Alle inzendingen over oze zoon ons kind OR onze zoon ons kind OR onze zoon ons kind

en dan zingt mijn kind van het opstaan van de zon de wereld die wakker wordt van kabouters en nymfen die dansen in een sprookjesboek want alles is goed alles is Sinterklaas mijn kind heeft een lampje dat zachtjes gloeit in de nacht mijn kind is niet bang voor de dag…

Als de pinksterbloemen bloeien, is Pasen al geweest. Met zijn maan in volle glorie En voorjaarsbloemen als op een feest. De lucht is vol met geuren. De vogels zingen in hun mooiste liefdeskoor. De aarde toont zijn kleuren. In volle lentetooi. Ik volg mijn gedachten en zie een volk gebogen en geslagen in diezelfde lentenacht, gebeukt…

spreken met je hart zwijgen met je mond je bent een geval apart sterk en heel gezond maar meestal averechts zijn jouw gedachten wel bizar, zeker niets slechts dat begreep ik echter snel dus schenk ik je het vertrouwen ontgoochel me alsjeblieft niet ik wil het niet berouwen zo besparen we veel verdriet ik hou van jou mijn zoon mijn…

We zetten samen onze brillen op, plots alles zuiver, kristalhelder. Hij met links, ik met rechts, zoals het steeds, altijd is geweest. Met open ogen kijk ik mijn vader aan, nu bevreemdend helder. Vader en zoon, Gordiaanse generatieknoop, zelden een feest.…

Zoon in ban van covid eng, liefs drie lange slepende jaren; tranendal Moedermelk hoog geconcentreerd bracht uitweg en puik resultaat Mama danst, springt, lacht en Schreeuwt het van de Daken! Geloof is sterker dan Angst!…

gij heiligde onze aarde in Gods naam verricht je zoon te vergeten in verduisterd levenslicht stortvloed van tranen over jouw Bijbelse land wonderen in verhalen ruïnes in het zand gij schiep vele kinderen in eerbied en roem wij lezen in geschriften het leven van toen 1974.…

ik zag je als een koningin op het voetstuk dat mijn liefde bouwde je lach nam mijn geschenken aan je lichaam liet mij verder gaan dan ooit je zwaaide en keek om zag oude volgelingen draaide toen een slag bleef liever die je was het kind in je is terug gekropen ze kreeg de kansen niet in onze zon te leren lopen…

De zon gaat onder en komt weer op, eindeloos -- leefde ik, als kind.…

een vogelscherm is ruisend afgedreven nu de winterkoude is ingetreden naar de zon de warmtebron van leven de huilende vragen van het kind meegedragen door de wind tot aan de einder de rood gouden gloed ‘t water stroomt de avond zingt tussen onze vingers de veder in onze hand de vlammende mantels van papavers wij willen…

geluidloos betoverd blaast de wereld in vorm en kleur doorzichtig mooi glimlachend ziet de moeder hoe haar kind zich steeds opnieuw in magie verliezen kan voor even betovering voor even bevrijd…

Steile wanden en vismogelijkheid Twee voorwaarden van de ijsvogel Met een in de steile wand slim-gegraven nestgang voor vervolg van kleur Met lichtbruin-oranje gevederde buik witte hals en scherpgepunte snavel is het beestje, opvallend, verdwenen van Rode Lijst Als echt één van de mooiste vogels die werkelijk zeer fascinerend, door zowel…

Heel ras in sneltreinvaart gaan beelden Die mijn netvlies bereiken voorbij. Een stille kracht ketent hen aaneen. Eerst als korte fragmenten verschillend Van aard, dan later vormen zij toch een Samenhangend geheel. Uniek zoals ervaringen worden gecreëerd En door het denken worden geselecteerd.…

zie hoe het allemaal verder gaat Mijn verliefdheid en het kind dat mijn been omarmt datzelfde kind naast me met haar eigen kind op de arm, onze voeten in de branding, één liefde ademend, drie vrouwen met wilde haren net als op de berg waar ik de as opgooi de wereld in, zo speel ik mijn leven bij elkaar…

De lampen mogen niet meer Maar wel een enkele peer Met een acceptabel wattage De led is nu wel ingezet Zodat de kinderen die nu net Op de wereld zijn gezet Niet worden geplet Door onze foute inschatting Van de gloeilamp Want de zon moet blijven schijnen En de ozon moet omlaag Dus als de O eraf is, is mijn vraag Gaat dan de ozon wel…

deel de lucht met me mijn kind en de wolken en de toppen van de bomen want gisteren zomaar door een paar woorden liet je mij de zomer zien je weet dat ik voor jou zou willen sterven mijn kind jij, die de zon voor me reikt door de hoge vensters van je jeugd gaf mij met je wondermooie ogen jouw wereld jij, mijn kind zei :…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

ik zie mijn huid ouder worden mijn kinderen bruinen mooier in de zon dan ik ooit kon ik had slechts factor 4 en smeerde dat op mijn benen de zon scheen fel…

Dinand straalt als 'n diamant de wereld in, de onze op 'n bed van hartelijkheid straalt hij licht, voor ons jouw licht Dinand straalt als 'n diamant 'n groene en deelt ie met ons: de groene Dinand diamant!…

Het is dezelfde levensadem die als ademstorm door onze wilde haren waait. Oude dichters verliezen niets, zolang hun hart blijft kloppen, zolang ze adem blijven halen. Genadige gedichten blijven. Zo verliezen oude dichters ook hun wilde haren niet.…

Zij die twee gezonde Kind'ren het levenslicht Liet zien en ze in liefde Heeft grootgebracht moet Nu de dood haar langzaam In bezit neemt constateren Dat alleen de dochter nog Om haar geeft - haar zoon Heeft al vijf jaar niet Meer van zich laten horen En hoe dierbaar de kind'ren Voor haar zijn blijkt wel Als ze na uren diepe…

Waarom is het zo moeilijk om uit te leggen, hoe leeg mijn leven zonder kinderen is?…

....Vrede is hun wereld niet ....Ze zijn geen kinderen meer ....en lachen om onze zorgen Aan onze borst hebben we hen gevoed met vrede ....Ze zijn ervan gegroeid ....groot geworden in huiselijkheid ....maar nu willen ze iets anders…

nooit kuste de zon zo innig de aarde nooit deed de wind zo'n verrukkelijke vondst- blijk van liefde droom die uitkwam kind weergaloos kind…

het kind verdween in het ochtendlicht als sneeuw voor de zon het kind is weg gebroken schreeuw op een witte dag wie verdraagt de stilte, de ijzige kou? de vogels als leestekens in de lucht…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Té goed was je voor je kinderen Het ging je ook nooit hinderen. Onze zware boekentassen sjouwen, het vieruurtje stond steeds gereed Mama en oma waar je - moest - van houden Zo wijs onderlegd ook gewoon Liefde. Wat bracht je ons bij Even genoeg voor mij.....…

Bedankt dat we als Kinderen in Uw tuin Mochten spelen, Zoals onze kinderen In onze tuin mogen spelen, Voor altijd geborgen In alles dragende liefde…

goudgebronsde bomen langs m’n overpad en een kind dat vraagt omdat ze het wonderbaarlijk vindt hoe is dat toch mogelijk hoe kan dat ‘t is de ondergaande zon m’n kind die ze met een kusje raakt mijn allerliefste schat…

onze verloren zoon Friso, ons tweede kind van Claus en mij, hij Claus van Amsberg was mijn beste, liefste keuze” Ze zucht Beatrix en prevelt: Oh wat mis ik hem, wat mis ik hen." Beatrix doet het gordijn dicht, de avond is gevallen weg is elk zicht op, gelukkig ook geen enkele plicht voor en zij Beatrix vraagt aan haar kamergezelschap: "Zullen…

Is dit kind op aarde neergedaald koning waar geen pracht van straalt die eens het kwaad verdrijven zal de satan brengt tot diepe val? Dit kind zo weerloos klein en teer was Hij de aller heren Heer Zoon van God die tot ons kwam en onze zonden op zich nam?…