Alle inzendingen over portret OR vrouwen

Echt een mooi portret.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

"Stralende ogen Lachende mond Blozende wangen Fris en gezond Lief en eenvoudig Keurig en net Is dat niet sprekend Rika's portret"?…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

[Haiku] een mespunt zonlicht valt op dit oude portret – de blik blijft donker…

Met dank aan Inge Boulonois, de snelsonnetteuse van vandaag. Zie haar "Lang leve Facebook". ----------------------------------------- Schreef elke nono als een Hella Haasse Dan was elk egodocument een legkaart Die keurig als een selfie wordt geboekstaafd Op Facebook, ook in 'n postmortale fase Kijk maar, diezelfde Heren van…

Glimlachend kijk jij me aan, wat ik je ook zeg, glimlachend kijk jij me aan, al is het goed of slecht... Je zegt geen enkel woord, niet eens een klein gebaar, Je kijkt me enkel aan, en glimlacht alleen maar...…

Er is daarvoor geen reden, tenzij de schilderes - het is een vrouw - in zekere mate uiting geeft aan kwade trouw, aan decadentie, corruptie en aan algemeen bederf.…

Wanneer ik dood ben en de donkren komen, Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen. Ik merk er toch niets van. Het is voorbij. Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen De beeltenis van dit bemind gelaat, In een tot molm geworden kist geborgen, Diep in de muffe grond met mij vergaat.…

zichtbaar ongelukkig begraaft hij zijn gezicht in bleekgekleurde handen in fel wit neonlicht zichtbaar aangeschoten verwoordt hij zijn verdriet in onbegrepen zinnen als onverstaanbaar lied zichtbaar aangeslagen verwenst hij zijn bestaan om alles wat hij lief had maar toch heeft laten gaan . . .…

Wat schetst mijn herinnering telkens weer: Jouw schoonheid levensecht in mijn atelier. Ontelbare kleuren die mijn ogen blijven bewerken, haast uit lijken te breken door lagen verf; het zichtbare ontward. Er is geen begrensde ruimte meer alleen licht dat graag door vensters gluurt.…

Voor Chris van Geel jr. Ik ben een ziener als een witte olifant, ik zie het vasteland al uitgestorven en zit aan zee met slechts de laatst verworven stenen en schelpen glijdend door mijn hand Ik voel met mens noch ding een enkle band, omdat 'k geen hartstocht ooit ben nagezworven. Een ieder heeft het snel bij mij verkorven,…

Ze laat zich niet gaan daarvoor werd ze ook te oud hij loopt achter haar aan haar stok gaat voor…

Sluit de deur vegetarisch gemurmel met spekdikke ruggen sluit de deur ozonvretende vuilspuiters sluit de deur cultuur barbaren sla een geraamte op de muur en hang het te drogen je zelfportret…

Een strohoed jawel een beetje schuin op het hoofd het sigaartje nog en oogjes die twinkelen als waren het kogeltjes…

Een mooie belijning, sierlijk Een ritme op een doek Je ogen meegaand in elke beweging Beweging van passie Je helemaal geven Bijna oogverblindend als een schittering zo mooi Vermengde kleuren samengesmolten Voor altijd vereeuwigd Portret van de Liefde…

een mooie belijning een ritme op een doek je ogen meegaand in elke beweging je helemaal geven bijna oogverblindend een schittering zo mooi vermengde kleuren samengesmolten voor altijd vereeuwigd portret van de liefde…

Mijn lens nodigt haar portret uit in één beeld zo gaan haar contouren voor mij nooit verloren. Haar kanten beeld wat haar zijde accentueert deze sluier gaat als een droom door mijn nacht Haar enige portret zal de nacht gaan absorberen maar als ik mijn ogen sluit ben ik degene die lacht.…

De stoel meer van de schilder dan van haar Licht valt zichtbaar van 'r schouder Ze wordt geen dag, geen jaar ouder Zij, model uit 'n vervlogen tijd bloem tussen bloemen Zij, vrouw tussen.... 'n veelheid aan vrouwen Ik zou om 'r kunnen ......rouwen want nam ze niet -zonder woorden- van mij afscheid?…

Mona Elisa is mooier dan de mooiste vrouw op schilderdoek.…

Voor elke lijst ben jij te bombastisch jouw uitstraling torpedeert mijn ziel waar de herinnering zich herleeft. Je uitgesproken blik etaleert je zucht die nu echoot door de eeuwigheid en mij ontspanning in het leven geeft. Met glinsteringen van spervuur waar ik verzink tot jouw heelal ontvang ik als een hereniging. Dit beschrijft…

PORTRETTEN ik sla hem weer eens open mijn familiefotoboek ik bekijk de gezichten en herinner me verhalen die eenvoudige foto’s tot echte portretten vormen moet ik kijk nu naar een boek met foto’s die gaan leven en mij niet beletten even de onvolkomenheden anders in te kleuren en hiermee sturing te geven aan een grijs verleden overdenk…

het huis is groter dan mijn schedeldak de vloeren piepen en kraken, alles lijkt aangeraakt schemer daalt op de tast in het trappenhuis stof dempt hier de stemmen, de tijd lijkt geel en ijlt na in rammelende, zware houten spiegelkasten met geraas dat smoort in late doofheid er hangt nog etenslucht boven de afgeruimde tafel…

En ze schilderde hem na van een foto, die ze mooi vond hij zit daar op haar bank. De schildering werd niet slecht maar neus en mond klopten niet Het was een andere man, serieuzer, hij had inmiddels ook een andere bril Diezelfde namiddag wilde ze hem in haar huis! Hij mocht de zolder en slaapkamertje Zij hield haar eigen en haar schalen…

Was ik een schilderij, een portret? Een aangenaam of onaangenaam portret? DOCH, MAAR, ECHTER Ik ben het portret, hun portret Zittende voor de schilders (m/v) Van het Portrettekenen Amsterdam o.l.v. Len Castelein En omdat ik zo braaf stil bleef zitten Kom ik door de poorten van hun hemel En mag ik weer plaatsnemen!!…

Zoals vergeelde fotos van langvervlogen mensen mij niets meer zeggen, zo zal men ooit, ook mijn portret emotieloos bezien. Dan is er niets meer van mij over.…

Maar ik ben toch niet gek hoe jouw geaardheid was achter de mens van jouw schild zag ik de natuurlijke vrouw waarmee ik dialogen heb beleefd.…

Zaterdag zondag maandag trage week en weke dagen Een stilleven een landschap een portret De wenkbrauwen van een vrouw Die zich sluiten als ik nader Het landschap waarin blonde kalveren waden Waar het weder van erbarmen In het Pruisisch blauw der weiden ligt gebrand Toen heb ik nog een stilleven geschilderd Met onherkenbare wenkbrauwen…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…