Alle inzendingen over pruimenboom

Ene vertelling Jantje zag eens pruimen hangen, O! als eieren zo groot. 't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken, Schoon zijn vader 't hem verbood. Hier is, zei hij, noch mijn vader, Noch de tuinman, die het ziet: Aan een boom, zo vol geladen, mist men vijf zes pruimen niet. Maar ik wil gehoorzaam wezen, En niet plukken: ik…

(Naar Hiëronymus van Alphen) Wopke zag eens mooie pruimen hangen Plukte grif, ze waren ó zo groot Én…geen strikte wet die oogst verbood Nee, voor één gat laat hij zich niet vangen Zó speelt hij het spel van Haagse stayer: Handelend als nette farizeeër…

geschapen had hing er de pruimenboom zijn vruchten in de meest verzuurde luchten waarvan zij de zuurste plukken konden van de hemeltrap Hij had een treetje juist verwijderd want Hij hield wel van een grap…

Mezelf een beetje niet helemaal die komiek of die zonderling van vroeger nog in korte broek op weg in de straattaal van mijn schaduw vermoei ik mijn nachten nabij de trotse pruimenboom geef ik mezelf een beetje leven in mijn wolvengehuil. *…

Wop kraaide de victorie Met een kruisje op zijn hoofd Als stayer en Elfstedendwinger Strooit met geld aan hem beloofd Dacht als ik nu geen u-bocht neem Als destijds Hilbert van der Duim Word ik gewoon weer kamerlid Verdien ik vast méér dan een pluim...…

Het was ons ouderlijke huis niet meer, mijn gevluchte broer Ongekend iemand , gejaagd door de nood zweeg kromgebogen onder aloude pruimenboom, zijn trouwe viervoeter keek me triest aan Moeders lach hoorde ik niet, westelijke storm bracht warme geur van haar brood voor de laatste keer mee…

Onder een droeve perenboom lag een appel, enigszins verdwaald en tegen de stam van een pruimenboom een banaan, geheel verschraald de citroen, zo u weet aan de zure kant vond dit tafereel nogal genant zij vroeg aan de kers: 'Vindt u dit niet pervers?' deze zei: 'Nee, hooguit een beetje pikant.'…

Jij: broeder zuster je hebt een god van rituelen en regelmaat en die van mij is zo lekker vrij en laat het gaan zoals het gaat die van jouw is door de kerk een harnas aangebonden die van mij is een beetje goddeloos en kent maar weinig zonden en toch zijn ze allebei een en dezelfde god jij bent een pruimenboom en ik een van de kers…

één oog de nacht gedag straks vlieg ik op de vleugels van je rode haar over de blauwe halswervel der stad als een dragonder ga ik in de wolken rijden maar jij wenkt met je kleine witte hand een twijfeltorentje van vrees en beven rijst uit de zwarte bronnen van je ogen en als ik dichter doffer donkerder je aanrand sta je te bloeien als een pruimenboom…

Jouw kas met druiven, het hoekje met de pruimenbomen, die onder stenen zijn verdwenen. Ik voel de tuindersknoken, die nog ergens moeten zijn. Jij zegt met moeie longen: ‘Zo, ben je daar weer jongen? Je moet niet zoveel roken.’ De kamer stroomt weer vol. Als toen we samen zongen. Een eeuwigheid duurt hier maar kort.…

De mus en de pimpelmees Verwoeden hun gesprek De mees een beetje hees Aan luizen geen gebrek De mus een zadeneter Zeker van huis uit Wijkt voor geen meter De luis is voor de kleine spruit De vliegende rechter Zegt verbaasd echter Die pruimenboom is groot En is blij met hun dood Van luis en worm In elke vorm Dus vogels verdeel En…

Volop bloeit de pruimenboom en schuchter volgt de eerste peer als in een mooie droom kleurt heel de tuin straks weer en tussen tulp en hyacint zweeft menig vlinder rond die vanaf vroege morgenwind zijn tafel gedekt hier vond middagzon brengt alles in een luim zacht klinken tonen van een sijs tussen bloesem in de pruimenkruin eentonig doch…

lijsterbessenboom groeien saam een witte vlier een stokroos en een braam ernaast tegen het gaas een metershoge stokroos met talloze rode bloemen torent hij hoog boven de braam die met zijn doornen een rode bessenbos innig omhelst ervoor er achter er doorheen seringen door bloeiend fluitenkruid omlijst een witte roos op voorgrond prijkt voor de wilde pruimenboom…

Soms mag het druk beramende heden zichzelf verliezen, afwachten _ lui en loom, is dan toeven onder een pruimenboom vol zoete vruchten; schaduw koelt tevreden. Binnen de wortels huist het verleden, verschijnt telkens als een springbron van stoom: door het lover ruist een natte luchtstroom, herinnert aan eens genoten, geleden...…

zie je jou en mij, en met je hoofd ver achterover: de takken van de pruimenbomen tegen de blauwe lucht? --------------------------------------- uit: 'De tempel van Saturnus', 2004.…

mijn vader voelde zich in zijn nopjes als hij ons de eerste sappige pruimen zag oprapen, die hij schudde van zijn jonge pruimenboom.…