Alle inzendingen over samen OR brug OR voetpad

Doch de rivier der tranen werd te breed Ik kon niet langer verder Bleef steken aan lager wal Maar nooit gaf ik op Ook niet in het diepste van het dal Verdrinken was nooit een optie Daarom begon ik te bouwen aan de brug van vertrouwen .…

En toen ik vannacht weer ging hangen op de brug klonk vanuit de oliezwarte diepte een gerucht Als ge vandaag niet springt kom dan tenminste morgen terug. Behalve een oude man die zijn Herdershond aanlijnde was er niets of niemand behalve het besef; ik ben een bultenaar, mijn vracht drukt heftig op mijn rug.…

De winter heeft voor vannacht Flink wat vorst begroot Het maanlicht weerspiegelt in de ijspegels hangend aan de getarte dakgoot De wind deelt sneeuwvlokken Op tot grote scholen Met elke voetstap kermt het ijs Onder mijn schoenzolen Maar… Op het voetpad naar de voordeur Krijg ik een vrolijk humeur Binnen wacht mijn vrouw op mij Met…

wegen leiden naar het doel waar wij heen willen en normaal gesproken kom je geen enkele verrassing tegen paden onbekend nodigen ons heel mysterieus uit naar iets wie of wat er na een bocht zal wezen de onbekende weg die wij mensen hebben te gaan noemt men daarom ook niet voor niets: ons levenspad…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Het smalle pad langs de rivier water , eenvoud, rust Jij en ik hand in hand klamme handen… samen genieten van de zon zachte knuffels onder het waakzame oog van de blauwe brug het begin van een mooi verhaal Dat was toen...…

De dagen lengen maar het weer zit tegen De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat ’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie: De krokussen zijn dit keer op vakantie…

Nippon - Nippon Honshu Tokyo Kyoto Yokohama Hiroshima Nagasaki Honda Fukuyama Kawasaki Fukushima Kobe Okinawa Osaka Hokkaido Sapporo Fuji Yama - - - - - - - - - - - - - - - - - hedendaags klankdicht voor immigranten uit het land van de rijzende zon ter kennismaking met de de yellende kauwklanken van Uncle Sam…

Die kleine kus de laatste brug tussen ons, vanwaar ik vloog boven de stad samen met de duiven en de onbekenden Ik riep je naam door alle hemelen heen en voor het eerst in mijn leven zag ik mijn engel rondom mijn voeten, radeloos huppelen. Hij kon mij niet redden.…

Samen staan we op een brug in het water spiegelt de zon laat onze schaduwen dansen zoek daar naar woorden om mijn gevoel voor jou te kunnen verwoorden kijk je aan wacht op een glimlach maar jij ontwijkt mijn blik kan niet verder reiken dan hier, je blijft op afstand je hart is voor mij onbereikbaar.…

Mijn zoon spant bogen samen met mijn vader. Zij lijken sprekend op grote mensen die gemeen- zaam aan het werk terloops wijsheden verkondigen. Terwijl mecano-onderdelen tot een brug worden gesmeed legt vader uit dat sommigen na honderd jaar de over- kant bereiken. Zijn wij sommig? leidt het kind hem af.…

De slag om Arnhem Zij kwamen toen voor een brug Zestig jaar later Hebben zij die brug nog niet Oeps, na na na na na naaaah…

Een brug begint en eindigt 2 keer Eronderdoor ijlt een hoop blik rap weg razend op een Europese snelweg We fietsten samen dikwijls naar boven Zagen in de verte ijle kopieën van deze brug heiig oplossen Tussen de spijlen der balustrade hing een stenen duif, een tak in de bek Er lonken steeds nesten aan de einder Vandaag fiets ik alleen…

Hortend gaan paard en wagen over de ophaalbrug onder een blauw geverfde hemel Op de oever zingen de wasvrouwen een lied - van zon en geluk van het hart dat bevrijd is van smart Kringen verschijnen in het water en verdwijnen De man op de bok schouwt in de werveldans der kleuren droomloos in de verte als een wijze die de Diepte…

'Madame, mijn spaken zijn gekraakt sinds ik hier sta, mijn zadel raakte kaal, mijn stuur lijkt nog wel stevig maar ik sta aan de brug geleund voor eeuwig. Daarom, Madame, wil ik u vragen het roesten samen te verdragen want ook het slot dat in mij knijpt grijpt ons dan beide tegelijk.…

jij had een uitstekend gehoor voor alles dat leven bezat en ooit beweging was jouw nonchalante streling over de stenen van de muur vertelde van vele jaren vol avontuur door jeugdigen die zo het volwassen traceerden waar jij alles alleen deelde kreeg jij op tal van manieren stukjes leven terug het je openstellen bleek de brug…

daar gaat een sperwer waar voor de nieuwe snelweg een brug zal komen…

voor Milo 6 mei 2019 + voor wie zwerft in oneindigheid onhoorbaar in de gesloten nacht voor wie alles te veel is en voor het laatste leven vlucht voor wie het hart leeg blijft de ziel het licht niet vinden kan voor wie de stilte het zeerst doet is de lucht het ijlst het is de kreet van de broze gekooide vogel voor wie…

Jij woonde aan de Waal Ik woonde aan de Rijn Als we bij elkaar wilden zijn Moesten we twee bruggen over gaan En als we dan samen waren Leek de tijd niet te bestaan Zo dichtbij was jij, zo dichtbij We leefden een eigen leven Belden elkaar vrij vaak We hadden veel te geven En we schoten altijd raak Soms was de afstand groot En toen ineens…

het is de laatse keer als ik traag voortga over de ijzeren brug voel heel sterk verdoofde blikken in mijn verstijfde rug het lukt mij niet om terug zien mijn lijf verbiedt te keren mijn hoop wil alleen op toekomst teren naarmate ik verder schrijd spant de licht gebogen brug mij tot pijl van verwarring een hand aan de overkant…

Mijn vingers overtrippelen de gaten Buiten mijn tuin ligt de rivier gebed In maanlicht, en er rijst een brug van jade. Een brug van jade overspant het licht, Mollig van schaduw aan haar ene zijde Een smalle schaduw schuifelt in het licht, En buigt zich over en staart in het wijde.…

Een gevoel van machteloosheid overvalt iemand als het begrip wegvalt en de eenzaamheid de brug naar het heden wegslaat. Het alleen zijn voelt pijnlijk aan uitzichtloos kijkt men uit over het uitzicht vanuit het altijd gesloten raam.…

na zijn dood was hij alom aanwezig onbereikbaar daar ze haalde het huis leeg verkocht het maakte een nieuw leven nu zit ze daar laat de dagen verglijden in een vroege slaap neemt moeizaam afscheid van verwarde dromen droomt dagenlang van de nacht en wacht en wacht en wacht…

langs ruige rietkragen die de oostenwind kraken glijden oranje voeten over de zwarte spiegel van stilzwijgend water klunend naar die plek onder de brug klinkt een lokroep van gevederde kwakers die de bijt ijs vrijwaren…

Vooral 's-nachts vraag ik me af of ik er iets toe doe. Ben ik van nut. Wat draag ik bij. Wie mist mij als ik voor het licht wordt overlijd. Ik haal bepaald geen troost uit wat ik denk. Erg dwaas zie ik de ochtend komen. Hij gaat tekeer. Of ik vandaag bij wijze van ontbijt weer uren voor het raam ga staan en wacht tot iemand op de fiets naar…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er over heen gaat dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…

over de bug dichtbij niet ver van hier achter vandaan ligt een park en daar staat een appelboom niet ver van hier de brug over die hier achter loopt over de rivier niet ver met een appelboom in het midden in dat park ver van hier is het niet…

De brug, Waar ik net naar beneden heb staan kijken, Waar ik net had staan twijfelen, De brug die ik niet meer wil zien… Het water, Waar ik nu naar sta te kijken, Dat ene jonge eendje, Dat zijn moeder kwijt is. Ik, Ik die weg wou, En nooit meer terug wou, Zie nu dat het zinloos is.…

De Nijverheid ligt voor de brug, hoog, leeg, terug van weggeweest. Je zegt niet: hij is afgedaald. Daarvoor is de rivier te vlak. Hij is gewoon van zand verlost, een huis op weg naar huis, voorbij de brug de grachten door.…