we speelden onze openingsakkoorden
met lichte toets als fris aperitief
er borrelde iets op, een nieuw motief
het klonk bekend, een liedje zonder woorden
het nam ons mee naar onbekende oorden
wat eerst gesluimerd had, werd nu actief
je exposeerde beide thema's, hief
de beker met een blik die me doorboorde
het leek alsof we symfonieën hoorden…
de koffers
vol met dromen
hebben zij niet meegenomen
hun terugtocht
bracht onzekerheid
het land zijn idealen kwijt
noest zijn ze
weer gaan bouwen
om zelfrespect te houden
in nederige jaren
konden zij uiteindelijk
het wirtschaftswunder klaren
toch speelt altijd
het oude zeer wanneer
komt nu de derde keer…