Alle inzendingen over robotvoetbal OR overspel OR iran

Het ABP laat de pensioenen dalen Afghanen vechten voor de Taliban Men sleutelt aan een kernbom in Iran De leraar moet zijn staking in gaan halen Maar wat ons toch de meeste zorgen baart Is of er ijs ligt op de Bonkevaart.…

Van China, Zuid-Korea en Iran, Tot Innsbruck, Tenerife en Lombardije, In Zagreb, Barcelona en Marseille, Is allemaal dat virus uit Wuhan. Hoewel ik niet naar deze oorden vloog, Nies ik alvast maar in m’n elleboog.…

Wat ik vernam is werkelijk te gek Iraanse vrouwen schuldig aan de droogte? Daar was het westen niet van op de hoogte Khamenei kraamt voortdurend uit zijn nek Hoe wordt een man een ware vrouwenhater? Angst voor castratie zegt de psychiater…

Een slimme landgenoot wist in Iran Een nucleair complex te saboteren Door daar een virus in te installeren Maar in Den Haag wist geen van zijn bestaan Als zelfs Commissie Stiekem je niet kent Ben je een goedbewaard geheim agent…

Een gehuwde speelster uit Heerde, die haar tennisleraar begeerde, sloeg elke bal uit en kreunde zeer luid, toen zij van hem overspel leerde.…

Ik hoop dat het goed afloopt met die meiden, Je mag toch in Iran normaal niet scheiden?…

Dus hij, die in Iran de boel verklooide Heeft nu als beul zijn eigen onvoltooide.…

“O Allah, schenk mij de verkiezingszege,” Zo bad de vrome Ahmadinejad En waar hij als schijnheilige voor bad Heeft hij ten slotte ook gedaan gekregen. Hij hoorde extra stemmen in zijn hoofd. “Die zijn voor mij,” dacht hij, “God zij geloofd!”…

En ik wacht op vlagen regen Gedonder volgt op flitsend blauw Ik denk niet aan de stille wegen Die ik net nog nemen zou En ik ruik de rust van angst Die ik anders voel als licht Maar die angst, die is nu donker Is nu aan mezelf gericht En ik hoor de klap van woede Hierna leven kan niet meer Dit is het eind, van al het goede Mijn stille…

de poesjes ze kruipen kopjesschuddend vanonder het lage afdak duikelen de ochtend in wassen zich in het tere zonlicht ze besluipen vroege merels en maken jacht op vlinders die uit koers zijn geraakt oeverloos en vlak hun wereld kent geen verborgen geheimen ze gehoorzamen braafjes het voorouderlijk instinct plegen geen overspel…

Als een vlinder in zijn vrijheid dwarrel ik in mijn sas over wolken terug naar de tijd waar het samenzijn ooit was het verleden mocht niet baten wat toen gewoon was klinkt nu gek maar waar wij eens samen zaten voel ik nu die lege plek het was te mooi om waar te zijn jij en ik, ik en jij maar ons geluk brengt nu die pijn waarom bleef jij…

Je weet het toch, 't is nog geen echt overspel want er is nog niks gebeurd, da's slechts een kwestie van tijd.…

Zijn ogen dralen in versleten waarheid waar onschuld zwijgt geveinsd in zijwaartse blikken Waakzame cellen dragen haar naar zekerheid het helder weten van verbloemd verraad…

Na het boerenbedrog Een toverspel zonder grenzen Een zuinige zege op zak Doven de sintels in zijn lies Dompelt hij het jeukende vel in de zon De gulle hand zaait haar stofgoud in zijn nek Maar na het vermaak Laat het gewelf haar volle damp los. Bevalt van steile striemen Oorstrelend bezweert een stem de grillen van de herfstwind Molenwiekend…

de naakte waarheid bedekt in termen van liefde…

dag werd hij betrapt Zijn vrouw kwam het ter ore Ze belde toen naar zijn vriendin Om haar eens uit te horen De beide dames, kwaad op hem Gingen hem daarna negeren En zeiden met verbeten stem Hier zal hij wel van leren In zijn huis wonen nu de 2 vrouwen Ze werden verliefd...en wie ze kent Weet dat ze niet hebben zitten rouwen Om die overspelige…

Langs smalle richels omzeil ik de klip vergrijsd graniet schaaft mijn huid open tot ik de spatten voel. Zout kerft de wond. Het moet de branding zijn die mij ontboden heeft en hijgend hier omarmt. Nu het avond wordt zal ik hier blijven de vloed belemmert mij te gaan zoals een minnaar dat betaamt. Aalscholvers hoog op de rotsen vieren…

hij streelde haar verlangen zij kuste zijn verdriet de tranen op haar wangen die zag hij echter niet zij vroeg hem steeds te blijven hij keek dan in zijn glas beloofde haar te schrijven en greep dan naar zijn jas hij speelde met haar vrijheid zij stoeide met haar trouw en in elkaars nabijheid dacht niemand aan zijn vrouw…

Hij zorgt voor spanning in mijn leven Geeft wat schwung aan mijn bestaan Ook al is het steeds maar even Dat hij met me vreemd wil gaan Het zijn lange, zwoele nachten Steeds weer in een ander hotel Waar ik op hem zit het wachten Om te genieten van zijn overspel Zijn vrouw hoeft niks te weten Hij heeft haar niet verteld Dat hij anderen wil…

Je liegt om mij te sparen voor een paarse woede die door je aderen stormt culmineert in pralende trots die je tot keizerin zalft van je zo lustvolle lijf dat voorbijgaat aan mij. Je liegt dat ik blauw zie van de rookgordijnen die je optrekt voor mij maar ik kijk er doorheen zie de kern van je verraad en ontwijk voortaan je blik die mij…

laatst schreef ik over overspel kreeg veel reacties, allerlei dat het leeft dat wist ik wel ik zet ze even op een rij ‘ik ben er absoluut tegen niet zo’n beetje, faliekant zal het nimmer overwegen het is gewoonweg te riskant’ ‘volstrekt geloof in altijd trouw zekerheden willen geven hecht verbond als man en vrouw een maatje voor het leven…

overspel komt van innig toegevoegde waarde wortelt vaak diep in stellen aan hun plafond zaait morsig tranen uit op en rond stations landt 's morgens vroeg in condooms op aarde vaak zocht men deze amour eerst eenmalig gaat het later door dan was het zeker zalig…

En wij spelen Spel van liefde Maar ik speel overspel Trouw me niet Ik kan niet trouwen Ik kan niet zeggen 'k Blijf je trouw Mijn hart klopt Het klopt niet Mijn hart klopt Niet voor jou…

Ze sloop die nacht naar binnen door het openstaande raam en kuste me hartstochtelijk van kruin tot aan mijn zolen Ik lag een week in bed met haar en deelde in haar faam waarna ze weer vertrok om bij een ander rond te dolen Ze heette Influenza en had haast mijn hart gestolen…

ik zet een streep door mijn gevoelens denk aan woorden die beginnen met al jouw punten achter mijn zinnen want niets = wat het lijkt nee, nee, niets = wat het lijkt jij liet de vijand stiekem binnen waste z’n voeten likte zijn hielen kuste de grond waar hij op liep ha, ha, niets = wat het lijkt ja, ja, niets = wat het lijkt…

Overspel splijt het bed doormidden één voor één stapelen zich uitgeslapen minnaars bedlegerig want je vrijt zoals steeds met tussenpozen tot over het randje ik vroeg een geheimtip om je te adoreren maar viste achter het net een wildvreemde komt overeind pakt zijn aardse spullen én zijn lot in handen nergens schuilt licht bloter…

Zo ben ik niet en zo wil ik ook niet zijn, je kent me toch? Alleen bij jou vind ik het fijn, en ja, na die vakantie nog! Zo ben ik niet vertrouw me maar, dat zal ons niet gebeuren, ik zal je heel erg missen daar, hierna zal onze liefde nog meer kleuren! En zeker van mijn eigen woorden, overkwam het me dan toch..…

Warm goudgeel smaakvol en rijp een aroma dat iedereen verleidt achter deze korst vullen holten de leegte met onfrisse lucht deze rotte boel zo doorprikt onbegrijpelijk dat je toch nog toehapt…

Soennieten, salafisten, alawieten Iran, Irak, Turkije, Ba'ath, Assad In Syrië, Levant of kalifaat Ook koerden, druzen, christenen, sjiieten Probeer nou toch eens met elkaar te praten Maar zonder duizend bommen en granaten…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…