390 resultaten.
Kansberekening
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 120 Het is een kans van één op de miljard
Als je gezellig rauwe oesters eet
Doch ongemerkt heb je een virus beet
Waarmee je per abuis het noodlot tart
Maar voor hetzelfde geld heb je geluk
En gaat je kroon slechts door een parel stuk…
Zij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.730 Zij hebben hun leven verward met elkaar
niet geheel en ongevaarlijk van stilstand
in de benedentuin flirt een herinnering
met geplante struiken en kinderen spelend
de rauwe werkelijkheid drukt vingertoppen
als schurend zand tegen hun oogleden
zo klein kan het zich leven
zo dreigend toch "het" vergeten…
Zonder kop
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.056 hij had genoeg van haar
elke dag weer hetzelfde liedje
geen moment rust, altijd
omgeven door haar gekakel
de priemende ogen, de rauwe
keel die ze alsmaar schraapte
het greep hem bij de strot
hij draaide haar de nek om
vanavond eten we kip…
Fado
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 390 je laat je gitaar huilen
je laat je snaren dansen
je stem zingt emoties
vanuit je hart
klanken puur
rauw
wonder zacht
jij gitarist
jij en jouw fado
en ik geniet
met gesloten ogen…
Mijn man snurkt!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 169 Ernaast, op ons privé-rangeerterrein,
ronkt rauw een haperende dieseltrein.…
Chuck
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 Ik hoorde voor het allereerst Chuck Berry
De rauwe noten van Johnny B. Goode
Die snelheid waarmee hij dat intro doet
Ze vonden het bij ons maar T***herrie
Maar ergens in mij sloeg er iets op hol
Totaal gevallen voor de Rock 'n Roll!…
Toen gij zijt heengegaan
poëzie
3.0 met 6 stemmen 835 Toen Gij zijt heengegaan die nacht,
- o, 'k weet het nog als was 't van gister nauw, -
lag over huis en straat de sneeuwen vacht,
de wind blies rauw, heel fel en rauw.…
als vleugels
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 314 woorden zinderen na
als ware ik niet hier
gaat zij weer op
in het wassen
van het rauwe maal
achter haar
toren ik boven 'r uit
bladeren glinsteren
tussen tengere vingers
m'n handen gebogen
rond gouden haren
kus ik haar hoofd…
Het hoge woord
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 897 de spanwijdte van mijn vleugels
is niet groot genoeg om het gevallen
woord te dragen
hemelhoog dondert de echo door
ik vlucht
om wat ik hoor en hoor en hoor
klapwiekend ankert naklank
koortsig en rauw
klampt zich vast, hecht aan vergroeiing
in mijn gekraakt karkas…
Een waas van witte wijn
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 277 Beloftes die ik deed
In een waas van witte wijn -
Op dat moment oprecht gemeend
Maar nu al lang vergeten -
Tot ik eraan gehouden word
En liggen ze bij deze
Rauw op mijn bord, en zijn
Ze te zwaar om te worden opgegeten
Vrij naar Rosa Timmer, DvhN, 22 november 2012…
Spijt?!
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 948 Harde, rauwe kreten
trommelslagen op haar ziel,
het is zijn gistende woede
die weer tot leven komt
Haar gezicht een masker
van bevroren schrik
als hij haar aan wil raken,
aarzelend en schuldbewust
En weer hoort zij de woorden
"sorry, schat",
ze voelt haar lijf verstijven
want dat is wat hij altijd zegt…
Ergens
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 434 De wolf wijst zich
de stilte na, proeft van
rauwe woorden, slikt
de nacht met ruwe brokken.
Afvallige twijgen
kruisen hun degens
willen zich met de
onstuimige wind bewijzen.
Het uitzicht vindt zich
aan de zee waar de ene meeuw
de andere het fluisteren beneemt.…
Blue notes
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.034 De geile, rauwe
saxofoon van Coltrane scheurt
hier de blauwe nacht uiteen.…
Roekeloos.
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 533 Ik kan ze wel rauw eten
omdat mijn oom verdwenen is
en niet meer dansen kan.
Ik bid nog steeds voor hem
dat hij toch is gespaard
door die rotzakken van
het Duitse volk.…
gewicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 het gewicht van spijt
gevuld met wit verdriet
als dichte sneeuw dat
reikend gras verstikt
ruikt geen bloesem
ziet zon noch maan
het hangt daar maar
lomp en zwaar
onder het schaarse licht
woekert een rauw
verlies met het
klimmen van de tijd…
Thé
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 nog altijd ontlok jij kippenvel
bij hen die jou nog altijd
beluisteren
veel te vroeg ontvallen
door die kut ziekte;
kanker
waar je altijd openhartig over sprak
dat liet een diepe indruk achter
evenals jouw rauwe stem
die mij nog altijd roert tot
kus ik jou goedenacht…
nachtduivel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 77 voor bijna alles
bang ligt zij in
het zware gras
er is geen tijd
alleen maar duur
de pijn van
het bewegen
bomen wringen zich
uit de aarde
een witte onweerskleur
doorklieft de lucht
haar schreeuw
zo luid zo rauw zo bang
in het zware gras
waar de nachtduivel
zich verborgen had…
Onderdaan
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 944 Wat ooit papavers en madelieven waren
aangetast door een stortbui
Schuimkoppen in een rauwe, blauwe vlakte.
Versnippering van weefsel.
Morgen en dan pas overmorgen:
Bedolven onder ontredderde gebaren.
Nodeloos zwelgen in het zweet
Dat mijn rug laat rillen.
Het antwoord weigeren
Tot het bijt in mijn geheugen.…
loopse tijden...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.153 waar in straatlichtenschaduw
hovaardig
langs walmende riolen heen
zijn trippelende tred
parmantig
het vastberaden zijn
verbergt
wacht het spinnen
een rauw geschreeuw
als liefdeskreet naar
rivalen toe
snorren de haren
zijn druilend miauw
in een kattig antwoord
aan loopse tijden…
Koor op de vlucht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 240 Daar liggen ze
tussen ons in
vullend de ruimte
naast mijn kussen
ik luister of ik ze nog hoor
het koor van speelse muggen
’t is toch niet waar
’t is toch te gek
hij heeft gelijk gekregen
het muggenkoor
met alle leden
op de vlucht
voor enkel lucht
van één aardappel
rauw en doorgesneden!…
visje
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 424 niemand praat tegen hout
vraagt erom een boom te zijn
het leven soms laat het je huilen
het lijkt net ijs en ik lach
jouw tijger toch
van binnen stroomt het
ongetemd rauw zei je
we bouwen sneeuwkastelen in de tuin
en op die wolken het is mijn tijd
nog niet…
De ideeënfabriek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 Voor het bloeden het elfde gebod
Tot zijn eigen glorie
En die van zijn redelijke schepselen
Vitaal is een religie
Is meetbaar
Wie je vandaag ook bent
Zo is het weinig voor woorden
Voor de rauwe werkelijkheid
Als drijfzand, alles wordt draagbaar
We weten waar we op afstevenen
De ergste vernedering in bekwame handen…
Nationale rouw!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 551 Woensdag 23 juli 2014 16.00 uur
Dag van Nationale rouw
Nederland is 1 minuut stil
Zielloze zeer pijnlijke stilte
voor hen: de honderden gestorvenen
Begin van een rauwe lange rouw
voor hen: de duizenden nabestaanden…
Stekend daad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 Rauwe randen aan het woord
Zo geroepen
Noch gehoord
Verneder mij tenminste dan met enig passie
Laat je woorden snijden
In plaats van je daden steken met compassie
Gestoken vol eerbied en venijn
Vind de comfort in de pijn
In wat je nu nog niet bent
Maar wel had willen zijn…
Als de laatste deur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Eenzaamheid in zijn grauwe hemd
bevriest het leven in alle klokken,
voor een einde zonder liefde bestemd
wordt het vonnis rauw voltrokken.…
Friese afscheiding
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 177 Een metertje of vier
Geen Midas op hun wegen maar wel beren
´t Is etnisch profileren sprak de wolf
Ik lust ze rauw straks bij een derde golf…
Waarom?
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.453 Je afscheid sloeg een krater
de wonden nog rauw.
Waar blijft nu ons later?
Waarom deze kou?
In mezelf,
herken ik je trekken,
dan word ik soms boos.
Verdekke!! verdekke!!
Roos!!…
Veertig rond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 489 Rauw glijdt langs de wand
mijn bast.
Touw is strohalm,
is mijn angst die beter past.
Ik blijf dus hangen
zeker van de afstand
die ik nauwelijks durf te klaren
want dat touw...
hoe houd ik dat in godsnaam vast.…
muziek
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.353 muziek
is een klein stukje tijd
dauwdruppels vroeg in de morgen
de stilte ver in de nacht
en de zomerzon overdag
muziek
is een klein stukje poëzie
ondoordringbaar
maar toch mooi
muziek
is een klein stukje ellende
rauw
maar onmisbaar
muziek is een klein stukje
kunst…
Je stilte proeven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 324 Als jij van mij houdt zeg het niet
spreek geen mooie zinnen toon
met je stem enkel geluid laat me
beminnen de ongeschreven regels
tussen de aren van je blanke huid
het licht naar je glanzende ogen
volgen me snijden aan rauw gras
morgen zal ik je stilte nog proeven…