Alle inzendingen over politiek OR leven OR sterven

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

Er ligt een staat te sterven, Was nooit geheel gezond, Hij liet een volk verderven, Ging zelf daaraan ten grond. Er ligt een staat te sterven, Die ogen hebben zien 't - Heeft menig menig werven Een goede dood verdiend. Er ligt een staat te sterven, Heel zachtjes, zonder pijn. Twee volkeren zullen erven. Ik zal op de uitvaart zijn.…

Zachtzoete nectar parelt in de zon Flirtende vlinders vieren de lente Gefladder rond een vlinderstruik Eendagsvlinders in mijn buik Bezige bijen bestuiven het zwerk De koningin verlaat haar nest Feromonen vullen de lucht Verleiden darren in volle vlucht Tot een fatale liefdesdans: Hen rest geen tweede kans. Een vlinder kust een passiebloem…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Wat heeft het voor zin te leven, als het sterven leven vernietigt. Alle geloven, godsdiensten, levensvisies tobben daar nog mee. De theologie poogt oplossing te geven: het godsbewustzijn. Een religieus humanisme geeft een beeld van soort paradijs. Van overgave aan leven en aan sterven, kortom aan liefde.…

levensbelang als tijd al verlies je elke seconde diezelfde eigenwijze seconde mij heeft ze nooit losgelaten gevangen was ik erdoor en dat heeft mij bevrijd vadertje tijd, zegt men wel eens wel, nabestaande vriend, geloof me vrij ik heb vele vaderen gekend en laat ons gelijk beamen tot hun summum benut mijn tijd, stuk voor stuk mijn leven…

Steel niet mijn illusies van achterhaalbare waarheid in de geboorte van jaren die mijn spiegelbeeld verscherpen Laat mij nog wat dromen in dit vergroende veld waar wind boomkruinen streelt en bloemen de aarde benevelen Maar wanneer de vogels zwijgen neem ik jouw vleugels over maak mij dan ademloos in de stilte van één tocht…

Midzomer met zijn overdonderende volte bladergevaarte van zo moet het zijn, dit is de vorm die elk van ons vond dit is ons diepste groen en groen ons wezen, tak aan zijn tak de grond op de grond, stevig, voldragen, nergens vermoeden van molm, geen huiver van langzaam en knisperend stuiptrekkend stervende wespen. Alleen wie zelf sterft wordt…

mij de stilte waar de dood mijn trouwe metgezel zal zijn, geen spijt om te leven en geen berouw om te sterven ….…

ook in deze vroegte drijft het sterven op het karkas van water, stilte is het moment dat deze morgen spreekt en de dood voltallig is zoals het koren op het land kleine rimpelingen in de grote zee, het besef dat nooit altijd kan zijn en tijd de vrucht is van een afgekalfd verleden, deze morgen leest zich in eerbied gezeteld in de leegte van…

Werd het uitgenodigd om te leven. Gewenst of ongewenst. In voor- en tegenspoed. Moedig is ons kind. Heb dat kind lief. Onvoorwaardelijk. Ons kind en dat kind in ons.…

De wind fluisterde door de kerkhofbomen: Wees dankbaar dat je leven mag. Nooit vindt ons leven in de dood een slot. Wat sterft is strijd in tegenstrijdigheden. Na de bede zijn de levenden vertrokken. Onze vriend bleef in vrede achter. Wij blijven schaven aan ons plot.…

Het graf ligt voor mij open maar ik trek mij dat niet aan ik loop er gewoon niet langs voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten mijn leven vieren blij dat ik er zijn mag in een bootje de oceaan op varen de wereld verkennen hij is zoveel groter dan de achtertuin laat ik het glas nu heffen op een leven zo kansrijk en op een gaan even…

Haar toekomst glipt er tussenuit tanend de zin van leven ter aarde gelaten ze schept een hoop genoegen om de dood niet bang die nadert haar nu stap voor stap net of hij zegt jij mag hier zijn sterven doet haar niets dat was zij blijft…

Terminaal leven wij allemaal. Een paar dagen of een mensenleven. Voor onze aarde is dat niets. Voor een mens duurt een leven even. Waarom leven wij alsof even eeuwig is? In sleur, in verveling of lusteloos? In angst of in beven? In oorlog, in haat of altijd boos? In anderenverwijt of in zelfbeklag?…

Groots was jouw afscheid zoals je het had voorgeschreven had je dit nou ook maar gedaan met je leven.…

blaren dwarrelen naar vaste bodem lijkt het dat ook ik ga schuilen om mijn ziel weer te ontwaren Niet dat ik in de vroege mist geheel zal opgaan ook in mij is een terugtrekkende beweging een tocht naar binnen waar in afscherming de dood rijpt naar winterse termen en mijn gedachten doelloos zullen zwermen Een herhalende tred van groeiend sterven…

zodat mensen weer kunnen betalen de vele rekeningen overbodig want soms is geld broodnodig stopt die oorlog in vreemde landen, legt het terrorisme goed aan banden of blijft het weer bij uitleggen of zeggen moeten we ons kopje weeral leggen ja, stop nu maar met praten er zijn mensen die dat haten wanneer zullen we verdwalen door al dat politieke…

Zoals ze lijken zijn ze wijze mensen. Weten is hun woord. Want denken is hun brood als ze spreken en beloven wat we weer voor de volgende vier jaar mogen geloven.…

Of is dit politiek, de verkiezingen komen er aan. ---------------------------------------------------------------------- Minister de Geus zei in Buitenhof dat het oogstjaar 2006 de lonen mochten stijgen, maar ook werd medegedeeld dat het ontslagrecht wordt aangepakt.…

maatschappij verkankert ooit verankerd in waarden en normen aanvaarden, niet vervormen normen en waarden iedereen moet hier kunnen aarden dat is best wel moeilijk als je niets hebt te potverteren ook al denk je goeilijk ik kan nog iets van jou leren nu denk ik alleen maar wijs mij uit geef mij 7000 euro wegwijs…

Progressieve gedachten verlaten de boom Ongecensureerd in wervelende stroom Vrijheid van denken geveegd op de hoop Streng beoordeeld door de leidende Cycloop Vrijheid van uitingen zonder betoog Afkeurend bekeken met een oog Wanhopige woorden genegeerd De Cycloop heeft ervoor geleerd Het past niet in het geheel Die vrijheid wordt hem te…

u liefst de laan uit met flink wat wachtgeld in de hand wie laat u voor u werken wie maakt het u naar de zin met prachtige en loze beloften gegarandeerd, u stinkt er altijd in politiek is zoiets als poli-ziek het is een komen en gaan van de meest uiteenlopende gevallen in het menselijk bestaan…

Ik sta niet voor niks in de politiek, da's wel bekend bij het grote publiek. Ik ga mij verdiepen in jouw probleem, da's iets dat ik voor mijn rekening neem. Er is grond van waarheid in jouw verhaal, maar denk eens aan mij in het stemlokaal. Ik ga je nu laten, ik heb het zo druk, 't was fijn met je te praten, ik wens je geluk.…

links, rechts bezorgd, verzorgd het gaat om niets op de achterbank of op de fiets het komt alleen maar aan op een goed betaalde baan de politiek heeft schijt aan mensen met wensen kliek, ziek, politiek…

ik laat me spindokteren door 'n libelle met een meerkoet aan mijn zij snap jij 't of snap ik 't mijn hoofd kan er al lang niet meer bij…

De Groningers zijn jaren voorgelogen: “Uw veiligheid staat, logisch toch, voorop”, Maar stiekem opent men nog meer de knop, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Gepapt en natgehouden en bedonderd, Maar wie nu, is daarover nog verwonderd?…

Beloftes die niet nagekomen zijn hebben valse hoop gecreëerd omgezet in vertrouwen en verwachting wie is de beste in valse toezeggingen niet eenmalig doch telkens weer een onschuldige herhaling dikke bult: belofte maakt schuld voor hoelang!…

hun macht taant zichtbaar: knallend Kamer’s vuur voorwaar een helder teken aan de wand het kabinet zwijgt blèrend: help ons! brand! want heus, voor velen naakt het laatste uur en toch, ook dit keer helpt gedraai beslist met woorden: doofpot, zoekgeraakt, gewist…