1427 resultaten.
Biechten zonder jou
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 882 Wat jij me wenst zal
ik delen
zonder de koude woede
en
de stenen woorden die
je werpt
waar ik nooit kijk
als ik
zwijgend vraag aan de
tijd
waarom
jouw
woorden
onze stiltes
altijd zo onoverwinnelijk
maken…
vleugje filosofie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 190 laat ik eens wat
filosoferen over het
wel en wee van yesterday
herinneringen aan weleer
doen mij vreugd maar
soms ook zeer
signalen van gisteren
en van een strijd tegen
onoverwinnelijke eeuwigheid
zie hier mijn krabbels
op papier vol mijmering
van ginds tot hier…
ritme
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 691 in een eeuwige beweging
verpulvert mars de lente
slaat de slinger van de tijd
in hersens en weke lijven
stille velden beplant met witte kruisen
verschijnen na gas en massale dood
stenen doodsbloemen met namen
de hete tranen van hun geliefden
druipen langs koud kil marmer
in de beschaamde aarde…
ritme
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 162 in een enkel ogenblik
fiets jij voorbij
de lucht trekt open
boven mij
alsof de ketting breekt
in enkel nog wat scherven
ik laat de zomer
niet bederven
zwerven door de tijd heen
wat een hard gelach
wat een lach
wat een dans
cadense…
geen ritme
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 199 mijn hart slentert de dagen voorbij
het heeft geen ritme en ijlt
zich naar de nacht alwaar
het beddengoed een schijn
van rust creëert
nu maart het voorportaal
van de lente heeft geopend,
het leven zich groent aan de wetenschap
dat het maar kortstondig zal wezen
huist er in mij een klaaggezang
dat alle driften die ik ooit bezat
nu als…
ritme
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 311 zoals mussen
van tak tot
tak
hiphop ik met
mijn vingers
rond hetzelfde
plekje
je glijdt naar beneden
vangt mij op
terwijl ik al weer vlieg
met een strootje
uit je borsthaar geplukt
ik vraag nog meer
terwijl je de lucht
loslaat
leen je lange benen
om te klimmen
verlangen, zeg je zacht
en krult je zinnen
tot een nest…
Ritme.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 235 Ritme van het leven,
in de muziek, de
golven van de zee en
het ritme van de dag.
Het neemt mij mee,
steeds weer en met
jou vrij ik gedwee
keer op keer.…
RITME
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 De druk even weg,
een ritme beteugeld.
De geur van ontspanning
voltrekt zich in
getemd ademgeluid.
Louter weelde in
het ochtendblozen.
Intens geluk zorgt
voor een zichtbare
glans.…
Ritme
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 154 Maar voel ik dan het ritme,
hoe gelukkig ik dan ben...
Dan vloeit het glad en soepel,
als een gestadig stroompje,
uit mijn pen.…
Ritme
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 234 Het dagelijks licht
een feestmaal voor ons allen
maar eerst is het nacht.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
De duivel, en niet eerder.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 342 Ik hou van je,
je lach,
de twinkeling in je ogen,
je hele zijn
Maar niet
die duivel,
op je schouder
Jij ziet hem niet,
hij waant zich daarom
onoverwinnelijk
Maar ik bijt vast,
en reken later
nog wel met hem af
Dan pas
zal ons geluk
echt beginnen
Dan pas mijn lief,
en niet eerder.…
Ritme van de wind
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 739 De takken wiegen
in een ritme van de wind
zachtjes heen en weer.…
Medicijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 99 in mijn zomertuin
wordt tijd vertraagd
daar heradem ik
ik hoor grasjes groeien
bloemen vouwen open
in hun onnavolgbaar ritme
een zonnelach streelt
planten en bomen
alle kleuren trillen…
Het nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 278 De tijd danst haar ritme
reizende langs leeftijden
beleef ik mijn aanwezigheid
in wat ik het nu noem
Ja de klok wordt ouder
hij telt uren en dagen
als kalenders in de tijd
schrijft geschied-en-is
Het nu is de as
waar alles omdraait
Die in eeuwigheid bestaat
zonder notie van tijd…
De zee
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 47 De eeuwige zee altijd in
haar
ritme.
Golven bepalen zelf
de richting.
De vrijheid heb je er
en soms
lijkt het of de zee je wat
wilt vertellen.
Haar schoonheid,
is van wezenlijk belang.
Het is een realiteit,
dat de zee je kan
beïnvloeden in je
gedachte.…
Een muze aan mijn zij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Een muze hoorde ik zingen
een muze zag ik dansen
met klanken van viool en harp
vermengd in wervelend gedicht
een muze heeft mij zacht gestreeld
en heeft mijn lippen geopend
ze heeft mij hartstochtelijk gezoend
deed mijn hart van liefde overlopen
helaas is mijn muze heengegaan
maar heeft haar zang achtergelaten
zodat ik nooit met een mond…
Mank
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 261 Láten we hét hebben óver klemtónen
óp hun fundáment staat óf valt het vérs
óver hun hórdes springén hardlopérs:
pás voor pas úitgekiendé danspatrónen
tégenwicht vóor onmuzíkale gnómen
máken zij, déze klemtónen, de vóor
áls op het ákkerland plóegen een spóor
(nóu, nou, he, hé, eindelijk éven bijkómen)
kúnnen we nú alsjeblíeft weer gewóon…
van meisjes en blauwe bessen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 zeven magere meisjes zaten bij elkaar,
ze kauwden blauwe bessen en praatten over haar..
Er was dus nog een achtste, die had een foute coupe
dat was, ontegensprekelijk, het schaapje van de troep.
Ze gingen wel eens roken, dat deden ze per zeven
want wil je erbij roddelen, dat doe je dat oneven..
Ze hadden ook een leider, al was die informeel…
Brillen en stropdassen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 663 Want iedereen kent mij
met een bril en een stropdas
als de wijsheid die altijd belangrijk
en onoverwinnelijk lijkt.
Ik kijk streng en ik lijk
wijs vol woorden waar ik
mijn stropdas graag aan ophang
zolang iedereen kijkt en mijn bril
een waarschuwing tegen dromen lijkt.…
zomer in de winter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 308 'op het allerkoudste moment
van de winter kwam ik er
eindelijk achter dat er in mij
een onoverwinnelijke zomer zit'…
Waar is het gebleven
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.130 Ik herkende je niet
dat stuk verdriet
wat er van jou is geworden
sinds we elkaar zijn verloren
Je was mooi
nee, nog mooier
veel mooier dan mooi,
dan mooi zou kunnen zijn
Je prachtige gezicht
leek onoverwinnelijk
maar het is nu geen gezicht
je uitdrukking is verloren
Waar zijn die ogen
die zo glommen
als een zomerdag
op rustige zee…
Golfslag van het leven
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 791 De golfslag
van het leven
kabbelt maar door
eeuwigdurend
trekt ze haar spoor
In wilde ontboezemingen
en zachte stromingen
Koester de mooiste
die je hart
steeds raken
en altijd
weer gelukkig
maken...…
Kloppen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Het verleden klopt niet meer
Geluk brengt geen poëzie
Richting de tuin
En waterornament
Onoverwinnelijk ben je niet
Nooit meer
Geweest
Als een eenzame straatnaam
Het klopt niet meer
Ook niet die schreeuwende
Overdreven aanwezig
Hij is nu een vreemdeling
Gek
Als je terug kijken
Mag
En staar maar niet te lang
Het is goed zo…
En weer: te jong, te vroeg.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 570 Het is een wedstrijd waarbij de winnaar
altijd al bekend is,
onoverwinnelijk onverwoestbaar
en mensonterend.
Kanker.
Te vroeg John, te snel,
een oneerlijk gevecht tegen
een oneerlijke concurrent.
Te snel te vroeg en zo unfair.…
het rood van mijn tong
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 269 het rood van mijn tong speelt op
tonen uitslijtend in een stem
van uitgeknepen poëzie
het zijn de oude woorden
klinkend in de kelken van oude wijn
sommigen zijn gegaan,
gedreven door zinnen
en door de golfslag van het bloed…
strandwandeling
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 51 wandelen met droge voeten
eerder overspoeld
door golfslag en gemoed
zout en nat geuit
het trekt zich terug
zeeën van tijd
modderzand, het wordt vloed
ik wil vooruit
mijn schoenen lopen vol…
Ik gooi wat blokken op het vuur
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 Angèle heet ze, Angèle
Haar wijze witte haren
geven haar een aureool
van onoverwinnelijkheid
Als de avond de ruimte vult
met stilte en verwachting,
krult de kat haar rug
tot een boog
en vlijt ze zich bij het haardvuur
Dan sluit ik de gordijnen
en breek abrupt de dag af
De stilte voelt vertrouwd
Ik gooi wat blokken op het vuur……