poppies
netgedicht
passchendaele
golvende korenvelden
doorvlekt met rode bloemen
vrede geurend over akkers
verten trillend in zomerse rust
eens was deze aarde verscheurd
verdorven en vermoord
lagen hier resten van mannen
schreeuwden gewonden
in stinkende bloedrode modder
onder fluitend staal
en de dodelijk kus van gas
doden zijn kruisen
keurig in rijen…