Alle inzendingen over overvol

smeulende peuken zijn getuigen van gestorven woorden bengelend tussen stiltes en komma’s zinnen zijn wit verhullen het zwijgen de asbak gevuld aan de rand van het blad voorzichtig blaas jij geopende woorden nieuwe gedachten zo dicht bij mij rook kringelt in onzekere wolkjes vertaalt vertrouwen in nieuwe verzen voor jou…

Mijn hart is overvol In mijn hoofd een storm van gedachten en emoties die ik nog niet ordenen kan Jij, jouw liefde een geschenk van de sterren Ademloos luister ik naar je lieve woordjes Warm geluk Je ogen soms donkerblauw in hartstocht Dan weer doorschijnend porcelein vol tederheid Tijd bestaat alleen als we niet bij elkaar…

Door mijn wimpers volg ik de druppel Verlost vanuit je overvolle navel Glijdt zij weifelend zigzaggend omlaag Over de deinende vlakte met trillend dons Aangekomen bij de heuvel van Venus Aarzelt zij even om dan samen te smelten In de nog altijd vragende vallei der liefde…

Doe mij een lol, Gebruik nooit meer overvol. Het is mij gebleken, Dat je enkel van eivol kunt spreken, Als vol is gebleken. Want bij vol, Is de maat toch vol.…

Als ik ooit uit een overvolle beker drink uit een glas het vloeibaarste deel beleef van kop tot aan de verdraaide voet druppels de lippen doen verbleken in het prisma van kristal zijn opsmuk kiest weerloos in elk detail zonder inhoud weggesneden waarin ik naast schijnbare schoonheid een dreiging vermoed vervalt de levenszin tot splinters…

de aarde staat met wapens overvol hé wereld hoe haal je het in je bol…

Wanneer je bordje overvol is met narigheid uit het verleden zoek dan een schouder of persoon die je in dat geval gewoon helpt, je bordje leeg te eten!…

Ik loop door de verstilde legen straten, Er is hier verder niemand op de been. Ik heb de hele stad voor mij alleen, Want ieder heeft zijn eigen stek verlaten. Alleen nog op het strand en op Schiphol Weerklinkt de leuze: Nederland is vol.…

Alleen met mijn gedachten, is het overvol. In gedachten gevangen, zolang tot ik stik. Mijn ogen zien tralies, de gevangenis, ben ik.…

zo gewend ben ik aan stilte onzichtbaar in een wereld overvol soms raak ik iemand zomaar aan en vraag, toe zie mij zie mij, als het mens dat ik wil zijn maar altijd weer vervolgen ze hun weg…

De kast is overvol. De crimineel, die levenslang moet wachten op z'n dood, wordt kwaad en ongeduldig door een groot tekort aan executiepersoneel. Met 't oog op doorstroom is de dodenkast op aandrang van de ondernemingsraad uit nood voor doe-het-zelfmoord aangepast.…

de dingen liggen stil wachten op de mensen die iets met ze doen ooit kregen ze namen waardoor duidelijk wordt wat hun (on)nut is dingen worden geladen door keuze van gebruik op zich zijn ze neutraal dingen worden weggegooid kliko's raken overvol en steeds komen er nieuwe…

Het wordt het spoorwegpersoneel te dol, Dus wil het zijn betrokkenheid bewijzen Met mensen die in treinen moeten reizen Die uren zijn vertraagd en overvol. Men dreigt nu zelfs uit innig medelijden Een hele dag geen trein te laten rijden.…

te weinig woorden spreekt de mond terwijl het hoofd toch overvol zit met vragen zonder antwoord dwaalwegen zonder richting oplossingen zonder pad te weinig zinnigs denkt het hoofd nog altijd te vol vooral van zichzelf…

Ik zocht jouw liefde je hart was leeg het mijne was zo overvol het viel op de vloer en knak voor je ogen gebeurde het het brak jij keerde je rug wist niet hoe vlug ik riep nog je kwam nooit meer terug.…

De aanblik in de varkenshouderij Van biggetjes in overvolle stallen Die dartel uit hun dak gaan met z'n allen Stemt vreemd genoeg de varkensboer niet blij. Ik dacht dat varkenshouders juichen zouden Wanneer ze echt hun varkens mogen houden.…

is achter de bank gevallen grote handen haakten het los daarna werd het vergeten later wordt het opgevist de cups weer overvol gestopt van levenslust en liefde kan zij het helpen dat het de volgende dag alweer uit andere handen valt?…

Losgeslagen betekenis zoekend bodem om te ontkiemen Gedachten, gevoelens leegte en overvol Spreken en zwijgen. Leeg en verlangend. Wetend dat het is er is.…

Winkelcentra’s staan overvol, iedereen moet en zal: nu nog shoppen terwijl in dit geval: verstand zou moeten zegevieren?…

Tui's laten zich horen op zoek naar honing van felrode bloesem Manukabomen lokken bijen met witwasemde nectar raten raken overvol zwarte zwanen in de wetlands vinden overvloed aan vis aalscholvers duiken mee…

Ergens diep van binnen een snik een waterval van tranen die zich voordoet als een lach Ergens in je hoofd een stilte een oorverdovend geluid dat zich voordoet als een lach Ergens in je hart een gevoel overvol met leegte dat zich voordoet als een lach Een lach geïnspireerd door de leugen...…

Mijn boekenkasten zijn overvol. Het zuiveren is begonnen. Boek voor boek. Eén voor één. Boeken die uniek zijn. Bibliofiel uitgegeven. Kieskeurig gekocht. Liefdevol ontvangen. Afscheid van boeken nemen, is me veel te bezwaarlijk. Ik koop liever kasten. Boeken verbannen? Geen denken aan.…

Kan die ziekte stoppen ik hou het niet meer vol stoppen, ja nu mijn hoofd is overvol Mijn lijf doet vreselijk pijn was het maar voorbij dan hoef ik niet meer te twijfelen dan ben ik niet meer lastig, zeiden zij Begrijpen doen jullie me niet en lastige mensen worden aan de kant gezet dat is makkelijker dan begrijpen en wordt er niet meer…

Wind dreigt storm traant ogen overvol bomen worden oud de natuur lijkt dol Zand stuift in ‘t rond vult knarsend monden verduistert het licht schuurt verse wonden Daar staat hij pal rug tegen de muur neus in het zand struisvogelnatuur…

er lag iets op levers te drijven, gevuld tot overvol aan het gezond verstand met ons harlekijnen gelach spraken wij af bij het driemutsenpunt van humor, ernst en ironie betaalden goedgeluimd het gelag, als symbolische payage om de onbewaakte grens: een mensenleven over te steken het leverbootje zonk meteen, wij zetten onze jokers…

het is acht uur acht door de stormachtige nacht roept de slavink vijf keer van de overkant rimpelt het maanlicht aldoor naar je toe overvol weekend en venusschelpen redden de volgende week in hoek van holland liggen in de torpedoloods twee broodjes haring wolken voor de maan bij een gedoofde lantaarn wachten op wind -…

je huist in pluizen wol het uitzicht stoffig en je hoofd is overvol de zachte draden haken niet van binnen laten zich niet spinnen en tot garen klaren je wilt weven het leven in patroon vorm en kleuren naar het dagelijks gebeuren het pluizen maakt je dol de rode draad is al versleten dagen zijn aan het vertragen omdat de uren…

Een te leeg gevoel maakt mijn maag van streek en mijn hoofd overvol. Teveel van alles maakt mijn hart gevoelloos. Dan dwaal ik weer af naar gisteren. De toekomst knipoogt schalks. Teveel dagen zonder nachten, maken mijn bestaan uiteindelijk tijdloos.…

restje soep, wat brokjes kaas tien taai geworden broodjes een wirwar van fragmenten van verhalen afvalbakken overvol plakkerige keukenvloer loden benen, houten kop geur van rozen kookboek met uitdagende gerechten kroost vertrokken kliekjes van verjaardagsmaal vergeten bal en tandenborstel het nieuwe boek lijkt spannend.…

lucht soms blauwer wit en dichterbij vervagen de windmolens draaiden het hoofd naar het westen ze wentelden met wieken zo energiek zo zelfgenoegzaam de waterlopen dreven er boven het vlakke land de aarden dijken kropen er naar de oeverkant ik werd ééntonig en mijn stem wat vager mijn ogen zochten naar haar slaap en mijn nacht was overvol…