Alle inzendingen over reuk

wie zoekt zal vinden reeds meer dan een uur loop ik mijn neus achterna op humusrijke grond in het bos het waait hier flink de roze stinkzwam stinkt toch een uur in de wind zegt mijn zwamboekje zijn kleine rode broertje Multinus Carinus je zou van zijn stank zelfs om moeten vallen ga ik nu tegen de vlakte was zojuist mijn gedachte…

Zou je liever doof of blind of niet meer voelen, zonder reuk of snoep? Viel ooit de neus, is dat nu jammer. Hij ruikt zo lekker soep en hoe vergeeld papier hij weet de wierookgeur van Griekenland snuift liefde, kerstboom, haring.…

Reuk van gemaaid gras vijf uur in de morgen geur van hooi en kruid opstandig zerp van sperma als je de liefste hebt bevrucht en je glijdt uit haar in je slaap. Zurige kruitreuk na het schot één oog aan het sleutelgat van de dood boven de loop van je long rifle.…

zou hij, de dode dichter alsnog zijn oude schrift over mij uitstrooien en strofen weer doen zijn als de aarde is stof en nu even verwaterd plassen vangen zwaardere woorden op het helpt zijn taal te verdunnen naar hedendaagse herkenning vlak, dun, licht of schreeuwerig in de kringen op het asfalt langs paden zingen bloemen hun reuk…

gesmeten Het schuim staat te verdrogen in een gebroken glas De hupse harmonie heeft fluit en trom geborgen De stoere schutterij schuwt eenderoer en kruit De brave burgerij tobt weer met aardse zorgen Een uitgeputte kroegbaas mest traag z’n danszaal uit Dit ochtenduur is kleurloos, koel, onpeilbaar als een krater Doortrokken met de gore reuk…

Wijn dient van goede reuk en goede smaak te wezen, Dan nog een klare glans die wordt er in geprezen, Ook dient hij niet verschraald, maar vers getapt te zijn, En vocht aldus gesteld dat noem ik goede wijn. Maar wijn van rode verf dient niet te veel geschonken, Want 't maakt de buiken hard in overmaat gedronken.…

Wijn dient van goede reuk en goede smaak te wezen, Dan nog een klare glans die wordt er in geprezen, Ook dient hij niet verschraald, maar vers getapt te zijn, En vocht aldus gesteld dat noem ik goede wijn. Maar wijn van rode verw dient niet te veel geschonken, Want 't maakt de buiken hard in overmaat gedronken.…

maalt en omgekeerd met de huik naar de wind van het regerend tijdsgewricht Er zijn woorden die niet meer mogen gehoord het woord selectie is schuldig, kun je niet meer gebruiken concentreren, concentratie kan ook niet meer Het woord kamp is onverbiddelijk verbonden met beul het woord neger is zwart gemaakt zelfs het geluk is een kwade reuk…

Het is alleen wel wat sneu een kat aangelijnd op een hondenpoepveld continu de reuk van de vijand een agressieve reu in plaats van gras plantte men beter rozen die schijnen in die poep goed te kunnen verpozen zonder doornen zo diervriendelijk zijn we wel want voor je het weet heb je een instantie op je dak en in de krant een vette rel.…

De reus Sequoia ontdooit zijn geur bij de reuk van rozen en de zuidenwind bewaait zijn babyschors, fraai en warm. Beuken als afgeplatte giganten geven rust en schaduw. De boom pleit net als Nietzsche voor een nette terra-sofie met uitzicht op een parel: moeder Aarde, zo vol magie, een hemel...…

Hoe lang nog moet ik derven Mijn rode beuken, Mijn berk, mijn hagedoorn, Mijn leeuwrik boven 't koorn, Het bos in al zijn verven, En al zijn reuken? Hoe lang de Vlaamse vlassen De wiedsters, wiederen? Het land der Leye, waar De luchten diep en klaar, En verten plots verrassen Met galm van liederen?…

Die steeds aan perkamenten kluift, En perkamenten reuken snuift, krijgt perkamenten kleuren! De gilde juicht, de gilde viert! Hoera! De pet omhoog gezwierd, en nog eens hard geklonken! De blokker ligt reeds log en loom, Gekweld door nare blokkersdroom, met droge keel te ronken!…

in my donker eensaamheid wil ek ook liefhê aan jou vat die kurwes van jou gesig deurvoel tot ek mý prentjie het van hoe ek dínk jy lyk jou stem jou warm teenwoordigheid jou reuk jou voetstap jou lag, is al wat ek het om aan te klou om te weet jý is myne jou woede buie jou ongenaakbare manier van op my skree jou ongeduld venyn…

Loop niet meer door 't wilde lof, Ga met mij in Liefdes gaarde, Schoonste nimf: daar baart ons d'aarde Bloemen van een eêlder stof, Die alleen de reuk niet vleien, Maar met liefelijk gevoel Schaffen duizend lekkernijen, Door een strelend geestgewoel.…

Men klaagt, indien de balsem stort, om 't spillen van de diere reuk: Maar niet, zo 't glas bekomt een breuk, als 't edel nat geborgen wordt. Hij schut vergeefs zich zelve moe wie schutten wil de sterke vliet, die van de steile rotse schiet naar hare ruime boezem toe.…

Wat kittlend gejeuk Veur smaak en veur reuk! Kom, vrienden, te gaar, De koffie is klaar! Hem klinke de dank, Die 't boontje ons gaf! Wij drinken de drank Wel tot aan ons graf. Nu, ’t kopje maar vol... Geen kop is op hol! Een man is een man. Al leegt hij de kan!…

Dan kreeg ze een ruikertje rozen, Een doosje met zeep, of met reuk. En eens gaf hij haar als verrassing Een grappige hoed met 'n deuk. Zo werd 't hoe langer hoe mooier, Ze hadden voor werken geen tijd; Haar penhouder had ze vergeten En hij was zijn leerboeken kwijt.…

‘t Levend schip, dat door de zandzeebaren Zijn koers houdt, rijk bevracht met keur van Oosterwaren, ‘t Woestijnpaard, dat in ‘t zaal, hem door natuur gewrocht, Zijn ruiter rustig voert door d’eindeloze tocht, Hem knielend afwerpt en weer opvangt, en, waar de ogen Vergeefs een waterdrop als uit te lokken pogen, De karavane met zijn reuk ten dienste…

niet te verzanden ben je niet meer bang om je te branden heb je geen last meer van zuurbranden hoef je niet meer op zoek naar verre landen Wanneer wanneer wanneer raak ik eindelijk eens verlost van mijn jeuk stoor ik me niet meer aan een andermans gebeuk Lig ik weer eens ouderwets in een deuk Heb ik eindelijk eens plezier van mijn goede reuk…

Kortom, er valt geen reuk te ruiken, die aan dit havenbeeld ontbrak. Maar later, toen ik op mijn tochten in aller Heeren landen kwam, kon het mij dikwijls overvallen: hier ruikt het net als in Rotterdam!…

Niet minder is haar frisse reuk geacht: Vergeefs beproeft de tijd daar op zijn macht; Haar geur houdt stand, hoewel haar tooi en pracht Zijn weggevaren. Doch melden wij, hoe ze eerst haar oorsprong kreeg!…

Het koste weer een fortuin Om alle ingrediënten in te slaan Maar mijn motivatie was zo ruim Ik wilde er werkelijk voor gaan Een maaltijdsoep werd gecreëerd Waarvan ik wel wat twijfels had Onder het koken al eens geprobeerd Maar ik kreeg op de smaak geen vat Prut was verdeeld over drie pannen Stond niet echt relax te koken Van de reuk…

Mijn reuk en gehoor begon ik te verliezen. Ik voelde dat het water mij naar beneden trok. De vreemde vrouw zette een zware deksel op de put. Ik kon alleen haar bekoorlijke handen nog zien. En voordat ze de deksel volledig had geschoven op de waterput zag ik haar lieflijke gezicht.…

verlaten, Daar dampgedaante uit spleet en tooggat waast; En lekker koud voelt Wijnmaands laatste morgen, Holler weergalmt mijn draafstap door de poort, En witberijpt glimlacht het blozend oord - Waar 't jachtveld toch zijn Baan nog houdt verborgen: - Uit nevel maakt zich 't vinkenhuisje los, Dat grijs in grijs verloren zich verklapte; Reuk…