305 resultaten.
begeerte
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 263 ik heb je gevonden
maar had eigenlijk geen besef…
je was al die tijd in en rond mij
maar…
na de roes volgt ontnuchtering
onzichtbaar voor ogen
van anderen
voel ik perfect aan
dat dwangmatig denken,
en extreem houden van
dagdagelijkse dingen
of mensen,
wel best eens gevaarlijk zou kunnen zijn
want
obsessies bepalen...…
Net als toen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 2.128 Ik denk aan toen
M’n gemoed schiet vol
Door een muur van tijd
Dwars door de jaren heen
Reik jij me jouw hand
Vingers strengelen ineen
Een vonk slaat over
Net als toen
We leven in een roes
Dan valt ‘t beeld in duigen
Net als toen…
Uitzicht en inzicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 161 Ik ontwaak uit mijn roes.
Ik verlang naar huis.
Naar de rust van onze tuin.
Naar mijn vrouw en naar de poes.
Binnenkort ga ik weer op reis.
Het uitzicht zal dan anders zijn,
want inzicht zal me begeleiden,
naar mijn innerlijk paradijs.…
Alchemie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 669 Gekoesterd verleden
bedwelmt mijn heden
in een roes
van gelukkig zijn.…
Kaaspop
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.109 Dorpsgevoel
nèt buiten de stad
in de muziektent
speelt Thé Lau
met band
onweer
heeft vannacht
de lucht geklaard
warme geslotenheid
open gemaakt
het is afgekoeld
hier op straat
feestgedruis
maskeert
een slecht moment
ik geef me over
aan de roes
van de muziek
en geniet
van wat het leven
mij biedt…
ademen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.093 dronken van je geuren
lurk ik met mijn lippen
aan de zuurstof van je lijf
de vuurstof van je zenen
mijn longen zwemmen
in jouw heerlijke zee
de kieuwen die je buik
plooien naar mijn kust
samen brandende adem
verwoest al wat was
we plagen de golven
in wild deinende roes
tot puurstof ons zwelt…
Gewillig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 565 hoe volkomen teder
glijdt haar vinger
als een lichte veder
langs mijn slapen
laat mij maar
nimmer meer ontwaken
uit de onderwerping:
roes van overgave
zij is geen onbeholpen
snelheidsovertreder
waarin mijn derving
struikelt over liefdegave
in dit deinend schoon
omvattende bos
waarin ik simpel kan verdwalen
door eigen wil en wens…
Kleinachten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 164 hoe naar was de droom
de twist in mijn nachtgedicht
letters ze smeulden
in een grievend vuur
nog voor het morgenuur
daalde mijn bewoording neer
als droesem in een glas
onder sprankelende wijn
in een roes was ik
voor even weerloos klein
maar mijn gezond verstand
won het op het nippertje
ik zinspeelde mijn pijlen raak
op de uitdagende…
het vee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 geschaard aan een groene tafel
ver van wereldse roes
graast het vee traag
vertrouwd onder een hemel
die hen behoudt
het land waar ze zijn
gevoed met eendracht
van zware lijven
het vee kent geen haast
gras groeit als wolken glijden
ze bewaren het evenwicht
tussen beide.…
Nocturne
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 Hoe zal ik naast je liggen gaan, nu jij,
zo stil gedompeld in je woeste roes,
je onbewuste feest viert, stiller dan
een muis. Mijn onvermoeib’re strijdster
voor de vrijheid, die het niet laten kan
de fles te legen, een wijle later te
hervullen, met wat bloemen uit de tuin.…
LAIS CXCVI
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 Nodig heeft het niet haar lief te hebben
in de roes van haar afwezigheid.
Het wordt een zee die niet wil ebben,
strandt bevroren in een karst van de tijd,
bevrijd van licht en zonder helderheid.
Het staat vernietigd in haar zwarte vuur,
het kent geen waar meer, wat of om welk uur,
want niets vangt er nog als gebeuren aan.…
Oranje Vic
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 413 Jevric, Dragutinovic,
Gavranovic, Vicic, Mladenovic,
Ilic, Stankovic, Milosevic,
Zigic, Vidic, Krstajic,
Zachtjes fluitend rol ik,
door de straten en veer,
op mijn lederzadel heen en weer,
in dronken roes op mijn oranje vic
----------------------------------
W.K. gedicht Den Haag FM 12-6-06…
uitgewoond
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 66 wanneer ik wegval
zomaar
uit de tijd
zou ik je vragen
mijn leven te vergeven
nee, ik zou je smeken
met een oogbeweging
uit het heelal geplukt
op een moment dat
twijfels hun roes uitslapen
en zich weer gereed maken
om naar de wereld te
staren
leeg en onveranderd
zoals dronken minnaars
die hun wellust uitstrekken…
Acceptatie
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.090 Na de schok
Was er acceptatie
Je zei: als ik sterven ga
Wil ik geen reanimatie
De afspraak die we hadden
Om waardig te kunnen gaan
Niks geen kasplant
Maar een menselijk bestaan
We hebben als gezin
Een tijdje intens geleefd
Genoten van wat we hadden
Alles in een roes beleefd
En toen was de tijd op
Je zei: nu wil ik dood
Het is mooi…
maagdelijk genot
gedicht
3.0 met 29 stemmen 30.553 mijn priapos staat voorbijbels
ik, de heidense godin kan hem
tomeloos berijden
witte bloemen schuimen
voorhistorisch mijn spelonken af
dansend met de phallus zal ik
uitdagend wijngaarden versieren
een uitgestoten roes verslaaft
tot blindheid die hem nederslaat
mijn enthousiasme in extase
negenmaal vergroot
orgiastisch ingewijd
ik drink…
de mijmeraar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 345 wat is mijmeren
anders dan soezen
met neuzen
boven laag water
weemoedig verzonken
in spetters
met spleten en splonken
adders en grassen
muizen die plassen
vogels die fluiten
kikkers die kwaken
pauwen met staarten die slepen
de havik hakt wilde patrijsjes
als wij witte radijsjes
nu nog de poedelpoes
en het is uit met de roes…
Onze Vesper
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 307 Het geluk, de vred’ en de rust
Van de zoete roes die ons nu doordringt
En die onze voorhoofden zachtjes kust
Met het leven waarvan onze liefde drinkt…
ZIJN BLUES
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Op straat liep hij
en deed een blues,
Hij ging voorbij,
ritmisch zijn roes.
Het is een rijm,
dat daarbij hoort
als een geheim
in klank gesmoord.
En steeds weerom
is er doem-doem,
zijn roep om kom
in een gezoem.
Was zij maar hier.
Zo moest het zijn.
Simpel plezier
maakt rotsen fijn.
Hij was een man,
Hij zong zijn lied.…
Sneuvelland
gedicht
3.0 met 4 stemmen 5.641 Sneuvelland is de uitgelezen bestemming om triest te zijn
en de melancholie te koesteren, om je onder te dompelen
in een roes van intens verdriet om wat de wereld je aandoet
waar je de debacles van de mensheid betreurt en rouwt
om alles wat ooit ten grave is gedragen.…
te water
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.161 ondertussen
sliep mijn opa
zijn roes uit
----------------------------------------
uit: Haags Goed uitgeverij: "De Nieuwe Haagsche"…
Rust
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.059 Had ik maar rust
Mijn leven geleefd in een roes
Nu verlang ik naar eerlijkheid
Het liefst de rust van het bos
Uren gedanst op de harde beats
Terug naar huis op de fiets
Met een of andere meid achterop
De wereld was te klein voor mij
Met de auto m'n brood verdienen
De boord gesteven en gestreken
Producten aansmeren voor erkenning
De zakenwereld…
Scheurend schort mijn leven op
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.326 Dit is niet wat ik wil
Ik zoek de zon en het paradijs
Vooral de roes van jou
Geen dood, o neen, geen dood.
--------------------------------------------
Een ode aan deze dichter en vriend.
Drie jaar geleden overleden 4 febr.…
wie het leven mint
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 560 wie het leven mint,moet ook beminnen
in het hart van gevoel,in een dwaze roes
waartoe,waarom
ik laat me alleen maar drijven
en wat ik zoek,is mij onbekend
de vogelroep lokt teder
in de kindsheid van verleden
in het geluk van verloren jaren
zie daar gaan geliefden
hun bestaan blijkt
alleen uit oude kinderboeken
er was een tijd.. ook ik…
jong en pril
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 206 doolhof van dwarrels
losse bladeren bruin
herfst wordt winter
in herinneringtuin
daar kijk ik terug
grasland vol bloemen
groen, rood en wit
teveel om te noemen
't is simpel prachtig
sandalen en blouse
voel weer de warmte
als in een roes
het mooiste is nu
m'n denken aan toen
vol van verwondering
over ons en de zoen…
Dag droom
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 3.238 Restjes droom, opdrogend in de ochtend
licht dat door gedachten schijnt
wakker blauw en tekens van gevoelige vingers
in een verschaalde roes de pen betreden
een eeuwigheid ontdekken en verspelen
door de tijd op te tellen en weer af te trekken
de laatste minuut laat zich omroepen
door een wit konijn, een koekoek
en een kamer vol toverbloemen…
De zoen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.577 Teder als een bloeiende roos
verwelkomt de zoen een innige droom
Het opent de roes schaamteloos
om openlijk te worden ontvangen
als een voorbode van geestelijke instroom
De aorta zwelt aanstonds met verlangen
alle levenssappen transporterend
het nijpende energietekort compenserend
Slechts door een enkele lipsamensmelting
ontstaat deze alles…
Carnaval
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.399 Op één dag van het jaar
mochten knechten meesters zijn
verkrachtten slaven slaven
sloot de elite zich af in roes
van lust en genot, mits voorzien
van een masker voor het gelaat
want stel je eens voor dat een schaap
de mens herkende, zoals een hoer
een klant, de echte groenteboer
alvast wat bio-bospeen bestelde
morgen was vast te laat…
De Kunstenaar
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 975 Zijn gedachten laten hem niet los
niet voordat zijn werk volbracht is
Zijn gevoelens uitgedrukt, beschreven
hanteert zijn gereedschap zonder aarzeling
Minuten, uren, dagen achtereen
gaat hij door, als in een roes
Niets kan hem ervan weerhouden
totdat hij zijn stempel heeft gedrukt
De perfectie, de schoonheid
wanneer zijn creatie…
Geen haat maar liefde
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 283 Evenwicht zoeken
kras zijn naam
in een verlaten oud bankje
met ziel en zaligheid
plus een gepassioneerde tinteling
stort je in een roes
bedwelmd
de ultieme overgave
aan het deinen van de wilgentakken
neerhangend
langs de sloot
o schoonheid
laat jouw geur
me niet verblinden
bij het opstaan in de morgen
pas in het broze duister
voel…
Zonde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 495 In het schimmenrijk van mijn hart
Leven demonen in het duister
Fluisteren wanen in mijn hoofd
Zetten mij aan tot razernij
Op de rokende resten van wat eens was
Vernietigd door een van de zeven
Ontwaak ik uit mijn woeste roes
En heel even huil ik om het verlies
Alleen en veroordeeld tot dragen
Van leed jou en mijzelf aangericht
Slijt ik…