118 resultaten.
Vrijheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 Stralend onbedekt
ademen poriën vrij
in een pirouette.…
als nieuw
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 268 een kind
met grijze haren
zweet oude angsten
poriën
vol van vroeger
lopen over
het verleden
plakt weer
als nieuw…
Tuinvrouw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 87 een wasdraad vol droomwitte lakens
roze wolkjes in een felblauwe hemel
poriën zondoorzeefd
hartslag van stilte en vogels
en ik mag tuinvrouw zijn…
Zwart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 340 Ondergedompeld in de
IJskoude wereld
Van verborgen dromen
Zweet het ongeloof
Uit mijn poriën
En herinneringen
Vervagen tot een onherkenbare
Substantie
Een verstikkende
Mantel van
Bevrijdend zwart
Is het enige
dat nog blijft…
spons
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 167 ik heb je gedronken als een spons,
je opgeslorpt
tot al mijn poriën
van je
verzadigd waren
en koester je nu teder
in de knusse
geborgenheid
van mijn cellen
je leeft in mij
onlosmakelijk
als een koningin
op een troon van koralen
heers je
over het paradijselijk rif
in mijn droomwereld…
Verstopt gevoel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 399 Het bloed dat in je slapen gonst
het hart dat in je keel zo bonst
het lood dat zich in je schoenen bevindt
je angstig voelen als een klein kind
klam zweet dat uit je poriën springt
als men diepste gevoelens uit je wringt…
Storm in een glazen lichaam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 er hing een adem te verstikken
in een zucht om te snijden
water hield op met stromen
werd bloeddamp uit poriën
al het lawaai stierf eenzaam
de stilte klonk steeds harder
ik bombardeerde mijn ziel
en niemand die het hoorde…
Jouw bloemmotief
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 431 Nu nog schrijf ik later
om mij te ambachten
in je dromen, mijn torso verfijnd
bij deze gedachte
maar hoe kan ik je raken
wanneer mijn poriën de scherven
schreien van achteloze daden
waarmee jouw bloemmotief
verwelkte in en wolk die kleurloos
langs de hemel zwerft…
landschap met grote hoek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 de stengel plukte riet uit m’n schouders
stille jaloezie op een dinsdagavond
de regen vulde grijs de wolken in
uit pure balorigheid
werd ik grijs
achter een antieke scheerspiegel
vulde ik de poriën met haar
zoals de tandarts m’n gaten…
dichten
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 157 Ze nestelen zich in de poriën
Het worden woorden,
dan zinnen,
aaneengeregen
regels van mijn hersenspinsels.…
BLUES
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.371 Ik voel de blues
op avondoude
sigarettenrook
het golft in vlagen
door mijn poriën
samen met de bas
die de slagen
van mijn hart bestookt
terwijl de warmte
van het koper
ondertussen bij me binnen
swingt
zingt een donkere stem
over liefde
het kleeft aan mijn ribben
als oud verdriet.…
strandliefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 801 een zweem van rood
op ‘t zwarte blauw
is wat slechts blijft
van dag die zich lichtleeg
verft naar nacht
de zee ruist ons
eeuwig golvend
zijn wee
een ademloze vloed
uit alle poriën
jij, ik -
na wilde liefdesdans
neergevlijd op het nog warme zand.…
Therapeut
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Gesterkt door de kracht van jouw hand
ontvang ik onbewogen jouw bekwaamheid
de straling die gericht stuwt door mijn poriën.
Dromerig bij elke verbinding van jouw contact
zie ik mijn aura per seconde kleurrijker worden
met geuren van ontspannende verzachte oliën.…
onbewaakt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 de lage lucht
legde een
verstikkende
deken neer
het zoute zwijgen
had zich in hun
vermoeide poriën
genesteld
vanuit het ingesponnen
web vingen ze
elkaars blik in de
gebroken spiegel
in dat onbewaakte
ogenblik wisten ze
in één oogopslag wat er
van hen geworden was…
Een halve eeuw later
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.654 heb jouw beeld
met mijn poriën gewist
de ruimte uitgedost
met gedichten zonder stem
jouw leven terug gegeven
aan het sterven waar jij
zo vaak om vroeg
paarse violen, lenterijp
een verlangen dat ik nu pas begrijp
al is het wel een halve eeuw later…
Sterrengeestdrift
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Morgen worden wij ondergedompeld
in teelaardelijke stoombaden
die de magmadelijke wormen doen krullen
Miljoenpotig zweet breekt uit de poriën
Wakker worden wij verzwolgen
door de coulante wildernis van de aftakeling
Zuur en zwak en lammetjesmak
verdrinken wij in het slijm
sterrengeestdriftig in het nest van incest…
De nacht in mij
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 238 De nacht ontkleedt mij
in een stille wake tot
diep in de broosheid
van mijn poriën
die eens werden gevoed door
het naakte pantheïsme die
de vleugel was die mij droeg
doch de gesel die mij tartte
zag ik niet als de gesp die mij
verbond met het verlangen
om eeuwig trouw te zijn
aan die vagebond
die mij verried en de deuren
wou forceren…
Vel over vel
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.595 kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver
schoorvoetend gaat het volk voorbij
een monitor toont iets afwijkends
iemand zucht – kucht
twee vrouwen twijfelen over de aankoop
van een bundel
'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt
je ziet de poriën in je huid
zó dun is het papier'…
Het blauw van vrouwendromen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 168 hoe het blauw van vrouwendromen
als vuurvliegjes uit haar poriën ontsnapt
langsheen het tuinpad gekleurd in herfstbladeren
de bedding van zijn ziel bereikt
hoe ze zachtjes fluistert
er wat warmte in zijn stroom beweegt
een golfverlangen zijn huid aanraakt
en de maan die vlinder voelend
wat sterrenliefde
als vonken in hun schoot laat groeien…
Met al ik ben
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 ik sla jouw liefde niet in de wind
maar omarm ze met al ik ben
snuif haar diep, tot in m'n poriën
stop wat in mijn broekzak, voor later
springend over wolken goud omrand
dans ermee tot mijn benen 't begeven
glij langs een jakobsladder naar benee
alwaar ik me laaf aan al dat rest…
Geschonden poriën?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 24 verbleken, oceaan
van onvoorspelbaarheid in een
wakend oog waaruit een traan welt
in de relativerende bezinning van
wederkerigheid, daar ligt de kiem
van schoonheid, een dialoog die wij
tot doelsgebied hebben verklaard,
toen was er alleen de huid
van aarde om ons heen en
nog meer dan het eerst scheen,
brak door onze geschonden
poriën…
Sauna
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.441 het water onthaalt
in warme bronnen stroomt hun onrust
uit diepe porien doorheen de klamme huid
van verlaten verlangens onder de koelte
van een avondzon
badend in eigen vruchtwater
waarvan de zuurte schrijnt op hun jukbeen
zijn ze gevallen vruchten van hun zucht
naar stil nabijzijn omdat ze de herfst
in lente willen herschilderen…
Verlangen naar later
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 Ik merk dat ik ouder word,
De tijd groeit uit mijn poriën
En gaat er ongemerkt
Met mezelf vandoor -
Ik probeer me te verzetten,
Maar leg het af tegen
Zijn vasthoudendheid.
Mijn rugogen zien
Een mager scharminkel
Doorzeefd door de tijd
Met zijn ongebreidelde
Verlangen naar later.…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 289 tussen wieg en graf
spelen dromen
in de golfslagen van dagen
vandaag in de nacht
heeft de hemel de aarde
tot stilte gemaand
de maankracht heeft haar gekust
in de helderheid van haar ziel
sterren braken los
glanszacht in serene stilheid
in de nerven van het nieuwe leven
waarin het verlangen zich schetst
uit de poriën van nieuwe fundamenten…
verbondenheid
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 495 in de onderlinge verbondenheid
druppel ik naar binnen
door de poriën van je zwoele lichaam
in de meren van je ogen
weerspiegelt nog het levensverhaal
en in de schelpen van je oren
ruist nog donkere verwarring
maar innig onder je wuivende haren
bloeien wij op
de liefdevolle woorden vanuit mijn mond
strooiend over onze handen
gevoelens…
oprapen
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 3.849 om de stilte te verbergen
schreeuwt hij longen uit zijn lijf
zweet hij onrust uit zijn poriën
balt hij vuisten pijnlijk stijf
om de stilte te verbreken
droomt hij zinnen tot een boek
krast hij regels in het hout
buigt hij woorden om tot vloek
om zijn stilte te begrijpen
droogt zij tranen in zijn ziel
kust zij pijn uit het verleden
raapt…
Water
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 droogte, van water ontheven
uit poriën verdrongen
in kelen geworteld
hongerig, ontbloed
dooraderd met steen
ontbost, verbrand tot as
kringelend in kale rook
tot op het witte bot
water, ontdaan van franje
ontdaan van moleculen
ontdaan van ontdoen
zodat slechts ruimte overblijft
intermoleculaire ruimte
als vloeibare leegte
als onaantastbaar…
Strelende handen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Jouw gegeven warmte verdeeld door mijn poriën
het voelt als schrijden over mijn koele lichaam
de statische aantrekkingskracht creëert verbinding.…
Over inslapen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 329 Zo'n zoon, die heeft gevonden
met gemak de slaap te vatten:
drie dingen te bedenken
waarvoor hij dankbaar was die dag
Hoe mijn lijf zich nu ontspant
als dank mijn poriën bemant,
ik licht word bijna als een veer
telkens bij een nieuwe dank alweer
Drie dingen zegt hij
maar er is toch zoveel meer
hij is er al één, ach...…
Wentelingen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 690 Een groene zee
Vult mijn blikveld
Harsachtige geuren
Dringen in al mijn
Openstaande poriën
Waardoor mijn rust
Eindelijk wederkeert
Dan vervaagt
Alles tot een
Ondoordringbaar
Duister als een deken dat
Mij beschermt tegen
Het onbekende van
Een verloren wereld
Vallend of zwevend
Beweeg ik voort
Richting de eindige
Treden van de wenteltrap…