Alle inzendingen over rouwkaart OR speuren

(filosofiemaand) zoals psychologen speuren naar andermans ziel zo zoekt de dichter naar juiste woorden om zijn gevoelens te vertolken... de filosoof echter peinst en denkt er het zijne van…

de meeste dichters zijn altijd op zoek naar nieuwe woorden en die schudt je nu eenmaal niet zomaar uit de mouw zelf speur ik naar duidelijke taal waarmee ik simpel kan verwoorden hoeveel ik van je hou…

En weer een rouwkaart in de grijs gerande envelop Sneetjes in mijn vingers van het snijdende papier. Elke kaart een sneetje in mijn ziel. Mijn maatje, waar ben je? Ik voel je steun maar om me heen staan alleen lege stoelen.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

‘k Zal haar mijn rouwkaart sturen. Maar zwelgend in dit groot verdriet, bedenk ik dat ik ook geniet, want elke traan die ik vergiet snikt: ~Dit mag eeuwig duren.~…

Door een tovertuin speuren, waar koekjes lokkend aan struiken groeien! Zulke gedachten sterken dikwijls de wijdte van de rijpe geest.…

fluistert licht of er nog meer stilte is leven doet pijn in haast en stress want jagen is onze genetische dress bewegen is must rust lijkt een vloek te zijn in het aardse bestaan wij zijn naar tal van soorten ontspanning gegaan verstilling lijkt aan te slaan pas door overlijden zal de hartslag van leven verdwijnen doodse stilte in rouwkaart…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Degenen die de trekkers overhalen, zijn schuldig. Verantwoordelijken maken munitie, die ons beschermt tegen ons. Hetgeen volksvertegenwoordigers, die duurzaam naar vrede streven, namens ons allen doen. Degenen die ons triggeren, kennen de oorzaken niet. Of we onszelf verbranden, in angsten en depressies. Hoe we onszelf verslaven. In woede…

De olievlek werd een vieze melange Je beseft dat 'Knowing' profetisch was En zag je 'Enemy of the State' pas Dan snap je nu de klopjacht op Assange Wie graag wil weten wat er gaat gebeuren Moet even naar een DVD'tje speuren…

Het blijft verbazingwekkend onbestendig De buienradar blundert keer op keer Hoe grillig het ook is, dit zomerweer Ik voel me daardoor echter niet ellendig In plaats van druk naar nieuwsitems te speuren Ben ik relaxed over ons weer aan ‘t zeuren…

Ik had bewondering Voor hoe je het ging dragen Een afscheid kwam niet op in mij Nu 2 weken later En het is al over Een rouwkaart Legt de feiten bloot Zelfs dat halfjaar Is je onthouden En ontnomen Want ik sta hier En jij bent dood Verdomme....…

Ik wandel en zoek immer naar haar om, eens alleen en dan eenzaam, hyperdom speuren naar een nieuw begin. Mijn leven blijft een wandeling.…

Het gebouw, dat Friese oudheid bewaart, bemint stille stemmen uit elke tijd, tot bescheiden, blijvend bestaan bereid, binnen sterke muren van nodende aard. Strenge laden, onverstoorbaar bedaard, voelen zich somtijds door schuiven verblijd, waarbij opbeurend licht langs hun wanden glijdt: verborgen woorden springen op, zijn vermaard. Voortdurend…

In het schijnsel van de zon blijft het insect speuren. Zichtbaar ingenomen vangt de thuisreis aan. Vliegend op de wind, nog een lange weg te gaan.…

Meisje zeer begaafd en geliefd met grote belofte voor sterke toekomst voor ons stervelingen oneindig WAAROM hoe kon Gods boze vijand de satan jou overgeven aan iemand vol kwade wil? een opbloeiend kinderleven moest onrechtvaardig en wreed eindigen met krachtige gebeden werd je begeleid naar het Leven hierna dat altijd voort duurt…

De broers Jacob en Wilhelm doorzoeken boekenkasten, minnen het verleden, waar deugd en kwaad tegen elkaar streden. Verder kijken dan vier kamerhoeken! De jonge, geleerde heren bezoeken het boerenland, haastig gaan hun schreden naar een werkvrouw, wier gedachten veel deden: volksverhaal bloeit binnen haar hoofddoeken. Beide beoefenaars der…

daar lag ze voor hem klaar hij was 71, zij 21 jaar Hij had haar in een bar gezien en een drankje geoffreerd; toen was ze met hem meegegaan dat vond hij niet verkeerd het werd een hele wilde nacht maar wat was het geval; net toen hij bijna klaarkwam kreeg 'ie een hartaanval de begrafenis die kwam en de familie rouwde diep en in de rouwkaart…

het Slavisch bloed kruipt langzamer dan de luiaard die beschutting vindt in heel langzaam bewegen een zwarte panter jaagt het eind en het begin zijn zoek speuren machteloos naar elkaar we wachten tot de tak breekt of zich buigzaam toont…

Priester zijn is woorden geven, een lied vertalen, en speuren naar de zin van veel verhalen. Priester zijn is herder blijven in donk’re dagen, maar wetend dat de Heer ook jou zal dragen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vertwijfeling in harten het speuren naar geluk verdwijnen alle smarten en niets gaat er meer stuk. De wolk zal eens verdwijnen de zon zal er weer zijn weg zijn verdriet en pijnen want dan is alles fijn.…

bij het ochtendgloren dippen je lippen mijn ogen hibiscusrood het daglicht kriekt met witte woorden je glimlach open teder schuift de geur van oleander en jasmijn door het halfopen raam onhoorbaar plooit het lippenrood zich open op je mond mijn vingertoppen speuren de kleur van stuifmeel in je haar.…

dolgraag speur ik in de hoeken van de wind niet dat ik een of ander antwoord vinden wil eigenwillig tast ik tussen citrus en hibiscus ja de geur van wilde kruiden snuif ik op op mijn lippen bijt een zoute smaak gevuld zijn de olijven maar zachtmoedig zal ik je ontvoeren nu dat ik je onder milde twijgen vind.…

De winterjasmijn kroop beloftevol omhoog het wordt een bloeier de rododendron al vol knoppen lacht in zijn vuistje het wordt niet saai dit jaar er roert wat in mijn tuintje ik speur het er komt een taaie winter het is middagtijd nu spieden naar een stekje om te toeven en te proeven wat dacht je van een coq au vin…

want het spint niet in mijn kleine wereld er is verandering op til het is tijd om weer op te staan ik jaag het leven weer door mijn aderen ik wil niet dat mijn leven verdroogd laat mij tastend schuifelen en wakker worden in een warme wind soms kijk ik naar de aflopende tijd haar ogen richten steeds op mij waarin de rouwkaarten…

hoe avond maakt dat ik je stappen hoor jouw bijzijn speur in verre tonen als van een late gast je stilte proef als het legen van mijn glas een onverklaarbaar zwijgend weten dat het zo is zoals het was jouw vragen worden dan mijn eigen woorden ze stellen mij gerust op mijn papier verstrooi ik ze als as…