Alle inzendingen over route

in wijzers van route heeft hij het leven geleefd in stilte de rol vervuld die werd toebedeeld niet het leven tot een farce gemaakt maar geploeterd zonder roem na te jagen als een god op dreef in kleuren van mensen in het mooiste rood bij lange na was hij geen held maar zocht altijd waarheid en recht hij proefde…

Opengevouwen rozenbladeren lokken de weg zonder doorns voor een gespreid fluwelen sensuele lentegeur.…

gaat u maar liggen zei de chirurg in Catharien we gaan uw grafwerk verwijderen; open uw mond en ik spuit u plat en tel langzaam tot tien leg een doekje over mijnheer zei hij tegen zijn assistente we hoeven alleen zijn geopende mond en slappe tong te zien. het doet geen zeer zo vertelde hij mij.....; na 14 prikken in mijn tere huid en…

in de vallei achter de heuvels ligt een spanningsveld daar waar ik niet ben en mijn gedachten wel het betreden heft alle twijfel op, had ik het maar niet gedaan…

Je hoeft nooit te vrezen dat je hopeloos verdwaalt, als je maar goed luistert welke route wordt bepaald. Gaat het net iets anders zoals op de borden staat, moet je soms zelfs keren aan het einde van de straat, volg dan toch de stem maar die zo duid’lijk navigeert. ’t Is de beste route en je rijdt geen weg verkeerd.…

Door openlijk spoor trekt jouw routebeschrijving de hemel open.…

De zon staat op, een streep valt langs de bomen voorbij het dromen gloort de werkelijkheid en wij, en route, zijn tot hier gekomen een halte op de snelweg van de tijd hier zijn wij uitgestapt op 3 oktober we namen onze intrek in dit huis komen op adem aan het einde van de zomer schuilen hierbinnen, zien het uitzicht wijd Het is een fabel…

Ik liep met me mee door het ‘Falensteegje’ Na het bordje ‘Angst’ sloeg ik een zijstraat in Op ‘Het plein van grote twijfel’ kwam ik mezelf weer tegen Het leek de goede kant op al was het er wel druk “Waar ga je toch naar toe? Neem eens een besluit!” Het plein stond vol met mensen en iedereen keek moe Eén vraag werd nog geuit: “Waar gaan…

De paden zijn hagelwit bedekt, krakend onder voeten, op steeds dezelfde route, wordt het ijs gespekt. Vlokken vallen. Vertraagde ijskristallen wervelen wollig en woelig langs mijn raam, Ik gaap, in winterslaap. Koning winter geeuwt, totdat het overtollig uit haar keelgat sneeuwt en alle kids vinden dit wits ontzettend lollig.…

de oude brug ging je spelend over en voegde hem voor altijd toe aan je route je zocht en vond een brug naar je eigen samen een nieuwe oerbrug is geslagen en mijmerend onderneem je de tocht naar begin…

Wat had die reuzenkrab onder de leden Of vond ie er in Sea Life niet veel an Of lag het aan de zending uit Japan Dat hij zo onverwacht is overleden Ik heb de route net al uitgezocht U komt toch ook naar onze Stille Tocht ?…

Met vierentwintig dode Argentijnen wilde hij heden langs de route staan. Zijn actie stond de ordedienst niet aan: Hij moest in een politiecel verdwijnen. Want wie vandaag voor mensenrechten staat wordt opgesloten wegens lasterpraat.…

Alleen de route is vrij voor de man gevangen in de wagen met het geld. Miljoenen. Wie geeft zijn leven voor miljoenen? Drie keer genomen rotondes garanderen geen veiligheid. Die vindt hij bij moeders pappot.…

De route die ons leidt, van kijken naar zien. De weg die mensen volgen, van horen naar luisteren. Van praten naar schrijven. Het pad dat ons mensen leert zien, is een wonder. Wanneer steen beeld wordt. Verstarring beweging. Letters een gedicht. Verf schilderij. Metaal juweel. Geluid muziek.…

Ik ben maar gestopt met dat dagboekschrift van mij -- want het klopt toch nooit.…

Wij maken onderweg op onze route Herhaaldelijk een leuke tussenstop En trekken daarna heel gezellig op Met mensen die ook naar het Zuiden moeten. Dus doe ik in ons huisje op vier wielen U opgewekt de groeten uit de file.…

Is het doorsnijden van banden niet een té simpele route Zelfs het ei waar ik op broedde heb ik drastisch uit het nest gegooid Ik wil het heus wel leren maar het kraakt zo in mijn hoofd als ik mijn ogen sluit en luister naar de schaal onder mijn voeten.…

Hij houdt van mensen, kickt op ’t groepsgevoel Dus ging zijn hart voor de Vierdaagse open Met duizenden heeft hij die uitgelopen Ja heel sociaal, tezamen voor één doel Als blijk van innige saamhorigheid Had hij en route aan de toiletten schijt…

Toeristen op hun favoriete route riskeren rokend honderd euro boete, genoeg om je vakantie te vergallen. De straatjes zijn ten dode opgeschreven. Wat valt daar voor een mens nog te beleven?…

dag na dag stem je toe in een luchtslag en zie hoe wolken welhaast leger stromen dan de goudenregenbomen toch vereniging van najaarsnat met oud lenteblad rustend en route op elfenbankjes en boletenhoed en met bijstand van de heksenkring je betovering van bladeren in herinnering…

Maar gaan we lang op deze route voort, Dan worden wíj ‘bedreigde mensensoort’.…

De kronkels van mijn geest volgen nooit de route van het levenspel mijn tengere lichaam kan nog geen stofje tillen. Ik kijk in de spiegel.…

We dromen er al van: Route du Soleil! Nog even en we liggen weer te braden bij 30, 35, 40 graden, met bier en factor 70 erbij. De autorit valt tegenwoordig mee. Ons IJsselmeer: de Middellandse Zee.…

Moegestreden bewandel je een route een kaart brengt je niet altijd daar waar je voor je gevoel zou willen zijn weet u soms de plek waar ik wil zijn? Telkens weer kom je bij mij terecht maar blijkbaar kan ik je niet die voldoening geven waardoor mijn beste advies nu luidt vraag ook een ander eens de weg…

Verharde wegen aangestampte paden soms een nieuwe route op blote voeten door de modder het mulle zand een hek een bord stop eigen terrein niet buiten de paden lopen honden aan de lijn maar in de verte blijft de buizerd roepen…

De zomerzon in blik op de A1 Of zuidwaarts waar een exodus ons wacht Route du soleil naar 't einde van de nacht...…

Stenen dragen het gevolg van overwegen zo geordend dat een route ontstaat. Ik hier. Jij weg. 02-03-2006…

De bouwstenen zijn simpel bereid tot al wat mogelijk lijkt atoom vormt zich een molecule Hoeveel spiertjes er nodig zijn in een bekend gezicht tot het zacht aan het stralen slaat Een ster van Bethlehem wegwijzer naar een route voor een opgewekte finale wijst Nog een glimlachje bij iemand losmaakt een zaadje voor vrolijkheid…

Verstorven liefde weggeëbd door wederzijds verlangen De honger naar gemeenzaamheid door vrijheidsdrift vervangen Een kolkende stroom van weemoed maakt zich meester van gevoel Nachtelijk verdwalen in eindeloos gewoel Door hartenleed verslagen zonder route of kompas Zal ik mijn weg weer vinden zoals het altijd was…

Zoals water loopt door akkers,weiden lente maant tot spoed Je kunt haar route goed volgen met het blote oog Kwam winter niet met buien van sneeuw en regen opzwepende wind? Maar water loopt in greppel en geul tot aan haar laagste punt.…