Alle inzendingen over rood-bonte

Ineens was daar een rood van mij dat jij ontkende. Wij lagen samen bloot op vreemde oevers toen mijn moeder zei dat het niet mocht.…

aardbeien om te stelen lopen rood op van het wachten om geplukt te worden…

als had het iets devoot dat sappig rijpen in het rood dat ritselen dat plukken boven verweerd stro op knieën in een zon van lood…

wankelt nog wel enk'le keren maar 't lukt, oh schoen met rode lak en haar dochtertje keek opgelucht en gaf mama twee zoentjes en zei toen met een diepe zucht mag ik ook rode schoentjes?…

vanuit het niets komt het zwaard neer zweeft ontknoping tussen mensen en witte muren ontwijken ogen de waarheid en spelden wij vandaag voor het eerst een rood lintje op onze jas…

onder het gehemelte van rochelende woorden sijpelt angst in herhaling om het smeekgebed gelaten in de helse dood te graven het ontvleesde sterven in de nacht gebrand trekt benen in een stuipend baren wanneer het einde in een nooit meer begin rumoerig in enkelvoud nadert…

Wanneer zij de trap opgaat vangt vroeg morgenlicht haar spaans rode haren voorzichtig maar verbeten neemt zij de laatste trede alsof de zolder gevuld met haar stralende lach alles kan wissen dozen, gestapeld met vergeten jaren verbergen niet maar weten muren verdwijnen uit het zicht alleen haar diploma hangt nog aan de muur…

Ze staan er mooi bij die jonge beuken rood van opwinding lijkt het mij…

Kan ik je bekoren kan ik je donkerrood zwarter nog dan rood rond op rond morellenrood kan ik je kan ik je bekoren…

uitblust vertel mij dat u beter schrijft jij ook weer blij Vertel mij alles wat ik al weet dat u recht schrijft en ik zo schreef Vertel mij dat de taxichauffeur ff wacht Stappen wij uit in het maanpark deze nacht Vertel mij dat je kunt lachen in dit leven zonder te wachten Op de dood vertel mij over een roos zo rood…

Mij stond het rode licht weer toe te stralen, ‘k zat opnieuw geduldig op wacht, maar van mij hoor je geen klacht, al zat ik gruwelijk te balen. Nu is dit verhaal niet zo bijzonder, maar toch, ‘k was er reuze treurig onder.…

kleur mij kleur mijn dag mijn lippen in rood schilder mij schilder mijn blik mijn ogen minder dood schets mij schets me dan mijn leven mijn zijn in roze met rode rozen en ik ik beloof je leer je zweven over de wegen tot aan de hemel tot aan het blauw…

Een rood appeltje knappend om in te bijten spannend in zijn vel…

Rood licht ... Plankgas, ogen dicht eind in zicht ... kreunend metaal, brekend glas ... ... wou dat ik het slachtoffer was…

Als ware zij verschroeid onder invloed van veel regen koolzwart aan haar randen maar naar binnen innemend rood…

rood licht komen te staan…

De kaart voor elk gebied kleurt donkerrood Maar wat betekent dat voor mijn vakantie Want het wordt tijd dat ik een ander land zie De reisproblemen zijn straks levensgroot Dit heb ik in mijn tuinstoel overdacht Het valt best mee als je niet veel verwacht…

zie mij hier nu staan in mijn bonte herfstkleuren de mooiste mode…

De klokken lokken mannen met bonte sokken -- naar noorderdokken!…

In de bonte berm wuiven bloemen vrolijk naar een grauwe passant…

Zij dalen af langs de rode daken van de huizen; in de toenadering tot de mensen zijn zij tam. Zij kennen elke plaats van Mokum en zijn geschiedenis; in vreugde en in droefenis. Bont en grijs kleuren zij de pleinen van Oud Amsterdam. Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij strijken neer op de platjes langs het IJ.…

koude mistnevels ademen de bomen wit de winter trekt een bontjas aan ik ook maar dan nep!…

De fraaie metgezel van diepe droefheid om iemands heengaan siert rouwend papier, bekleedt en vult dodenkamers, toeft hier als gevangen schemer, die verdriet vredig leidt, beleeft overgelukkig zijn vrijheid aan de avondeinder, waar loom blank bier door kersendrank vloeit, verijlt bij 't luchtvertier, verspreidt zich traag _ voldaan _ onnoemelijk…

Lorres bonte veren verblijven hier sinds voorstel van een speelse vernufteling zorgen voor levendig ogenvertier. Dit vogelkleed heeft lichte versnippering: soms zweven zijn pluizen naar een ver kwartier, prijken bewust op een jongere woning.…

Prinses Maxima is door dierenbeschermingsorganisatie Bont voor Dieren uitgeroepen tot Dom Bontje 2012. Zij en haar dochter Amalia droegen jassen met een kraag van wasbeerhondenbont.…

Een berk vol kleuren: dagpauwogen bedekken klapwiekend zijn stam.…

Het stonk er naar bloed en occult zweet de giftige wond van een slangenbeet de ruimte omfloerst door zwarte rook een toren met gruis vermolmd hout en een pook op voorjaarswind zingt een kind uit 't duister ontslagen rondom de geur van bloesem en insectenplagen ik kijk naar blauwe hemel en bonte bloemen in de tuin lelies teder wit, naar 't…

krant gelezen de rode vrouwen doen het heviger en meer zijn minder geremd in het seksueel verkeer kijk en dan moet je niet bij mij wezen als man van eer wil ik het initiatief anders laat ik ze dan gewoon net zo lief…

Ik schilder schapen in het weiland en het bonte op een koe geef de zwaluw graag haar vrijheid daar is zij wel aan toe Ik teken ongetemde wolken in een hemel o zo blauw gun de zon weinig draagkracht druk haar geleidelijk in het nauw Ik portretteer enige knotwilgen groene haren in de wind paars met rode bloemen die geplukt worden door …

jouw handen verstopt in bont en wol Je capuchon maakt een portret van je gezicht glimlachend, met rode wangen en neus en ogen als glinsterende ijsdruppels die schitterglansen door invallend zonlicht.…