Alle inzendingen over psychologie OR emoties

ik viel uit mijn rol en was weer voor even mezelf confronterend wel…

als je niet teveel verwacht van een ander zullen de meeste verrassingen aangenaam zijn…

Zij dobbert op haar stemmingswisselingen en klampt zich vast aan dagelijkse dingen.…

de kringen die je in 't water zoekt zijn al lang verdronken zo ook de naam die je hem gegeven had vlak boven het natte oppervlak danst 'n libelle sneller dan haar schaduw doch dat ontrafelt haar mysterie zeker niet eenden trekken 'n nieuw spoor hoorbaar is je zucht bij het achterlaten…

al wandelend door de uithoeken in m’ n hoofd verbaas ik mij steeds weer over al die bekenden die ik er tegen kom spiegels vol…

Ik wou een verbintenis zonder mij hij voelde zich verbonden ging en nam mij mee nu ik mijzelf verloren heb het daglicht niet voor handen is scheur ik het donker uit mijn zien en mijn gezicht verbleekt ik had de liefde niet begrepen…

Vandaag ben ik in de wolken Ik ben geen wolkenkrabber geen vliegenier, geen kosmonaut Ik was even 'stout' -driemaal raden?- Daarom... ben ik 'in de wolken'.…

Te gast... ben jij de deur niet op slot, op een kier? Nee, wagenwijd open de loper uitgelegd Geen last me teveel te zwaar of te ver Ik vier je komst heb je favoriete stoel neergezet vraag je: 'wil je koffie met melk of suiker?' 'thee..? mag ook'.…

Ze spreken doodse stilte maar klinken tumultueus hun woorden zijn haatdragend Ze kijken kritiek met felle, observerende ogen niks dat hun ontgaat Ze proeven van mijn verdriet ze leven van mijn angsten en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid Ze zijn genadeloos ze kleineren me en beangstigen me tot ik alleen maar kan verlangen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

het meest onuitwisbare dat warmte brengt waar de kilte dreigt doe mij maar misschien want ik kan niet kiezen tussen weten van hebben en voelen over houden van wat ooit weer verder moet als een aflopend wekkertje doe mij maar heel misschien op een andere planeet zonder het geratel van opgebruikte filosofen die op de vlucht voor psychologie…

Mocht jij je ongelukkig uitdrukken een lach waar een traan meer op zijn plaats is het is je al vergeven jij bent een jonge toon een nieuw verlangen ik heb het al die tijd geheim gehouden maar jij ruikt de herfst in Amsterdam als een muzikale bondgenoot de nevels en de ochtend regen het verse brood bij het kanaal een woordenzwerver…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Zoveel emoties verstopt van binnen. Telkens de glimlach die weet te overwinnen. Zoveel emoties te vermijden Telkens de glimlach die weet te bevrijden. Zoveel emoties blijven verborgen. Telkens de glimlach die het volhoudt tot morgen.…

Een muziekstuk kàn helemaal geen emoties bevatten, het is immers geen subject dat ervaringen ondergaat. Muzikale klanken zijn geen echte emoties Ze klinken alleen net zoals emoties voelen.…

Bliksem en donder Verdriet en woede Alles tegelijk Een uitbarsting is gekomen Een diepdreigende uitbarsting Van verdriet en woede Opgekropte emoties Het lijkt net onweer Maar geen onweer in de lucht Maar in een ziel Een ziel die is verwoest Verwoest door emoties Emoties van woede en verdriet…

Hoe ik me voel, Vraag je Maar de woorden Vind ik niet - Teken dan hoe Je je voelt, Zeg je - ik Pak een stift En teken op Jouw tekenvel Een met gaas Omgeven cel Met daarbuiten In V-vorm ontelbaar Vele meeuwen die Voor mij de vrijheid Verbeelden - jij Denkt buiten de box En uit mijn cel teken jij Een getraliede winkelkar…

trachten te maken, hachelijk ook schrijnend Jawel het was schrikken... na jarenlange afwezigheid van kleinste broer Zo geslepen ook nijdig uitgekookt zo belust op ... geld Der totaal geen weet van, vermoedens dat Coke en wapenbezit Niet echt stichtend werken, feit dacht ik Me wagen aan smaad of felle eerroof, ben beter opgevoed Eerste sessie psychologie…

Het waren van die onbenulligheden elke dag het zat me weer eens niet mee ik walgend van geweld besloot te gaan een laatste blik op de canapé en het boek voor twee jij draait met de sleutel het slot knarst een slag verderom ik hol zonder achterom te kijken blootvoets in de aarde ik liefde en vrede ik voel de…

Deelnemen heet belangrijker dan winnen Beoordelingen in kleur Componeren naar de lezers bedichten Onregelmatigheden doping heel gewoon de eerste viool…

De zon die hem wakker sloeg volstaan zou te schrijven: de hamer neerkomend op de domme of achteloze vinger ontketent een wereldoorlog of beter: de eerste blinde schermutselingen in het omstreden grensland: in het jonge zonlicht gaat het oude weerlicht nog even volledig verloren de rest is pakpapier, houtwol journalistiek, psychologie…

teleurstellingen in onze dagen blijven ons plagen, in het diepste dal komen de echte emoties zoals het komen zal.…

woord voor woord schrijft hij in kleuren emoties vloeien uit zijn pen in geuren aan de rand van een notitieblok trommelen vertwijfeld vingers woord voor woord schrijft hij emoties vloeien uit zijn pen en weet niet wat te zeggen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Een avondwandeling door het bos vogelgeluiden verbreken de stilte voetstappen gedempt door het mos trillend van emoties en kilte…

zij dwaalde in herkennen koesterde de tijd die was geweest raakte aan herinnering voor een begin van samen dieper voelen in de lach en warme hand lagen harten nog te wachten op oorzakelijk verband die eenheid werd gesmeed in de smidse van emoties maar het vuur was uit nog is er de huid waar jaren van verbondenheid hun…

Nooit zul jij zijn Wat je had kunnen worden Doordat je je hart het zwijgen oplegt Moeilijk te verwoorden Zo ontzettend onbaatzuchtig Zo begaan met haar geluk Je hele wereld draait om haar Het maakt nu langzaam stuk Wat wij samen hadden En wij wij hadden kunnen zijn Alles wat nu over blijft Is een gevoel van verlies en pijn…

De onbesuisde vertoning van deze politieke lichtmiss kunnen wij maar beter bezien met emoties van treurnis…