Alle inzendingen over paradijs OR tegenstrijdig

De kracht van de slaap Schud ik van mijn schouders Het ochtendlicht heeft zijn recht nog niet gekregen Slapende geest oneindig tegenstrijdig met de werkelijkheid Ik leg me neer in de zaligheid van het niet echt zijn…

Tegenstrijdige gedachten Kwellend in mij hoofd Veel te veel verzonnen Door gevoelens verdoofd Vragend naar antwoord Zoek ik de weg terug Maar alles is vergeten Mijn emoties zijn vergaan in lucht…

De schoonmaak net klaar, met de Franse slag weliswaar, meldt de agenda mij "je bent afsprakenvrij" dus onderwerp ik vandaag me maar al te graag zonder tegenstrijd aan een dag van luiheid.…

Als het paradijs nou op aarde is, waarom willen we dan naar de hemel? Toen de aarde werd geschapen, waren daar Adam en Eva, in het paradijs, dat paradijs was dus op aarde, terwijl iedereen blijft zeggen: als je doodgaat, ga je naar het paradijs!…

Wat ongeschonden in hem huist het is geen zuiverheid het is geen kind dat met nog stompe letters schrijft het is een blik die rauw en ongenadig kijkt het is wat tegenstrijdig hem ontwricht en dwingt het is weerbarstigheid ---------------------- uit: 'Gekras', 2001.…

O Beets, wat zijt gij groot! Als God het niet verbood, Dan zou ik u aanbidden… Nu laat ik dat in ’t midden: Toch val ik voor u neer En breng u lof en eer: Wat is uw muze rijk… En dichterlijk! Vol speels vernuft, o ja! Is wel uw Camera – Doch dat was maar een grapje, Een dartlend eerste stapje; Doch boven Hildebrand Steeg hoog de Predikant…

Wat wil het reuk'loos vloekgespan Dat U ontkent, o Heer? O, komt de nood eens aan de man... Zij buigen voor U neer. Uw Macht en Goedertierenheid- Driest schenden zij haar aan, En 't sterkste voor Uw goedheid pleit, Dat Gij hen liet bestaan. Hoe groot is Uw genade niet, Dat gij dat galgenrot Uw hoge Naam beschimpen liet,…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Leven dat ons in leven houdt, en tegenstrijdigheid begrijpt. Mijn zinloos denken knokt niet langer. Gaat mijn tegenstrijd niet langer aan. Ik geef me zonder redeneren over, aan wat mensen liefde noemen. Aan leven voorbij oorzaak en gevolg. Aan moed en liefde zonder logica. Aan zinvol leven zonder vrees. Aan leven zonder strijd.…

In de menigte los ik op en besta ik niet Gek wordend van mijn gedachtes creëer ik mijn eigen verdriet Tegenstrijdige gevoelens altijd in gevecht met elkaar Want de een wil opvallend zijn maar de ander is nog lang niet klaar om zichtbaar te zijn…

Wie belooft het paradijs? Soms waan ik me daar. Al knarsen de bomen in hun ruwe mantel Al rot de verboden appel tussen de kastanjes. Hoor je die hoestbui tussen de takken? Adam liep te koppig, te naakt in de kou bewaarde zijn listen in krakende kisten.…

Onze liefde bloeide open Als een rode roos Wanneer de lente begint Ik kreeg het gevoel van Opnieuw geboren te zijn Verlost van alle verdriet en pijn In het verleden Was mijn hart van steen Zo koud als ijs Maar jij ontdooide mij Maakte van mijn leven Een paradijs En nu stort mijn wereld weer Als een kaartenhuisje in elkaar Je gaat me…

Ben je wel goed wijs om bij ons te klagen en onbeschaamd te vragen naar de weg van het paradijs Wij zijn helemaal van de wijs hebben geen argumenten aan te dragen liggen overhoop met alle vragen ver weg het paradijs Maak ons nou eens goed wijs verpletter alle vragen stop het schrijnende klagen in het paradijs…

De straf is nu betaald, Hij brengt zijn kind’ren thuis, de poorten staan weer open, van het eeuwig paradijs.…

Het wordt ons zelf gemaakte paradijs, mooier kan het toch niet, schat, we gaan gelijk op reis, als ook jij ons paradijs voor je ziet..!…

(dubbel blauw kust bruin dubbel bruin kust blauw) Ik zweef jouw ziel binnen en land op een eiland van zachte harmonie en jubelende melodie waar lach en liefde lucht en licht inkleuren waar niemand eist geen god heerst geen vlieg kwaad doet geen gevel instort slechts een zuivere zon zandkorrels een voor een dagelijks zegent Ik vlei…

uit hun dromen de knopjes werden gedraaid als haar flits hun uitspansel raakte zij wilden met hun blik alle groei energie van de schepping vragen dan bloeien en vruchtgeven tot in een lange reeks van jaren zou er dan toch een hemel zijn met een herfst vol rijke oogsten in haar ogen lag de belofte zij kwam voorbij een paradijs…

mijn gedachten zijn vaak door verwachten bevangen alsof jij of jij nog zal komen waarom blijft toch mijn ziel aldoor naar het ideaal verlangen waarom blijf ik, mens, dromen wil zo graag vergeten aldoor wat was en door mijn verdriet al vele malen is opgegeten opdat ik vlucht voor wat is geweest en mij slechts hoop wil aanmeten? ik leef…

een landschap tussen rivieren bewoond door naamloze dieren een zichtbaar goede waarheid, naakt de smalle toegang wordt bewaakt vredig vrij, gezonde toestand eeuwig oorsprong uit het hoogland veel vruchten om van te eten geen ellende te vergeten geen bewustzijn van geboden ook al is een boom verboden de scheidingskennis, goed en kwaad…

vluchtig wordt licht als jij zwiert met de parasol jouw immens plezier danst ludieke schaduwen hier je speelt met de wind die in je blonde haren zingt jouw ogen weerkaatsen de golvende schittering van water samen op strand met het paradijselijke zon zee en zand ik houd van het lachende kind in jou jij mijn grietje en toch volwassen…

’t Bestaan in deze biotoop oogt goor. De adders als bezield krioelend water, die slangen brengen nooit iets zinnigs voort, behalve van zichzelf de overmaten. Verifieer wat in beweging is, als bij verkrachte kieren van een kelder. Een herfstochtend die in ontbinding is. Een bitter boek vol scheve antihelden. Nee, dan de mooi gemanicuurde…

rozen die spraken zonneschijn gelezen ze dronken de regenboog niets bleef onbesproken wolken werden gevangen veilig verborgen binnenin de regen kleurde oranje sterren lachten zilverachtig harten die smolten openden ramen van de ziel om de schoonheid te absorberen geborgen in 'n zee van goud ©LadyLove…

Voor jou zoek ik de waarheid op. Je vroeg het niet zomaar spontaan. Heel diep in jou klonk een melodie een stem... die smeekte,... " Maak me vrij verlos me van die pijn neem me mee aan jouw zijde wil ik staan vol vertrouwen en vastberaden in ons land... We noemen het... " P A R A D I J S "…

We schiepen zelf een paradijs maken ons zelf en anderen wijs dat wij de wereld sturen. Hoe lang het ook zal duren. Een tuin zo vol met dromen in verkeerde handen gekomen. Wij zelf zijn daar gebleven Hem uit ons paradijs verdreven Verdwaalde God,vermist,verloren. Niemand wil nog van Hem horen.…

Als ik 's zomers in mijn tuintje zit, zie ik het paradijs, de bloemen kleuren mijn horizon en boven mij de lucht Daar kan je heel veel sprookjes zien, een monster, of gezicht na een tijd vervaagd de schim een wolk op de vlucht De vogels brengen hun jongen groot, wat hebben ze het druk dus zette ik wat water neer ze drinken en ze baden zich…

Mijn tranen rimpelen het water in een golvend patroon ik tuur naar boven wolken jagen het donker voorbij daar lig jij sierlijk gevlijt in diepe rust jij bent niet langer een vreemdeling in het paradijs jij liet de mist verdwijnen als een trouwe dienaar door mijn uitgekost verleden kan heden worden geleeft…

De nacht is weer gekomen Ik hoop van jou te dromen Over golven van de zee Die nemen ons beiden mee Naar wondermooie plaatsen Maan en sterren weerkaatsen In het water van diezelfde zee Als begeleidend Licht voor ons twee Als doel de Hemelse horizon Ontzettend mooi als dat eens kon Daar aangespoeld op een strand Zijn we in het hemels Paradijs…

Een varken stelde aan de mens een niet zo domme vraag. Het zei: 'Dag homo sapiens, uw antwoord hoor ik graag. U noemt zichzelf een dierenvriend, maar waarom eet u beest? Dat heeft het dier toch niet verdiend? Het is voor hem geen feest! Vergunt u beesten feest te vieren of maakt het u niks uit? Och, neem ten gunste van de dieren een resoluut…

er rusten mensen daar uitgewaaierd over land en water aan de ijsvogel kleven zomerkleuren zelfs in winters, als de zilverreiger vliegt langs de zwaluwwand zweeft leven in de holle cirkels van vandaag, gebalanceerd tot hoge ogen volgen op de rondgang van de wind mijn kind… er rusten mensen daar, uitgewaaierd op het veld niets doet nog…