Alle inzendingen over puzzelen OR gezicht OR sieren

Ze sieren sieren het kale hout niet veel meer dan grillige staken winter met met z'n nurkse nukken .....overleefd Ze sieren de staken als bij 'n modepop .......oorhangers die Hazelaar heet hebben nog geen weet geen flauwe notie van de komst van voorjaar LENTE........…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

En dan legde hij haar, zijn puzzel verkeerd. Dan werd ze boos en smeet al haar puzzelstukjes naar zijn gezicht. Op een dag viel hij ook in duizend puzzelstukjes uiteen. Wat over bleef waren twee puzzeldozen.…

Langzaam dromend dwaalt ze overal met puzzelende gedachten op zoek naar de schaduwen die niet meer willen wachten en naar wie ze kijkt in alle wintergedachten en vragende gezichten die haar kou dichtbij verlangen…

(voor Marianne Vos) Daar ging je temidden van vele andere rijdsters je gezicht verbeten en krachtdadig terwijl de kanslozen werden afgeschud als lastige ballast pareerde je maar voort trotseerde je de Boxhill en de striemende regendruppels de luiheid en onbekwaamheid van tegenstanders de priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg…

Denken met puzzels. Vragen met puzzels. Ontdekken met puzzels. Ik ben wie mij maakt en ben wie mij ontdekt wanneer niemand gelooft dat ik zonder oplossingen besta.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

De puzzel is niet compleet. Misschien dat het lot ooit de juiste stukjes geeft De puzzel van het leven, die heeft nog nooit iemand in één keer in elkaar gekregen. Het is passen, het is meten met de puzzel van het leven.…

Woorden in de laatste puzzel die ik zoek vragen mij wie ik ben geworden na de puzzels die ik niet begreep en wilde maken toen momenten niet meer vroegen waarom ik nog wilde wachten op woorden die niet willen veranderen als ik blijf puzzelen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Kleine straaltjes zonlicht breken door hoge boomkronen maken een cirkel van licht op de bosbodem waar zij ligt in het zachte mos breekbaar en teer Nog slechts een kind vol mooie dromen bloemen sieren haar gezicht…

ik heb je gezocht in de mist van duizenden woorden teksten gelezen zinnen ontleed maar niets sprak mij aan toch kreeg jij gezicht in warme klanken bekende langzaam kleur met vingerspitsengevoel heb ik jou eindelijk kunnen bereiken jij bleek geen puzzel was overal alleen ik kon je toen niet echt begrijpen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

heb de laatste stukjes gelegd de puzzel van mijn leven zijn uiteindelijke vorm gegeven maar alles voelt emotieloos heb nooit de goede kleur kunnen bekennen in wennen aan de kleine scenes gaan daar smeult en vonkt de liefde nog plaats en tijdloos zonder gêne maar het vlakke overheerst zwart wit in een bestaan met grijs gezicht…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Soms wordt er gehuild aan de achterkant van de lach Op een gezicht. Soms ontbreken er stukjes aan een puzzel van een leven op succes gericht. Soms ontbreken er wegen aan een leven van wijsheid na de plicht. Soms beseft er één dat er in zijn leven meer is dan wat tot wijsheid verplicht.…

Samen puzzelen we nu verder aan misschien het mooiste deel. En ook als dat weer af is, dan beginnen we met nieuwe moed aan alweer een nieuw gedeelte. En uiteindelijk komt alles goed........…

De puzzel die men leven noemt los je al gaande op. De stukjes krijg je toegeworpen, toch is de prijs vaak veel te hoog. Stukjes pijn, met een scherpe rand die niet lijken te passen. Maar later feilloos op hun plek vallen en één geheel vormen. Een uitkomst die je niet begrijpen kunt, laat staan aanvaarden.…

Een legpuzzel met meer dan duizend stukjes Goedkoper dan een avond naar de kroeg Hij puzzelt heel de nacht tot ’s ochtends vroeg Ja, dit zijn nu zijn daag’lijkse gelukjes Toch kan het hem niet echt voldoening geven Want wat hij mist: gewoon een stukje leven…

flarden, losse gedachten, zonder samenhang nietsbetekend zijn ze tot nu... nu vallen ze samen en vormen één geheel geen raadsels meer, eindelijk helder toch voor even.…

De Puzzel is af. Verstild Het mistig vergezicht Wreed het staren.…

zittend te midden van een zee aan puzzelstukjes die geleidelijk op hun plek durven vallen lijkt het gras groener de lucht helderder nu zuiverheid vrij ademt voelt mijn pad meer verlicht oogt de weerlegde waarheid veiliger dan toen overtuigd dat ik de zeven zeeën aankan vaar ik uit…

Haar vraag: Ander woord voor handboeien Zijn antwoord: Trouwringen...…

Plaats in een cirkel de stem in je hoofd die langzaam rustig zegt, daarin hemelsbreed een zee en het geluid als een schelp om de kusten. Leg nu de nacht op ooghoogte en daarmee de mond als een liggende maan. Sluit vervolgens het lichaam verlammend daaronder.…

Opeens valt alles Uit elkaar en opeens valt Alles op zijn plaats We leggen steeds weer De puzzel van het leven Steeds een hoofdstuk klaar Steeds gaat een deur dicht Steeds gaat er een deur open Een puzzel die wacht We weten nog niet Hoeveel stukjes we leggen Voor het weer klaar is Kleur bij kleur vallen Kleine stukjes…