Alle inzendingen over platte tekst

Het aflopen van die plaat over Vietnam in vlieggeluid plaatst de toegift uit een zwarte merel over mijn dak; oorlog aanstaande laat vogels bijeen van steun verluid, gelijk uiteen zwermend als de vredesmars over het rak.…

Zonder naam ga jij geblinddoekt het bochtige pad en de schelpen knersen zonder echo geschraagd door jouw verlangen steeds één tijd, één plaats te zijn. Vluchtiger dan ik wissel jij gedaantes als een hoed en wist geschiedenis voor zij geschreven is.…

Het leek de makkelijkste weg maar ik heb het valse plat genomen.…

En dan maar weer een plaat, men kan niet eeuwig lezen. --------------------------------------- Uit: Van Harte Beterschap, 1983…

Een boom kiest zorgvuldig zijn plaats om daar nooit meer vandaan te gaan. Met niets dan zonlicht en lucht versterken zijn wortels hun greep op de wereld en neemt in zijn kruin het overzicht toe. Zonder beschutting wordt het leven in alle seizoenen pas echt getrotseerd.…

Plaats makerd voor de torens, lag triest en verloren, het huisje waar ik eens, was geboren.…

dorstig zijn de golven die onderhuids wegrollen op het levensstrand in een afnemend tij van zekerheden open zenuwcellen van elk gewond dier een oude wolf die voor elke streling strijdt, die wens na te komen dat zelfs de dood iedereen zijn rust laat van hun de zelfgekozen plaats en tijd.…

ik wil geen stenen meer op het pad waar het licht van boven valt ik ben het zat niet meer van die grote keien waarvan je in een moment van onbalans zo naar beneden kunt glijden we hebben nu een nieuwe vloer waarbij je puntig piekt op licht van de bron dat contrasterend langs je vliegt in samen cirkelen ronden wij ons plekje…

Werd deze ochtend wakker de rijzende zon in mijn hart een sterrenhemel in mijn hoofd sentimentele vlinders in mijn buik dacht wat doe ik hier in het landschap ik ging die avond slapen de maan naast mijn hart dacht wat doe ik hier in bed in het hotel van de salon moralist lag in de nacht diep te slapen kon niet denken want ik…

* Lapidair 15 = zeven korte teksten in week 15, d.w.z. zondag 9 april 2006 tot en met Stille Zaterdag 15 april 2006.…

de kracht van een tekst de troost van een lied de herkenning van een beeld een tekst, een lied een beeld de momenten die je graag met iemand deelt er zijn momenten waar je jarenlang op kan teren en je leert jarenlang die momenten te ontberen…

Wat houd ik van beschaafde complimenten Zoals -bij goed gedrag- een dikke pluim, Of een terloopse opgestoken duim Strijkages zelfs ervaar ik nog als krenten. Van mij mag in ‘oké’ voorgoed de bijl, Er is niks mis met vleierij met stijl.…

Wanneer de zon wijd strekt en de hemelwitte wolken wiegen zie ik dwarrelende stukjes tekst heel vredig, zoals zij vliegen maar dan komen donkere wolken de teksten worden waziger stukjes papier beginnen te kolken en de wolken worden baziger regen komt naar beneden denderen stukken tekst regenen kapot niemand die het redden kan…

als geen ander de woordbetekenis een geheel eigen inhoud geven door letters te laten leven ze kalligrafisch op te tuigen met de meest ludieke snuisterijen in vorm en kleur zodat ook zij qua inhoud een geheel zijn het is geen beeldspraak die jij voor ogen hebt maar wel de warme intrinsieke verbondenheid van exposure en tekst…

roken veroorzaakt dodelijke longkanker daar zit je dan met je verlangen naar ongebreidelde celdeling de rook komt inmiddels uit mijn oren de betutteling voorbij vraag ik me af waarom mijn verslaving steeds duurder wordt regeren is profiteren van zwakke mensen we blijven toch wel auto rijden we pakken toch wel een drankje en we roken…

zie het als antwoord op macabere zinnen, de daad van een wankele berg die zich hult in de leegte van het verlaten landschap of neem het zoals het sterven zich verrijkt aan tranen, de geur van gestold bloed waarvan het blad nooit liefde heeft gekend geen profeet schrijft nog nostalgie op zijdeglans met vileine teksten zonder oorsprong…

zag de zon dalen om in de tuin der poëzie langs bladeren de vruchten van de zomer te halen met gefluisterde woorden op de middagwarme wind in accenten met rood op wat eens lentegroen is geweest bevlogen door tekst reikten handen plukgraag naar boven maar de oogst blijkt niet rijp ze wijkt om tot wasdom te komen zoals een gedicht…

niet verwacht, adem ik ze in een uit, proef de nuance van van haar bedoelde kwaliteit, uit het onderbewustzijn valt de keuze op een vat vol tekens die het brein omhelzen, bekeerd tot de spelling van de enige woorden die ik begrijp om terug te keren naar de eerdere afdronk van de taal in het lot van de onzekerheden en waar de teksten…

jij regisseert laat mijn benen lopen handen klappen als een lappenpop jij trekt aan de touwtjes ik slechts marionet en ga kapot souffleert mijn teksten mimet mijn lach zo word ik verkracht mijn gezicht is uitgelicht de ogen opgemaakt mijn ziel gekraakt ik podium nu jouw volmaakt ben zelf niets het is jouw schaduw die daar…

In de maatschappij verkeert verkeersveiligheid ondanks voorlichting ongelukkig in zwaar weer door digitale teksten.…

onophoud’lijk ruikt de vrouw aan manvolk ze zoekt de Ware Jacob een open boek met tekst voor als zij tekst moet weg als hij weg moet zacht en zin in haar als zij zin heeft veel vloed in zijn tegoed om haar gnuivend gefêteerd gekoketteerd te bekokstuiven…

Het is een hoax, die tekst omtrent je rechten Die al 'n week hardnekkig circuleert De tekst wordt steeds opnieuw gekopieerd En valt met geen verklaring te bevechten Want mensen hebben aan nuances maling En vallen liever telkens in herhaling…

ADO-supporters zijn songfestivalminded alleen die teksten....…

Sumoworstelaar Worstelt met woorden, neemt tekst In de lettergreep.…

Op zijn laatste plaat zal hij het antwoord nooit kennen op zijn glorieuze vraag! Hij heeft daar ongetwijfeld vrede mee. In zijn leven was hij ongrijpbaar. Excentriek en onvoorspelbaar. In zijn metamorfoses liep je verloren, bij zijn teksten raakte je de weg kwijt. Bowie mikte op het hoofd.…

hoor haar belcanto de keerzijde van het lied heeft tekst noch noten…

als de tekst niet klopt klopt het hart wel op de juiste plek voorbij gaat zon en maan dagen komen en gaan tot de laatste dans arriveert tekst klopt een gek aan het ei en de hen verbaast een hen sla me om en wakker slaat slaap dieptebom…

Onder lagen, lagen tekst is een torso opgegraven en trots tentoongesteld op voetstukken en altaren; uitleg en commentaren van herders, theologen. Een onvolledig beeld wordt met wisselende hypothesen utgebreid en aangevuld tot een altijd nieuw verleden. Onbewust kijkt ieder heden naar toen met eigen ogen.…

Alleen vandaag nog. Dan is ’t weer gedaan Met après ski-gebonk en oversekste Diep treurige Neanderthalerteksten Die bij de gratie van dit feest bestaan Zo blijkt maar weer de geest van deze tijd (Alsook Wim Kersten’s onnavolgbaarheid)…

ze lopen samen het water in een inham naar de zee twee jongens en een meisje op pad, in bad, of toch net niet ze zijn ver weg, te ver van mij om goed te zien van wie ze zijn waarom het meisje stil blijft staan haar hoofd voor even strekkend ver achter in haar nek, ze kijkt strak hoog de hemel in dan loopt ook zij weer verder door en alle…