Alle inzendingen over rozen OR lavendel OR vijver

De nacht zo zwoel dat mij het slapen benam lakens gekronkeld en vast aan het lijf geplakt draaiend, woelend, elk half uur naar de klok kijkend en smekend om het morgenrood de tuin een vijver na een verwoestende storm de lavendel, gisteren nog zo rijk en vol bloeiend, nu neergesabeld en gegeseld door woeste regen zou er nog meer te gebeuren…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

zondagochtend eind september om het kasteel nog dieprood zie ik de rozen stilaan afwaarts gaan zij geuren steeds meer aangeschoten met of zonder naam geraniums blozen onvermoeibaar lila en vaalrood snedig op de vijver hoor ik het gesurf van wilde eenden halfvermolmd schier spant stokoud een houten brug haar rug…

Als je de ogen sluit, smelten woorden in de sneeuw en smoort een duistere vijver hun leeg geschreeuw. Als je de ogen sluit, wordt het ego gedoofd, wiegen witte rozen in de lentewind en stijgt een glimlach naar je hoofd.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Zeven uur, hoestend uit een nachtclub het bleke strand biedt een schouwspel: de lelie van de ochtend deint op het water, een maan parelt langzaam langs haar roze bladen. Plotsklaps! De bulderende stem van de zon! Een bloedrood geopend oog! Aan de oevers van de grote vijver kruipen slapelozen in hun schelpen.…

zijn liefde voor rozen die zijn woning zelfs binnen klimmen.…

hij spiegelt zich in het stille water vanuit z’n torenraam blikt hij omlaag en zoekt de diepste gronden van Den Haag de bodem van de politieke krater de kalme vijver dampt of is het rook die opstijgt van een smeulend vagevuur plots borrelt hij sinister en obscuur vanaf het eiland lacht het rode spook achter buigend groen zo goed verborgen…

O, oude vijver een kikker springt van de kant geluid van water.…

Ik loop om de vijver heen voel en zie het leven geen moment ben ik alleen dit is door God gegeven. Mijn naam hoorde ik noemen tenminste dat dacht ik daar toen hoorde ik alleen zoemen toch is het voor mij zonneklaar.…

Zoals de gele plomp zo nodig ik je uit om ook te drijven zo op een vijver zorgeloos en straks te bloeien weergaloos…

de droom vannacht kon ik niet sussen tussen zwarte waterplanten dwong hij mij om gebaren over te nemen aldoor voelde ik de pijn van ieder bewegend blad, verward en opzij gedraaid klokken lagen verspreid op iedere begaanbare rimpel haalden mij terug naar de diepe grond waar lakens lagen, dicht bij elkaar met vlekken…

doodstille vijver een kikker wacht geduldig er vloog iets voorbij…

Steeds weer goed In dagen van ledigheid baant zeer oprechte liefde zich snel een weg naar genegenheid Verlangen vist in een vijver van oneindig veel genot Lied van hoge noten doet glazen rinkelen Hoewel een besproken liefde nooit echt de glans in zich heeft van een, zeg maar liefdesrelatie van gewoon spontaan…

Ik ben ook maar een vis in die grote vijver van hartenkreten en gedichten maar met z'n allen vormen wij een hele school waartussen het aangenaam zwemmen is…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Het brood ruikt vers de vijgen zacht de pruimen zonder pit de ochtend zonder schroom ik heb mij niet geschoren mijn tanden niet gepoetst liefde maakt blind de haan op de toren slank draait welgezind rozen roder dan de onze je vindt er geen je draagt een T-shirt van de mijne lila lavendel blikt wat nijdig die ene oorring aan je…

simpelweg een koolwitje boven lavendel zijn duiken in de ogen van een vrouw vlinder op haar wimpers zijn hopeloos verdrinken in het blauw.…

Van indigo en koningsrood van waterverf en smaragdgroen van zonnebloemen en koolzaadgeel van koolwitjes op lavendel van al die dingen meer vertel ik als het zomert weer…

Ach vlinder in spe de gevleugelde schoonheid van je blanke huid koolwitje van mijn dromen lavendel bloeit in mijn tuin…

1 Roerloos, stil ligt daar de vijver, vol leven dat onzichtbaar groots zich omvormt tot een nieuwe wereld, totdat de grote steen des doods met wreed geweld het water brekend het stille oppervlak vernielt. En nooit, nooit meer is iets hetzelfde Omdat hij ging van wie men hield. 2 De steen zal zakken tot de bodem.…

Daar in de kleine vijver zag ik held´re lissen staan die kleurden zich vol ijver veel geler dan de maan.…

zo windstil kan het op de vijver niet zijn dat er geen rimpel aan het oppervlak opkijkt als de loopplank onder mijn voetstap meent te moeten kraken…

droom de witte duif in je landschap beweeg langs vijvers die stilte bewaren raak me herken de liefde in de schittering tussen takken reflecteer mij duizend lelies zullen drijven in de meren van tijd beleef me in jouw diepten ik ben er voor jou…

de vijver wacht weer op de sprong van de kikker ligt zo heel stil nog…

de wind waait voorbij voorbij de regendruppels de vijver loopt vol…

De vijver ligt er nu verlaten bij, na een lange dag van vallen en weer opstaan. Een gekraste ziel zie ik in de laatste zonnebanen, het was slechts één dag dat hij onze zorgen dragen kon. Een zware last, maar alles voor een kinderlach. De vijver zal zich nu ter ruste leggen en morgen tranen huilen om vergane winterpret.…