Alle inzendingen over raampjes

king en boldootlucht voor een urenlange preek en raampjes tellen…

ze zitten samen maar zijn alleen onderweg staren roerloos door de raampjes naar de persoon tegenover hen achter wie het leven aan hen voorbijglijdt met enkel de herinnering aan waar ze zijn ontspoord…

In semi-sluimering Komen in mijn ziel Dia-raampjes voorbij met minstens Vijf soorten zwart bestrooid - Overwegend roet dat net Als ik is neergeslagen In de ruimte die Leven genoemd wordt En soms wel wat weg hebben Van de bril die ik doorgaans Draag in deze donk're tijd Waarin het nooit meer Licht lijkt te worden…

In het bos van geluk staat een hutje, twee raampjes zitten daar in. Ernaast staat een waterputje, met een betoverde spin er in. Ik vroeg aan haar of zij iets maken wou, waaraan ik iets hebben zou. Een draadje van geluk.…

Schuif de raampjes open maar schrik de vleermuis niet uit zijn vel die sukkelig zijn zware vleugels ontdeugend de wind insteekt. Gooi de deuren open maar trap die slak niet plat die slijmerig sluipt over zachte tenen zijn spoor achterlaat.…

De trein dendert het station in in die trein zit jij ik weet niet waar je zit maar je bent onderweg naar mij Raampjes vliegen voorbij ik staar naar de trein ik kan niet wachten tot je weer bij me zal zijn Je stapt uit maar ziet me niet staan vol van verlangen wil ik naar je toe gaan Ik loop over het perron en roep je naam voor me…

op de begraafplaats, Het marmer is bedolven onder bladeren, Nat,goud rood en groen, Kan nog steeds niet geloven Dat je er nooit meer zal zijn De kaars is aangestoken De raampjes van de lantaarn zijn zwart Net zo zwart als de dag dat je bent gegaan En niet meer bent terug gekomen Mijn haren zijn nu grijs Jouw handen gingen door mijn donkere…

Verraden door een moedervlek werd je druppelvanger in de woestijn zag alleen vogeltjes cirkelen met raampjes voor passagiers Ik nam je mee naar de waterval en bij elk niveau plukten we rode rozen thuis vulden we grote groene olijven als vazen Ook ik cirkel rond mijn hoofd klop af en toe aan, wetende dat er niemand is om open te doen…

We openen de raampjes en stapelen de filmpjes. Blokkendoos van kinderen die droomden.…

Van achter bewasemde raampjes kijken gewassen vrouwen tochtloos, grootmoedig naar buiten. Een zwartharige heks roept met rode stem een verwensing op oude wijze. --------------------------- uit: 'Dubbelzanger', 2002.…

D stuurt, ik bedien radio en raampjes en zorg voor commentaar. D en ik vinden beiden dat autorijden zonder bruut gekanker op de bestuurder stukken minder interessant wordt, zeker in de witte Dodge die bij D’s ouders achter in de tuin staat.…

peet hoe jij heet en zeg niks anders want zo ben jij niet hoop dat je geniet je been heelt en wel snel hoe snel ben jij als ik vraag drink en dicht wat saampjes dan kun je kijken naar de sterren door je nieuwe raampjes gewoon voor de gein o wat is een wereld toch klein alleen een probleem m'n mail doet nogal gemeen die zendt niets terug…

Laat je bespatten beslaan als een paard rustig maar, beestje, straks ben je nieuw die manen van riet krijgen kleurige linten in de drinkbak champagne uit 1800 zeventig kussen op het hoofd van zwarte dons en ga maar liggen in een bubbelbad met orchideeënschuim onderwater spelen toverfeeën op een gouden harp met raampjes groen en blauw…

Oma's Droom Een smal boerenslootje zonder peddels Glij ik langzaam door turkooizen Gifgroene polders uitgestrekt piepkleine huisjes links en rechts Zó dichtbij het aanraken mogelijk aanééngesloten op een rij Bukkend onder een dwergenbruggetje spinnenwebben uit het gezicht halend afvragend dit Déjà Vú schitteren kleine raampjes Binnen…

'k Beklom de steile trap en zag uit raampjes van de vuurtoren de weiden, dorpjes, bossen, Brielle binnenwand'lend werd 'k verwelkomd door geblaat; er stonden lamm'ren op de wallen die met z'n allen me bekeken naast moeders die niet van hen weken. Een korenmolen torende boven hen uit.…

hier en daar de avond in achtentachtig raampjes ik wilde zwaaien naar ze en naar jou de velden voorbij je muziek als nieuw, als leven in het gebogen ‘Lake’ landschap en zij die blootsvoets mee stapten in de chaos en de verwarring, het zoeken naar waarheid van de ziel glanzend en dan weer uitgeput het was telkens een blijde dag…

-----De mat-gekleurde vensterruiten, -----gevat in loden raampjes, trilden. -----In de lage grijze nevels smolt -----de suikeren toren van een kathedraal. -----Het gelui der klokken vulde, mét de regen, -----de smalle straten en de pleintjes.…

mee deed de aderen zwellen zweepte de emoties op hoop op hem sla ’t oog naar boven ik zal god mijn god nog loven in doodse stilte stierven de tonen af naar boven de toen in klederdracht gestoken gemeente zweeg de stilte werd verbroken door de voorganger een traag gebed en dan nog een uitgerekt amen als klein kind telde ik honderden raampjes…

Uit één van de vele raampjes Riep zijn vrouwtje, o! zoo blij, "Piggelmee! wat zeg je dáár van? Kijk eens hier, hier wonen wij." 24. Piggelmee zag met verbazing Nu zijn keurig huisje staan En hij wilde door het deurtje Als een heertje binnen gaan. 25.…