Alle inzendingen over roest OR bloed zweet en trane

Als u getuige wilt zijn van bloed zweet en tranen Sta zondags dan aan de lijn en moedig ze aan, deze veteranen.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Onze band vervaagd tot wat woorden geladen met gevoel om een hartvol roest Schitterende herinneringen De kleur van jouw ogen Die eerste keer, verdwaald in elkaar, samen de weg aan het vinden Alles waar jij goed in bent dat je toch los moet laten Cadeaus zonder pretentie hand in hand gegeven voor het hotel, in vallend blad…

angst stinkt net als zweet bloed en lijken in diepe gronden zwarte fossielen van moorden tol van het slagveld tijd slaat op hol in stofwolken van stilte…

door onze haren streelt de wind die pijnlijke plekken laat voor wat ze zijn voel de kracht groeien vanuit je hart het kost bloed, zweet en tranen om te kloppen een schittering van zonlicht treft jou de voorgrond ligt voor je open maak je passen rap voor de schaduw komt en je wachten moet op nieuwe kansen normaal een kus, dan weet je dat…

zweet maar alle tranen zijn echt Al is het onmachtig, ik houd van de mensen die ik in de ogen kijk door een bril van toeval een bril van woorden of een camera, en ik houd van mijn naasten al is het routine en schiet het tekort…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Het bloed dat in je slapen gonst het hart dat in je keel zo bonst het lood dat zich in je schoenen bevindt je angstig voelen als een klein kind klam zweet dat uit je poriën springt als men diepste gevoelens uit je wringt…

In achterstallig onderhoud gestrand weet ik mij met de pijnbomen verwant en zal ik met bloed, zweet en tranen boeten. Met het gevelde hakhout aan de kant blijf ik ondanks doorbrekend licht bevreesd. Het continent dat mij wijs de les leest, zet mij op voorsprong en op achterstand.…

Edoch, bloed zweet en tranen zijn schrijver dezes bespaard gebleven... ______________________________ NEANDERTHALERS Wat heeft het hominiden mogen baten Dat soorten zich ontwikkelden qua ras Het oerwoud dat van inboorlingen was Daar zitten nu hoofdzakelijk primaten Neanderthalers, homo sapiens: De tot zijn ondergang gedoemde mens…

wat klungelig sta ik op en zie bloed. rood gekleurd levensbloed. krampachtig probeer ik het te laten stoppen. voorzichtig druk ik tegen de wond dat al bloedde voor het gebarsten was. het druppelt naar onder naar het eeuwige wat eeuwig te noemen is. weg van mij en weg van mijn eeuwige val.…

De tranen mengen zich met het bloed op mijn arm, ik voel het prikken. Zwarte strepen lopen over mijn wangen. Ik heb spijt! Spijt voor wat ik allemaal heb gedaan, Spijt om mijn leven. Iedere traan vertelt zijn eigen verhaal. Het is te laat. De laatste stap is al gezet. Ik kan niet meer terug. Waar is het toch mis gegaan?…

die wangen schroeien tot het bloed van water aan de lippen niet langer onberoerd bleef kleven..…

vuil bestaan, Die leven geeft gaat sterven, in bloed, in tranen en in zweet, draagt U de diepte van ons leed in liefde die ons overkleedt, het dode hout gaat bloeien, U, in het staatsiekleed gehuld, U, die de reiniging vervult, spreekt slaven vrij van alle schuld, Losser, uw naam geprezen.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Het fietsen van school naar huis had zoveel aan zweet gekost dat het te laat werd om te eten kwam niet door wat je die dag had geleerd, omdat je niet luisterde vlogen de vogels naar het niets door de duistere zwerfnacht liet jij je lijf verder zweten alle aandacht was verstomd in stille angstkreet, en lijfsbehoud weer diep verborgen, het…

de wind waait warme lucht aangedreven door groene stroom het is draaiend chroom dat op stand twee in mijn gezicht zucht dichters kennen dan een trage gang waarin een voor hen onbekend verschijnsel optreedt dat in mensentermen meestal transpireren heet zichtbaar bij een overmatige inspanningsdrang een gevoel van geluk maak ik mij eigen…

Zweten en niet meer weten waar de angst de bodem raakt in welke druppel de dorst naar de verlossing smelt. Zweten is een beetje sterven je lijf tot het uiterste koelen zodat niemand zich eraan warmt en allen wachten tot je bezwijkt.…

OL-le-ke BOL-le-ke ’t Lijkt zo eenvoudig dat Simpele ritme maar Heus ’t is geen pret ’k Zweet me te pletter ’t is Ontegenzeggelijk Moeilijker dan mijn Geliefd snelsonnet…

De geur van zweet zorgt ervoor dat de vrouw de emoties in het gezicht van een man onbewust overneemt. Als vrouwlief ruikt dat manlief zit te zweten, Van walging of misschien is hij wat bang, Dan duurt het in de regel nooit erg lang Dat dat aan haar gezicht valt af te meten.…

Zweeten, zweeten, zweeten! Kerel, ben je gek? 'k Ben nog lang niet uitgezweeten, Zelfs niet als 'k verreck!…

Ik moest dit snelsonnet nog schrijven In ´t zweet des aanschijns kwam dit bovendrijven…

Door de arbeid van de nacht voelt het vochtig aan, de sokken door het lopen in de bakkerij de geur van vers gebakken brood vult de ruimte met voldoening zweet loopt van jouw voorhoofd je hebt gewerkt om mensen van een ontbijt te voorzien jouw lichaam is moe zweet omdat het zomer is het ruikt zowaar naar kattenpis zweet omdat je moe…

huilend kwam hij de tent binnen en zakte in haar schoot ineen zijn hart zocht warmte zijn mond zocht troost de tent stonk naar zweet en tranen van degenen die voor hem kwamen zweet van handen die het geweer bleven omklemmen tranen van angst om te doden of gedood te worden hij stond op en liet zijn ogen rusten op haar naakte lichaam…

zweet perst zich naar buiten uit zijn bloed doorlopen hoofd de verhoging speelt hem parten zijn voeten voelen verdoofd het hart klopt hem in de keel zijn lichaam een gloeiende toorts speelt een hoofdrol in het theater van de acteur met plankenkoorts…

boeken brengen rust rust roest vandaar de vlekken op vele boeken…

. met wel duizend tegelijk bezongen ze de boom zo leek het en zo torende hij luidkeels hoger in de blauwe herfst de kilte brak in honderd stukken een wagenwiel vol goud verdraaide allengs alle hoeken in het oude gras langs hun glanzende stipjesjas gleed de dag ineens omlaag de hond pakte de stok en ik hielp zoeken tot de…

roestverkleuringen de weggevreten glans sterft aangetaste hoop…

passeer als een kind de brug schiet voorbij vanuit het raam kijkt hij op een snelweg een cirkel het oogst vanuit grafen dubbel eind in linnen vocht stijgt omlaag potgrond op een doelloos schip brug na brug het fundament schudt je wakker zo zie je maar je ziet maar…