer ik wil meer de waarde van het echte leven uit het oog verliezen geen oog voor de medemens individualisering van de maatschappij geef mij je glimlach maar die is meer waard dan dit alles bij elkaar…

Zo veel is als wat hij aan Inkomsten ontvangt - en hij - Wat een schok - geen zes keer Per jaar meer op vakantie kan Maar slechts een karige twee keer - Tijd dus, om eindelijk tering en Nering met elkaar in Evenwicht te brengen In een maatschappij die Alle grenzen al lang heeft Losgelaten…

Het overlijden van je Pa, problemen, her en der Groeiden we uit elkaar, zelfs erg ver. Nu alles een plaatsje heeft gevonden Beleven we weer heel mooie stonden. Handje vasthouden,'s nachts jouw arm om mijn schouder Ik bemin je, dieper en oprechter, al worden we ouder.…

Dit distichon is een vrije samenvatting van het gedicht 'Le Martinet' door René Char. Daarvan hieronder de Franse tekst plus de vertaling in het Nederlands: Le Martinet Martinet aux ailes trop larges, qui vire et crie sa joie autour de la maison. Tel est le cœur. Il dessèche le tonnerre. Il sème dans le ciel serein.…