Alle inzendingen over rust OR vrede

Een stapje naar de eeuwige verrukking en zalige rust. En vrede, vrede, en vreugde, vreugde, vreugde, en liefde voor jou.…

tassen vol verdriet worden naar binnen gedragen doch heerst er hier een kalme vrede, serene rust waar slechts nog overblijfselen rusten blijkt de troost groot gezien de verse bloemen…

het laatste flonkerende vlammetje wekt geen opmerken meer te laat gezien maar in ruste gekeerd blaast hij in vrede zijn kaarsje uit…

In de donkere nacht denken aan wat de wereld ons bracht Vreugde verdriet en pijn alsof het altijd zo zal zijn Ooit zal de vrede en rust er zijn…

Rusten in de bron van jezelf, waar stilte de basis is, eenvoud het middel, vrede het leven met Licht omgeven.…

Ik droomde altijd van mijn bed in de Berkelse Kerk. Gek hè, maar toch heel normaal voor mij omdat deze pracht in eenvoud de kerk is waar ik thuiskom. De enige plek op aarde waar ik aarden kan. God, als ik zou vragen: mijn bed, geplaatst in de kerk... tussen de houten banken waar ik me zo thuisvoel, om te kunnen dansen, springen, lachen…

Zoals vrede regent in de oase. Zoals rust stormt naar het oog, van een brullende orkaan.…

Jagen doen we Zodra de dag Wakker wordt Op alles wat In dit ondermaanse Onbereikbaar is - Althans lijkt te Zijn - rust komt Pas als we beseffen Dat we voor vrede Alleen maar in Onszelf hoeven zijn Waar de eeuwige jachtvelden Voor altijd velden van vrede Zullen zijn…

Als ik verlost zou worden, dan door jou; alleen met jouw interventie vind ik mijn rust, mijn vrede ik voorvoelde dat Al mijn hele leven nog steeds tot in Heil.…

rust en vrede vind ik bij jou mijn geliefde donker blauwe zee is in de kalmte van jouw golven drijft de tijd aan mij voorbij het zijn voor mij ogenblikken van stilte en vrede ik voel mij niet alleen voel de kracht van gedragenheid en laat mij meevoeren in jouw stroming…

balans – vrede en rust in alle rede in dat van een ander via het tv programma RTL Boulevard…

Steeds binding, geen houvast, teveel bevinding, gedachten belast, volop rede, volop bewust, toch geen vrede, nog steeds geen rust...…

Wat je met kerst zegt… Fijne feestdagen Heil en zegen Gelukkig nieuwjaar Vrede Elk jaar Spaar me dit jaar Maar toch zeg ik met kerst: vrede is niet op z'n verst Het verlangen naar rust, gelukkig te leven is altijd gebleven als met ons verweven.…

Niet naar veel te jagen, Stil zijn kruis te dragen In des Heren kracht: Dát doet starren stralen In de zwartste nacht, Dát een hemel dalen, Waar de vrede lacht! Vader van genade! Sla mij vriendlijk gade, Sterk mij tot mijn plicht! Naar des Levens kusten Zij mijn voet gericht, Tot ik uit mag rusten In uw Sabbatslicht!…

Na de hitte van vandaag, het praten, luisteren en dromen, is even nog een koele wind met wat verfrissing aangekomen en heeft de dag weer goed gemaakt; het dwaas begeren is gestaakt en vrede heeft mijn hart geraakt. De dankbaarheid vervult mijn ziel, ik glimlach, adem vrij en kniel.…

Even rust gevonden door de drukte heen. Is dat soms de engel die me plots verscheen of een heel zacht liedje dat ineens weerklonk? Zalig wie de avond met een glimlach sluit: hij vergeet de zorgen dankt al voor de morgen vindt de vrede uit.…

Vrede dekt je avond toe, vrede komt als water dat gestadig stromen wil, vrede dekt je toe. Vrede ruist doorheen de avond, vrede glimlacht zacht; vrede geeft je vleugels nu, vrede bergt je ziel.…

Geniet van kinderlach en dromen, want ach, de morgen komt weer snel en dan opnieuw moet je hard werken, ja, dan komt weer de zorg of pijn, maar laat je hart nu even rusten en laat het dankbaar, vredig zijn.…

Morgen zal ik vergeten zijn, alle woorden raken weggeregend tussen het schreeuwen van wat jonge mussen hongerig in hun wens naar wormen voor ze zelf na hun langdurig pikken ook weer worden weggevreten door een sluwe adelaar. Bezadigd met ellebogen afgesleten nog voor de moeite werd gevonden ze te slijpen en de woorden ooit te slijten…

In het midden van de drukte waar niets gebeurt zoals ik het verwacht kijk ik op naar de sterren, waar een rust me overvalt. De bomen lichten op, de bladeren glimmen. Mijn adem is diep en lang. Ik voel mijn ogen knijpen om alles te ervaren wat ik waarneem. De wereld als geheel, waar triviale problemen lijken te verdwijnen.…

Waarom zou ik vrezen Als U mij leidt door 't leven Mij vrede en rust wilt geven Uw naam zij geprezen. Mijn Herder is de Heer Hij zal mij veilig leiden En nooit van mij scheiden Hij ziet in liefde op mij neer. Dank voor Uw oprechte trouw U wijst mij de rechte wegen Ik wil U prijzen om Uw zegen Mijn Heer en rots waarop ik bouw.…

de nacht die wacht maakt zacht jou vertrouwen en verder bouwen weergalmt een vogeltje in mij ik wil de tijd niet zien ga voor nu en nu en nu misschien wel levenslang zit weer in de liefde de liefde weer in mij…

Een laatste zucht van leven wandelt dodelijk de vrede in. Onbekende witte kruisen kreunen als bezegelend teken DE WERELDSE RUST...!…

en totale rust welke de kosmos aan ieder schenkt vanaf de kim adem ik affectie ongekrenkt.…

Dit is de vrede: een diep en helder licht Doorglanst mijn zacht gepeins, mijn stil gedicht.…

Wie samen wolken blazen, scheppen rust en ruimte. Wie diepe rust beleven, beseffen wat vrede is, en wat gelukzaligheid.…

Omstandigheden, die we niet zijn. Ervaringen, die ons overkomen. Gedragingen, die ik niet ken. Opinies, die ik niet ben. Jaren, die niet tellen. Weer stap ik in mijn luchtballon, nu ik met aandacht koffie drink. Hier kan ik weer helder zien. Hier durf ik te begrijpen, wie wij van harte zijn. Wie ik ook ben.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Rozenkrans bij je anjerbloem vastgespeld op een revers dat rust mijn held zijn door te leven Veteraan je kijkt me aan bevochten stilte bij een monument voor de vrede samen gaan…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…