Alle inzendingen over postuur OR rondborstige

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

jij hebt je lach vervolmaakt uit de duizend giften die jou zijn geschonken waarbij je mond de oh’s en ah’s van nature hebben meegekregen in ontvangst van cadeaus de sprankeling in je ogen is van later toen verlegenheid in spontaan worden werd omgebogen ja een nieuwe dank cultuur waarbij ook handen en de verandering in postuur…

In de goede jaren Had hij het best Naar zijn zin gehad, Een mooie man Met prachtig postuur, Met de jaren verloor Hij zijn ideale lengte, Kromp met iedere tegenslag Minstens een centimeter - Met het eind in zicht Zie ik wat er nog Van hem over is - Een iel mannetje, Kort van stuk, Met op zijn rug Een bochel van verdriet…

En meer is er niet over van storm of zee moe gezogen aan rondborstig strand zo dat alles in zinnen ontstoken was of ze laat zich zacht wiegen op kloeke heupen van getij. En kijk naar mij, ik ben. Ik raak vervoerd in stromingen die ik nog steeds herken.…

We spreken steeds meer beeld- taal met digitale iconen van Thuis Hart (in de kleur van het moment) Envelop, Klok, Pijl en Prullenbak maar iconen van verf en bloed reizen in hun wereld van bladgoud met ons mee als portretten van het leven dat we graag willen leiden bedachtzaam en paraat als een rondborstige vogel die zijn veren laat zien…

Graag mag ik naar Hélène Hendriks kijken, Ik wil en kan om haar gemoed niet heen. Van vlees en bloed ben ik en niet van steen, Nooit lukt het mij haar boezem te ontwijken. Ik heb het bij de vrouwen nu verbruid, Maar ik kom er tenminste rond voor uit.…

Zijn bovenlijf uit het meest blanke marmer gehouwen met tepels groot en hard zijn billen als van draadstaal blonde lokken die wuifden in de wind in zijn hele postuur wat onbehouwen ontegenzeggelijk was hij het godenkind hij overtrof ons allemaal wij huilden dan ook brutaal alsof wij streden om wie de grootste smart totdat zijn dood werd…

Benevelende lippen onvermengd zuiver als een karaktervolle wijn zo rondborstig zacht krachtig rood proeven louter naar de een smaak van meer samen zijn. Ik wil met je koken, met je uitgebreid dineren ik wil je flamberen en liefdevol garneren en ik doe dan niet aan de lijn...…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Een zangeres die 't toneel opkwam met rauwe stem en klein postuur die vele malen afscheid nam was bij leven al een karikatuur. We worden een karikatuur van onszelf op den duur.…

Ooit een glimlach verliezen met je ronde, zachte en intelligente ogen Lippen gelijk de golven van woeste manen net een stuurloos ruiter de nachtelijke ster die de weg baant door je lange zijdeachtige vacht je postuur die me vertederd moest je..…

De zomer breekt het jaar in rondborstige dagen die al hun karigheid hebben afgelegd.…

u kunt afruimen de witomrande amuse gueule uit de nouvelle cuisine van chrysanten die in de vaas op de tafel bij het raam staan maar niet in de vaas op de tafel bij het raam staan vegetarische stilleventjes geschetst met de zilverstift laat met de lardeerpriem doorregen goed gevulde wildbraad aanrukken en op een rondborstig banket van dansend…

u kunt afruimen de witomrande amuse gueule uit de nouvelle cuisine van chrysanten die in de vaas op de tafel bij het raam staan maar niet in de vaas op de tafel bij het raam staan vegetarische stilleventjes geschetst met de zilverstift laat met de lardeerpriem doorregen goed gevulde wildbraad aanrukken en op een rondborstig banket van dansend…

In haar mooi jurkje stond zij voor mij met een diep decolleté dat zij niet wilde verhullen door haar borsten steeds maar weer te rangschikken dromen deed ik van seksbladen bij het oud papier dat naakte rondborstige vrouwen met gulzige gretigheid weerloos wegnamen Na gerecycled te zijn, droomt de lezer nieuwe borsten, met tepels…

Niemand trapt Ivo op z´n tenen heeft ook geen lange tenen loopt ook niet op z´n tenen maar op stelten! En ´s avonds bij het thuiskomen roept hij als een kind zo blij zijn echtgenote Mariette toe: "Ik heb het recht aan mijn kant" "Rechter" reageert Mariette droogjes!!…

Nee, ik laat mij niet langer leiden Spaar mij het opgedrongen gevoel Laat mij mijn gevoelens het in verlangen Lieg niet agressief meedogenloos in mijn smoel Ik wil liefhebben haar die ik bemin Gevormd met al die vleselijke facetten Gevormd rondborstig in omvattend geheel Zij mijn liefde bevredigd mijn tederheid ten deel Geen plagiaat van…

Goedemorgen mijn kind, wat gaat het gezwind nu de maanden weer mild en rondborstig zijn zo zoet en zonder zorgen, zo zinnelijk als zomerwijn. En als we dan een keertje praten… -op weg naar Leuven is Spinvis er steeds bij- dan tracht ik me steeds te verlaten op wat je zegt, wanneer je zwijgt.…

Ik weet het door de heerlijke dagen van stevige, rondborstige glazen bier en het verlossende plassen het slijpen van de messen na de slacht en aan het spit staand mijn nagels schoonmaken naar bed gaan zonder over te geven sterk als een stier, onverwoestbaar van binnen, een precies mechaniek in een stevige, soepele huid: een sinaasappelmens…

heb de klei te lang gekneed toen ik jou vorm wilde geven ben zijn karakter vergeten juist in cruciale afwerking kwam ik mijn fout pas tegen jouw fierheid werd als was in warme handen in postuur en statigheid kon ik gebogen lijnen niet goed kwijt jouw onverzettelijkheid in klei bleek slechts een flauwe pose toch heb ik je…

alleen je strottenhoofd spreekt mij nog tegen spieren pezen nog in laatste contraheren maar ik ontleed je toch mijn zoektocht is een allerlaatst proberen te vinden wat geraamte draagt organen zijn genomen hormonen stromen niet omdat ik bloed vergiet je toont structuur van korte duur de zwaartekracht lacht zich een kriek om jouw postuur…

blues met veel gevoel ik haal je op ik neem je mee dat is zijn streven en haar doel in media vita tot den doet Toch denkt ze na hoopt en verwacht van verre blanke borealis mededogenliefde erogene empathie Heeft zij op virtuele jacht op een amourbeluste caballero wel galant maar transatlant Uitdagend met haar bronzen leden rondborstig…

Ik word geleefd door de mensen om me heen, Ze stellen allen eisen aan mij, Denken dat ik door mijn postuur sta stevig te been, Ze staan wachtend in de rij.…

~~~ ze heeft de soul in haar lijf en het ritme in haar benen staart dromerig voor zich uit terwijl ze zonder aarzeling de juiste toon inzet zwoel is de sfeer en zinderend de lucht haar frêle postuur op dat ruime podium lijkt zo nietig, maar jee wat is ze groots geen gebroken spiegels -she ain’t superstitious- maar geloof in zichzelf…

Vertraagt gaat mijn dagdeel bij zonsopkomst gekleed in violet gepassioneerd leidt ons zwanenmeer bij zonsondergang als silhouet Met Händel Sarabande schrijdt jouw getekende postuur gedragen in warme kleuren als portret naar mijn blinde muur.…

Je moet wel haast van hetzelfde postuur zijn om daar opgewonden van te geraken, maar Ferdinand hield vol en het schijnt dat hij ooit zo'n droomvrouw betastte.…

Verder een slank postuur, afstand is geen bezwaar, afstand is tijd en die neem ik met iemand, met wijn erbij en open haard soms ook en graag mooi weer. Jonger wel, jij dus, van hart, longen enz. Ben zelf intussen al over veel heen. ---------------------------------------- uit: 'Wuif de mussen uit', 2006.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…