het is alsof ik- in een spiegel kijk,
de zelfkant slechts een weinig dof
het ogenblik vraagt moed alsof het vraagt
om meer te dragen
buiten luistert wind naar regen
binnen zoekt het stof
een uitweg, tussen oude kieren
in een nieuw plafond
de lamp brandt slechts zacht
om wat zicht te bieden in het sluiten
van de nacht…
Eerst hebben ze een omgekeerde trechter
En daarna 'n katheter geprobeerd
Nu wordt er weer chemie geïnjecteerd
Maar eigenlijk gaat het alleen maar slechter
Voor ons verblijf hier geldt 1 randvoorwaarde
'Wees welkom, maar don't fuck met Moeder Aarde.'
----
Het lukt BP maar niet om het olielek in de Mexicaanse Golf te dichten…
wolkendek en
keek je aan
de bui ontlaadde
met alles van
zijn gade nog
bleef je staan
er was geen afstand
in depersonalisatie
waar dimensies
normaal waren
vervloeiden wij
in een gebeuren
de buitenwereld
spaakte in eigen wiel
meteen vervielen
de specialistische
zintuigen tot data
in eenvoudige impulsen
die tijd en eeuwigheid als
randvoorwaarden…
en ik lust niet eens spruitjes
laat staan de geur van
half verkoolde beproevingen
je legt de tafel af met je
damasten handen, strijkt plooien
glad met mijn tijdsbestek,
tot de randvoorwaarden
opgebaard mooi uitkomen
sfeer schijnt gunstig voor
een lustige wederopstanding
maar het culinaire licht
brengt schaduwzijden aan op
het bord voor…