Alle inzendingen over rozen OR engelen OR doodsklok

zonder te kloppen loop ik ongestoord al jouw gedichten binnen letters omhelzen wentelen me in warmte ik voel me welkom…

verlost van metaal zal ieder elementje een spoor nalaten…

boomkruinen schurken tegen lichtblauwe wolken zomer in aantocht…

groots buitenleven in mijn eigen paradijs vijftig tinten groen…

wolkenformaties penselen iedere dag een luchtige prent…

verschrikt kijkt zij rond vanonder gouden veren gespitst op gevaar…

stekels opgezet of opgerold tot een bal pure bescherming…

onafscheidelijk stappen zij door het leven gestrikt voor altijd…

Verdriet is niet alleen toebedeeld aan ons mens- wezens, neen: 'k zag 'n engel echt maar EEN, ze oogde bedroefd, 't was zo triest, dat toen ze me alleen achterliet het regende dat 't goot. Zo komt 't dat verdriet vergoten door onze engelen regelrecht uit de hemel komt.…

blozende blaadjes knisperen wat verlegen tussen flarden mist…

ijzige lijnen verbergen een stille strijd bevroren woorden…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

de engel in jouw leven zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Je gaf me rozen, voor een goed bericht, ik zag aan je glunderende gezicht dat het boeket je meer deed dan een ander beseffen zou.…

dit objectief geeft een kijkje in de wereld van sporenplanten…

rozen gaan geuren met de zuiverheid van witte lelies aroma en kleuren van goddelijke liefde dan zweef je met duizenden engelen weg van deze nieuwe wereld schubert, wiegenlied…

Het is wolvenweer versleten en eenzaam hangen de daagse woorden in de ruimte ze spreken marteltaal de heuvel ligt er bloot bij een gulzig slagveld - dat levens en dromen wegvreet - verliest z'n laatste pluimen begraven in lange schaduwen zoek ik naar het serene nu elders thuis wordt met een huivering wordt de doodsklokken de taal…

En bij dit naarstig zoeken of er een zin bestaat zal, naast het ‘zeker weten’ van ja of nee, altijd de twijfel blijven, waardoor de geest in strijd verkeert totdat de doodsklok slaat.…

Hoor, de doodsklok luidt. Zie ons levenden gaan, op weg naar het graf. Einde van ons bestaan. Ruik de versgedolven aarde. Hier sterft onze haat en nijd. Voel hoe zelfs afgoden zwijgen. Hier sterft tegenstrijdigheid. De weg, de waarheid en het leven. Hier wordt vrede opnieuw geboren, de opstanding van waarachtigheid.…

ons als stralende engelen deed begroeten…

de hemel huilt op de tere witte rozen een zachte deken daaronder zwijgt hij zijn glimlach blijft en verzacht de pijn veelvuldig waardig nijgen een laatste blik in de aarde waar deze moedige man rust zo ver weg van de wereld en zo dichtbij in ons hart teruggegeven aan de aarde die nu triomfantelijk deelt in het brood der engelen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Steeds weer aanwezig zo dichtbij en nooit ver weg dat is mijn engel Mooie vrouw, open je gevouwen vleugels Jouw wit doorzichtig jurkje en gouden stralen Afkomstig uit een hemel, ergens hier ver vandaan Meegereisd met de maan en sterren die jou vergezelden.…

leg je maar neer bij mij en kijk naar boven in blauwe schemerhemel zie je een roze handschoen tot aan de elleboog zit een engel versnippert wolken in je ogen wil ik zien hoe gelukkig je bent dat er een meer in ligt met zachte rustige golven die soms wild bewegen daarin wil ‘k vissen op die zee eeuwig roeien een gevuld net in ’t water…