Wie had ooit gedacht
dat ze op haar levensavond
ze was al in een verzorgingshuis
dat zij nog eens
zou verzuchten
die rot rollater
ik kan niet eens naar hem toe rennen
ze vond immers
nog een extra grote liefde
al was ze dan ook al tachtig
en hij er ver over heen
wie denkt dat zoiets
niet op waarheid
zal berusten
moet maar eens…
wist niet
wat ik zag
het raam op
negen hoog
met uitzicht
op de einder
je blik weer
terug naar af
je rollaterde
geen speelse bochten
nam tijd toen
hersenen naar
woorden zochten
die in traag bezinken
je stem wat
triest deed klinken
toch scheen de zon
we zagen wolken
jagen en in de kamer
zacht de schaduwen
vertragen tot een…
Ja, mijn rollator.
Hij hoort zo bij mij.
Altijd onder mijn handen,
maakt er mijn leven
een klein beetje vrij.
Maar o, die wegen
zo hier in de buurt.
Geven angst om te falen,
het zijn bergen en dalen,
hoe goed je ook stuurt.
Soms wil ik naar buiten,
verzamel dan moed.
Toe nou maar, kom, kom.
Een druk op de knop en ik ben er,
toch keer…
264
Bezig met laden