Alle inzendingen over picknick OR wandeling OR haico

waar vele kleuren geuren naar koud in een lucht zo fris en zo blauw en waar iedereen elkander vertrouwt ja...daar wil ik wandelen met jou!…

zo zal het gaan: een picknick heel in de vroegte, en de vijand liefkozend in mijn nek. in een leren zak genaaid zal ik stroomafwaarts drijven, mijn klein gezicht omhoog - de hemel dun als boterhampapier, de zon een zere plek. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

RODE AUTO Jouw rode 2 CV en witblonde haar de glimlach die mij opwond de picknick-mand lag klaar op een geblokte dikke deken Alcohol dronken wij nog niet dronken hoogstens van elkaar een groot glas van peren-appelsap of was het appel-peren door een rietje *Bij een schilderij van Etienne Jammaers…

Voor Karin Broer die jouw Noodkreet oppakte Toen jij per sms Vertelde dat jij Er per vandaag Niet meer wilde zijn - Je leven was voor jou Niets anders dan pijn - Je moeder die in het Ziekenhuis aan je bed Stond en jij haar aankeek Leeg en donker - alsof je Er zelf niet meer bij was…

Ik wil verdwalen In de jaarringen Die de eeuwen In jouw stam Hebben achtergelaten, Me verliezen in In onze liefde Die eeuwig duren zal…

Picknicken en wandelen, schuilend in dat hutje, drassig nat Hutje werd het onze- mijn weggemoffeld stringetje - bevestigt dat. Toevend in rijpe gras en bovenop genietend van de volle maan Kussend kon ik alles bij je kwijt, douchen werd voluptueuze waan.…

Picknick en veel lachen. Praten over koetjes, kalfjes, schapen, een herder. Alles was zo vredig, alles was zo hier en nu. Zij zei: ‘Er bestaat een hemel, een groene eeuwigheid. Een God.’…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ik heb nog met ze gesproken vergeten bomen die mijn geweten ooit wortels hebben gegeven bladeren die voor mij ruizelden op warme zomerwind waar zon in donker loof bleef steken en wij door heerlijke picknicks de tijd vergaten ik dromen vond die volop tegen spraken waarin muziek met veel tonige refreinen klonk nu is het landschap…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het wilde water raast door de nauwe geulen van de rotsen. Hagel slaat in ons gezicht. Toch vermoeden van lente: soms de roep van de tjiftjaf.…

t Is elke dag kerst in dit leven van mij het licht wordt elke morgen opnieuw in mij geboren zo ook deze ochtend waarop ook andere mensen kerstmis vieren, ik wandel met de hond, adem de frisse lucht en ik groet de planten, de dingen en dieren - vrolijk kerstfeest zeg ik tegen de schapen die bij de voerbak langs het fietspad…

of krijg ik dan het oude verhaal te horen: "Haico, ik was je psycholoog, ik deed gewoon m'n werk, sorrie dat ik jouw hart bedroog..."…

Zo nu ben ik voor de picknick gereed, leeg het flesje kokosdrank, klok klok klok. Mijn rode mantel mag ik niet vergeten. Daarin zie ik eruit om op te vreten!…

Hoe zoet is 't tussen broederen twee te wandelen, te wandelen, bemint men van de twee de een, de een gelijk de andere; bemint men ze alle twee, en zij, beminnen ze ook malkanderen gebroederlijk; 't is zoet erbij te wandelen, te wandelen.…

Verliefd zijn wat is dat, is dat samen picknicken in het bos, en dan rollen door het groene mos, heb jij ooit iemand liefgehad?…

Van Maxima haar welgevormde benen Ging eentje door een kleine misstap stuk, Maar Alex krijgt dankzij dit ongeluk Wel kans om voor het koningschap te trainen. Want voor het eerst is hij beslist in tranen Om een van zijn beminde onderdanen.…

Een eenzame rustige heerlijke zondagse wandeling in het bos, soms over het kale pad, soms ook over het zachte groene mos.…

Van beneden uit de vallei nemen we mee uit een beek drie witte steentjes voor op de top van de berg een oeroud ritueel dat zo persoonlijk wordt wij hechten ons aan spreken toe het vertrouwd warm wordend gewicht dat we achterlaten op de top met veel wijze woorden en spijt in het hart We dalen lichter bezwaard af er wordt op ons gewacht…

ze wandelt in zijn schaduw op het ritme van zijn stap vergezichten genieten zwijgend mee…

loop even mee een rondje om door zwijgende straten ik ben dan stil als ik met jou bij mezelf kom jij kan praten…

voor mij rolt het pad trekt strepen door het land de horizon verandert met elke stap maar komt nooit dichterbij panorama's rijgen zich aaneen glijden als kralen van 'n rozenkrans door mijn hand tot ik alleen nog luister naar wat geen stem nodig heeft…

We liepen langs een sloot met veel omgevallen takken van wilg, kornoelje. Katjes, bloesems botten uit Ik probeerde op de naam te komen van een kruid at van het blad, kwam er niet uit De zon scheen door een open plek in het wolkendek In de horizon lagen roze strepen Een kaarsrechte smalle sloot kruiste ‘t weiland ‘k Had geen mobiel…

We lopen luistertuinen door de nacht kijkt stiekem toe achter donkere wolken fluisteren sterren geheimen in ons oor. Plasjes water, regengeklater onze voeten als kleine boten in zee een streperig gordijn van druppelwoorden hand in hand de stroming mee. Van klinkers naar gras naar grazige weiden droombomen dansen en draaien voorbij zweefwezens…

Een slechte bui drijft mijn bewuste binnen, schildert de wereld grauw, negatief gevoel omwolkt herinneringen, destabiliseert mijn leven, ik zoek afleiding en wandel de binnenstad in, de oude stad waar niets verandert trek ik aan als ‘n warme jas, ze is helende pleister op kwellende littekens; ik herdenk Kees P op de binnenplaats van het Burgerweeshuis…

het regent in het Vondelpark letters vallen met bakken uit de hemel zou hij, de dode dichter alsnog zijn oude schrift over mij uitstrooien en strofen weer doen zijn als de aarde is stof en nu even verwaterd plassen vangen zwaardere woorden op het helpt zijn taal te verdunnen naar hedendaagse herkenning vlak, dun, licht of schreeuwerig…

Met elke stap van mijn wandeling bloeien er bloemen, mensen en vergezichten. Met elke stap van mijn wandeling komt schoonheid mij tegemoet en verdwijnt in één grote zee. Met elke stap van mijn wandeling wordt mijn pad, een pad van de glimlach en wordt mijn hart één groen veld.…