Alle inzendingen over rap OR medemens

Uitdagend behagend klagend doorzagend. Boeiend vermoeiend liefhebbend liefkozend. Spontaan blozend vulgair met een air of gewoon. Vertederend adembenemend spetterend. Plakkend nagellakkend ijdeltuitig guitig lui lenig vreselijk alert adrem assertief teder in satijn of leder wild zacht hartstochtelijk afhankelijk ontoegankelijk zelfstandig…

aan het einde van de dag als de wolken de hemel sluiten lijkt de toekomst reeds geleefd nu de jaren in rap tempo verstrijken overvalt mij het verlangen naar jonger te zijn nu de jaren in rap tempo verstrijken lijkt de toekomst reeds geleefd als de wolken de hemel sluiten aan het einde van de dag…

accepteren Maak geen onderscheid in de medemens Laat een ieder in eigen waarde en stop met discrimineren!!…

rapper dan rap als een wekker gaat ie af drieteenstrandloper…

Dan heb je ook nog 'Rap-muziek' En, dat is and're koek Je moet echt naar de teksten luis'tren Dan doe je het in je broek... Maar toch, het is een andere tijd dus moet ik ook erkennen dat Rockmuziek ook herrie was daar moest je ook aan wennen Mijn ouders gingen ook tekeer Omdat ook dit geen muziek toen was en gaf je tegenweer...…

Chorus: chica, het leven is een rap fast, furious en fokking nep sure, ik wil wel met je chillen lekker gillen om tijd te killen samen met jou op de step naar een movie met Johnny Depp kijk wat ik voor jou over heb yes baby, het leven is een rap 1.…

vroeg ongelovig stuurman Jaap, Maar Teun, de smid, zei leuk en droogjes: ‘Wel, ‘k denk voor ’t koken van jouw raap!’…

De seconden gaan te rap om de uren te vergaren, wat alleen verbindt is tijd, gesponnen op een brug van grijze vervlogen haren, ze wuiven naar elkaar, soms ook terug, sedert uitgesleten jaren en moeten ze bekennen om elkaar nog altijd niet te kunnen herkennen.…

al dagen staren deze pagina bladen naar me verlangend naar plagen en brandende blaren op mijn hart gemaakte of staande dames gênante blamages antwoorden op vragen de onopgemaakte laste nog ongedragen vraag de pagina mij te sparen en te verlaten in angst gedoopte haastige ogen praten als pagina's naar hoop en dromen vragen hoor me klagen…

bevrijding van mijzelf van mijn kleinheid mijn verwarring en mijn pijn maar vooral van mijzelf als ego die de wereld verkleint in alles wat gebeurt perste ik mijn ideeën bevrijding om te zien vanuit de ruimte waarom ik ben geboren en wie ik was toen ik nog niet dacht en mij zelf niet beperkte maar zag vanuit de stilte bevrijding waarbij…

‘Liefste meisje, zeide zij, God vergunt u wat te winnen; Ga, raap aren op voor mij.’ Met genoegen in hare ogen, En met zweet op hare kaak, Ging de kleine, 't hoofd gebogen, Weder voort aan hare taak.…

De grootste motherfucker is toch altijd nog je vader.…

De zalen zitten vol bij elk concert, Als Boef of Kleine Viezerik daar rappen, Ook Nasty, Lijpe weten sfeer te scheppen, En lof voor Rotjoch, die geridderd werd. Ik denk, omdat ik streef naar nog meer roem, Dat ik mij voortaan Stomme Klojo noem.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Warme decembermaand óverconsumptietijd luxe cadeaus, vreterij, bier en wijn Medemens? Weet je, zo’n armoedegrensgeval doet maar gewoon even fijn aan de lijn…

Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht dácht te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

Je ziet, het is de twitterkampioen om ‘t welzijn van zijn medemens te doen.…

slordigheid valt niet op te rapen, je bent gestruikeld op je tocht naar gulzigheid, niet buiten maar in en door jezelf je rangschikt me als dertien in een dozijn, ooit uitverkoren op je uitgelezen weg nog even raap ik je woorden op, je hoeft zelfs niet te zeggen dat je me mist ik lees de leugens wel op het blanco blad slordig…

Zingend klein beestje Zijn achterban volgt al rap Geen oog meer dicht doen…

nu ik schelpen raap schroomvallig gebogen zacht ruist zijn stem zoeter…

Rap met haar ei in een ander nest.…

Ik kan immers met welgemikte woorden Een medemens verwonden en vermoorden Of met het puntje van mijn gauwe pen. Maar geen agent neemt dit soort wapens in. Ontwapenend is enkel mijn vriendin.…

Wie een pistool dat ook nog is geladen Verzendt naar iemand uit de politiek Is geestelijk natuurlijk ernstig ziek, Maar hij beperkt gelukkig wel de schade: Met ieder wapen dat zo wordt verstuurd Wordt nooit meer op een medemens gevuurd.…

Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht denkt te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

Voor Uw geur Uw kleur Uw licht uw uitstalling Uw unieke leven Mijn grootste DANK O Mens O Medemens…

de kunstenaar met een voorkeur voor massief geeft nog altijd kleur en volume aan zijn kijk op de medemens droombeelden komen gestaag tot leven…

juist als ik hot ben en aan één stuk reutel is mijn diepste wens te worden vergeten door mijn medemens wegcijfering in de gezindheid opgeslagen in het geheugen ik wil het niet weten sla mij over zwijg ik ga alleen op weg…

Maar ik herken ook gevoel en warmte mijn genegenheid voor de medemens.…

een hulpje voor de domme medemens: een chip die net als jij kan redeneren maar slimmer, dus je kunt er wat van leren die komt snel op de markt, zo is mijn wens nu heb ik zelf voldoende aan mijn brein maar Rutte niet, voor hem is het wel fijn…