44 resultaten.
Haar camera
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 Nagenietend van pindakaas duin zee en zand
de sacrale geur van heilig hout
straalt de moeder Gods achter een
lichtpiramide in een zee van kleur
nog mooier dan ze ooit was
dan bestook ik haar met vragen
waarom is nu altijd maar even
gisteren legde een vriend
het allemaal zo goddelijk vast
bij alle foto, s die zij heeft genomen
dacht…
Vermoeide paarden
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 40 tenminste
als men haar voortekens leest
onwetend waar de oorsprong
eindigt of opnieuw begint,
blijft onzeker
de toekomst
ligt diep verborgen
vanuit z’n sacrale middelpunt
rolt iedereen
zijn eigen loper uit, de
lengte wordt nooit vermeld.…
Het meisje met de zwavelstokjes
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 207 Op de trappen van de kathedraal
zit ze met geloken ogen nagenoeg sacraal
slechts steels verwijzend naar de beker
aan haar voeten waarin welhaast zeker
enkele centen nauwelijks de bodem bedekken
en blijft zij onbewogen met vermoeide trekken
haar koopwaar schroomvallig tonen aan
wandelaars die niet begrijpend verder gaan
zich afvragend waarom…
Het Raadsel van de Zaadcel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 iets
al weet je zelf nog niet
waar en wanneer je 'n eicel zult ontmoeten
waarmee je ooit zult samensmelten
en of uit die unieke unie
een toekomstkind zal bloeien
volkomen onvoorspelbaar
maar schoner dan 't verleden
dat allen zal verrassen
wat straks je moedig ploeteren
totaal zal transformeren
tot een heroïsch hoofdstuk
in de sacrale…
Als melancholie weelderig bloeit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 280 Nu de dagen korten
en de pijn eenzame uren lengt
verlang ik weer naar je ommurende warmte
stralend als een nieuwe belofte
En weet je, wanneer de ouderdom
over zijn verleden verhaalt in nieuwe gebreken
heeft het sacrale ochtendlicht de charme
van weelderig bloeiende melancholie
gedrapeerd op de cadans van een onpeilbaar leven
waar ik slapend…
Als ik morgen....
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 575 Laat me meevaren in jouw dromen, totdat die
dag aanbreekt, te denken aan de bloesem is
haar zien en ruiken, letterlijk te proeven van
de vruchtbare talenten in hun sacrale betekenis.…
Ontkleed je van mijn angsten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 54 Laat me meevaren in jouw dromen, totdat die
dag aanbreekt, te denken aan de bloesem is
haar zien en ruiken, letterlijk te proeven van
de vruchtbare talenten in hun sacrale betekenis.…
Vrij
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 717 broeien
tussen kikkers padden en insecten
spiegelt de zon zijn vaste baan
zolang de wolken hem maar laten gaan
zijn warmte is het die natuur verwekte
dit speelse plaatje toont het leven echt
en heeft mij doen bewonderen en danken
de sterren boeien even niet ik zie dan slecht
en verwar mijn geest met wilde ranken
en jij jij kwam stil en sacraal…
Muziek der sferen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 62 liefdesdicht,
Erato en die van lyriek,
Euterpe en Kalliope, de muze
van filosofie, het heldendicht
en retoriek
Melpomene, de muze van
het treurspel, de tragedie
vaak voorgesteld met knots
en zwaard of masker in de hand
en op het hoofd een krans
van druivenblâren
alsmede Polyhymnia,
de muze van de retoriek
maar ook van oden en sacrale…
Ontdoe je van mijn angsten.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 33 Laat me spelevaren in jouw dromen, totdat een
dag aanbreekt, te denken aan de bloesem die
tijdloos is, te ruiken, letterlijk te proeven van
vruchtbare talenten in hun sacrale betekenis.…
GROTE LIEFDE
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 779 prikkeldraad houdt ons volijverig tegen
ook gewezen op beperktheid
in de vrije natuur
hier liggen remmingen begraven
door jouw spitten
zullen valkuilen ontstaan
voor de meesten zullen ze verborgen blijven
ondanks geopende ogen
versperren gapende wonden de weg
die door de duisternis
eigen richting bepalen
er is echter geen gemis
aan sacrale…
Vandaag de dag
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 49 Vandaag de dag viert men een reeks van dagen
Zoals men plichtsgetrouw en toegewijd
Gewoon was om in meer sacrale tijd
Vol overgave en bezonkenheid
Te bidden om de heiligen te
eren
En allerzielen in des hemels sferen
Zo ging dat toen, zie hoe vandaag de dag
In 't thema staat van meer profane zaken
Die menigeen bepleit en elk zal raken…
EMILY DICKINSON 593
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 317 Waarmee natuur zich moed
Insprak om blij te kunnen
Blijven, ervoer ik als een opera
Met aria’s voor reuzen
De tijd droeg zevenmijlslaarzen
De huiselijkheid smukte zich op
Alsof een feest op handen was
Dat ieders instemming reeds had
De omslag naar de Rede
Heb ik niet kunnen duiden
Exact als bij de ziel, merkbaar
Versluierd door sacraal…
Het Duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Waar al wat sacraal was ooit werd aanbeden
Werd nu heiligschennend gebruikt en verbrand
En bevend bijeen geschraapt met knokige handen.…