Waarom toch proberen
Het weg te retoucheren.
Misschien
Laat het waarheid zien
Het kan verkeren.
Je kunt het ook verbloemen
Om maar eens wat te noemen.…
je lijstte
donker in een schilderij
aangeslagen door de jaren
het licht wit kon niet
jouw helderheid bewaren
de schaduwen kozen partij
ik heb je opgelicht
nee niet in retoucheren
alleen de aanslag weggewist
je leeft weer en uit
lijst en schilderij herboren
straal je nog intenser dichtbij…
ik zie
je portret
in licht craquelé
uit scheurtjes
in tijd lekt de kleur
van pigment
jouw vitaal moment
heeft een waas van
vergeten leven gekregen
zelfs het mystieke
van je lach is in
diepte wat uitgevlakt
ik probeer met
de fijnste penselen
iets van die magie te helen
in retoucheren laat ik
de jaren ontdooien zo dat
je…
je bent ontgroend
en in de kleuren
die je koos al
jaren uitgewoond
verfletst in
schraal behagen
geen liefde om de
werkelijkheid te schragen
hoe jij de pigmenten
ook vermengde
er bleef een kleur
die niemand kende
pas bij het retoucheren
van jouw schilderij
kwamen onverwacht die
schitterende beelden vrij
het was jouw warmte…
door weinig ervaren
mengden mijn kleuren
vervlakkend naar licht
in het niet
uitgesproken zicht
kregen klanken dezelfde toon
waaide gelijkmatigheid
een doffe berusting
zonder sprankjes hoop
ik ben gaan retoucheren
om de oorspronkelijke
pigmenten te vitaliseren
tot verbazing
helderde juist schaduw
het verflauwde licht
uit donkere…
Of we de brokken zullen lijmen,
beelden retoucheren. Maar een omkeerfilm
is enkel positief en altijd transparant. Dag
blijft dag en kleuren houden de warmte
van de bron. We zullen dragen wat nu is :
een puzzel met veel lagen. We openen
de raampjes en stapelen de filmpjes.
Blokkendoos van kinderen die droomden.…