Alle inzendingen over reddende verfkwast

een ontbrekend woord in het vers een onderbroken kus door de reddende engel de niet verzonden brief aan een liefde de losse eindjes van een mooi verhaal het ademloze talmen van het onvoltooide lied het rusteloos zoeken naar een vergeten dag het vergeefse wachten in een maanloze nacht de gemiste ontmoeting op een verlaten perron…

De Hindoes van de onderscheiden klassen Gaan samen voor hun zielenheil in bad. Alleen de Ganges is zo vies als wat, Dus niemand die dit varkentje kan wassen. Maar godzijdank ging Lenie 't Hart reeds scheep Met boenders, schuurpapier en groene zeep.…

jij bent mijn reddende engel die naar beneden is gekomen en over mij waakt. zonder die engel zou er geen leven voor mij bestaan!…

Kon ik maar iets veranderen aan de kleuren van de wind Kon ik de richting maar verplaatsen Maakte de kracht mij te kleurenblind om het wilde spel terug te kunnen kaatsen Kon ik maar zwemmen in de aarde Dan verdronk ik niet, diep in haar klei woelde ik zelf in zijn gebluste waarde De reddende oever steeds dichterbij Kon ik maar rennen op…

stilzitten gemaand een grote handdoek omgeslagen en daar kwam het gevaar al gauw kwam mama aangelopen met in haar ene hand een kam en in de andere een schaar die blonde lokken zijn toch van mij mama begon te kammen mijn gezicht op sip ik keek opzij, en mama knipte mis boze woorden uitgesproken trillend nu mijn pruillip kwam daar mijn reddende…

Waar zijn reddende engelen? Voor hen versaagden die, vooralsnog geen moeite getroosten, zich doch ledig laten welgevallen. De dag zij geprezen nog voor de avond valt. Alle reserves verdwijnen bij een korte gedachte aan noodlot. Om in armen van opluchting te sluiten als lijfelijke getuigenis.…

De dierenambulance arriveerde en een kloeke medewerkster nam de jonge zwaan mee naar de reddende automobiel, terwijl moeder zwaan nog wat nasiste en de zeven anderen vrolijk verder zwommen, ansichtkaarten naar hun zieke broertje sturend en hopend op een spoedig weerzien in de Goudse sloten.…

Er is geen reddend touw, zodat de man zich zorgen maakt: bergafwaarts gaat-ie gauw. De zwaartekracht bestuurt meteen z'n vertikale tocht. Hij volgt de losgeraakte steen. Z'n weg vertoont geen bocht. Hij ziet de toekomst donker in. De luchtstroom wordt al straf. Och, hebben rots en zorg wel zin? Hij is er snel vanaf.…

Maar leven ikt, zo diep gewrocht verweven, dat ik er vaak zo in verstrikt, nog amper om kon geven Totdat de levengever reddend riep: Ik ben De Weg, De Waarheid en Het Leven…

wind niet meer dan bries De rook uit de uitlaat van onze voorganger stinkend vies Plots begon ons autootje te roken kon voor noch achteruit Zelfs de slinger kon 'm niet bewegen en er was nog geen 'wacht der wegen' We stonden ernaast hulpeloos ten einde raad en zelfs verlegen Een boerin met een keteltje water 'n reddende…

Wat thuis is, weet iedereen uit ervaring of gemis of uit beide, zoals ik En nog steeds weet ik wat ik heb gemist als ik er weer eens aan denk Niet vaak, tenslotte kreeg ik mijn thuis En nog steeds ben ik de reddende engel die ik van jongs af aan heb geoefend te zijn Ik aarzel bij de oude kerstkaart met mij als engeltje, die keer…

Wie schenkt haar die reddende hand en zorgt dat ze niet verdrinkt, uiteindelijk is ze dat zelf ook als dat misschien gek klinkt. Want met een positieve instelling, gesteund door wie van haar houdt, wordt ook zij misschien gelukkig en ook nog tevreden heel erg oud.…

Als de meest lugubere samenloop van omstandigheden keerde alles zich tegen het leven en betekende een noodlottig ongeluk de dood Even als in een flits zat niets in het leven mee alles keerde zich tegen het leven Geen reddende engel slechts de dood onherkenbaar en rakelings snel veroorzaakte het smartelijk heengaan en immens…

en wellen en trassen in de slapende huizen en hoeven steeg in de dorpen en gehuchten drong in de stallen waar het vrezende vee aan halsters en touwen rukte muren stortten in, zolders en balken raakten los van hun ankers, dreven met mannen, vrouwen en kinderen als wankele platbodems naar grijpbare strohalmen en takken die als bedrieglijk reddende…

" Als een reddende engel uit de hemel van tussen de struiken gewemel onze grote, bruine vriend, met geen enkele vogel bevriend komt aangerend. Met volledige overgave verdrijft het klapwiekend gevaar maar het scheelde geen haar...…

Het regent 's middags druppels warmte, reddende scherpe stukken warmte in hard licht verstrooid. ------------------------- uit: 'Spinroc', 1958.…

En toen ik ingrijpend faalde, als ik mijn hand reddend uitstak en voedende de schoot van stilte voelde, terwijl ik in het leven geloofde om je hier te houden, en sterven nog niet aangebroken was ...…

Het reddende schip, bij 't ochtendgloren, schept krachtig, gehaast een eeuwig ogenblik: geschiedenis, die ieder blijft bekoren. De Carpathia, vol opluchting en schrik, is een opbeurende taak beschoren: de helden van de vergane Titanic.…

dit is een van de betere buurten dat willen we graag zo houden vanzelf natuurlijk… de telefoon is uiteindelijk (de reddende engel) ik sta op en bedank voor de gastvrijheid we zullen elkaar nog veel zien zegt ze ik krijg een warme glimlach daarin is ze gul heb toch vergeten te zeggen dat we erg op onszelf zijn maar daar komt…

Nu vliegt mijn leven vaak nog samen op met de duivel naar de hel, speelt nog één vraag op mijn lippen: 'zal zij die reddende engel zijn, die mijn ziel ontworstelt aan de macht van Lucifers liefdeloos spel?' Nog steeds beschik ik over de sleutel van mijn hart, dat zich zal openen wanneer het klaar is.…

en Dat na jarenlang ons dronken Te hebben gedraaid, derwisjen Waardig We door dode talen zijn gekropen Gezeten hebben aan het sterfbed van Spreuken en gezegden, vinden we In het gedicht alsnog een schuilplaats Terwijl de Dood het bord afspeurt Naar de toets met delete Probeert de muis hem, mammoet, Om de tuin te leiden Grijpt een reddende…

Uw reddende hand, liefdevolle blik. Ik kan niet verloren gaan, al mijn dagen zijn aan U bekend Steeds opnieuw weet U mijn verlangen te wekken. Mijn honger te stillen. Verborgen in mij, geopenbaard aan mij. Raakt me aan mijn ziel. Zonder U ben ik niet compleet. Wispelturig als ik ben ga ik aan U voorbij, ontken mezelf.…

'hoewel ik hem persoonlijk niet mis omdat toen ik voor hem open stond niemand zei dat hij ook echt bestond ben ik thans reuze blij dat hij er is met regelmaat te gast in mijn poëzie staat hij continu gereed voor het geval ik serieus aan het werk in een gat val of in mijn cryptogram geen heil meer zie ook op reis vertrouw ik hem ten volle…

luchtkasteel meer en meer vult de slotgracht zich met alle oude bladeren tot het laatste idee verstikt in een massa rottend blad wie niet worstelt komt niet boven wie schrijft blijft meestal nog drijven al is het soms als schipbreukeling die zich krampachtig vastklampt aan wrakke zinnen met wat woordenflarden die moeten varen naar het reddende…

teloorgang gelaten worden de laatste gezichten ingepakt - maskers van de ziel - de prijs van een eigen gezicht blijft onverminderd hoog holle hoofden verdringen zich rondom de laatste exemplaren tastend zoeken ze naar de expressie die ze nimmer gekend hebben voor de laatste maal draait de sleutel zoals een steen wordt voorgewenteld geen reddende…

Ik weet, mijn zonden zijn zo zwaar, zo menigvuldig; Doch, heeft de laatste blik van Deze, die ik huldig, Mij, arme kranke, niet zijn reddend hulp beloofd? O reiniging door Bloed, gelijk de bloedschuld erflijk; O wonderbare nacht, daar 't licht zijn oorsprong vindt, O goddelijke dood, daar 't leven herbegint.…

Razende stormen geselen schuiten Vreselijk angstig is men in kajuiten Zo ver weg van de reddende kust Vuurrode hanen met oranje kammen Kraaien zo hard als sirenes bij vlammen Die laaien en niet willen worden geblust Van alle tijden de Amerikanen Nu strijdend met trauma’s als veteranen Geen vrede meer vindend bij ‘In God we trust’ Verder…

draaide hij het koffiemolentje met pap in de benen een snok eraan geven om er op en er over te gaan dat lukte hem niet meer de pedaleur de charme lonkte even nog met de mongolenwaaier met linkeballers en plakkers gevuld als danseuse op pedalen fier en frele trappend mist hij ook die waaier urenlang hing amechtig hij aan het reddend…

Je bent mijn reddende engel waar ik mij met weinig moeite aan vast kan klampen. Ik ben broos als kristal, wat onwennig. Jij sleurt er mij door. Ik had niet verwacht iemand als jij te ontmoeten. Geluk heb ik nu, had ik zeker niet verwacht, ik ben je dankbaar voor je leidende hand.…

Dagen en nachten liggen wachten op die reddende engel, maar al wat verscheen was een bengel. 6. Het gegeven paard des levens heb ik even in de bek gekeken. Het was een kleine gok en ik moet erkennen dat ik schrok. 7.…